ΕΝΤΥΠΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Ιστορικό γεγονός συνέβη χθες στη ζωή μου.

Με διακρίνει η σταθερότητα. Δεν αλλάζω εύκολα τις αξίες μου, τις θέσεις, τις προτιμήσεις, τις συνήθειες μου, εκτός για πάρα πολύ σοβαρούς λόγους, απόλυτα αποδεδειγμένους, κιας έχει η ζωή ανατροπές. Και όμως φίλοι μου συνέβη.
Από χθες άλλαξα εφημερίδα!!

Την μέχρι χθες αγαπημένη μου, έφερνε στο σπίτι ο πατέρας μου γυρίζοντας από την εργασία του. Φαίνεται λοιπόν ότι έπαιξε ρόλο και στη προκειμένη περίπτωση η κληρονομικότητα που φυσικά δεν αφορά μόνο τη προτίμηση σε συγκεκριμένο έντυπο. Είναι συχνό το φαινόμενο τα παιδιά να κληρονομούν την επιλογή επαγγέλματος από το γονιό τους ή ακόμα και τους κομματικούς του προσανατολισμούς. «Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα» βλέπετε.

Αγκάλιαζα λοιπόν χρόνια τώρα την ίδια πάντα εφημερίδα, αρνούμενος ν΄αλλάξω συνήθειες. Λες και διάβαζα βιβλίο, την άρχιζα από τη πρώτη της σελίδα και απόλυτα μεθοδικά έφτανα σταδιακά μέχρι τη τελευταία. Την μεταχειριζόμουνα με σεβασμό σαν κάτι πολύ δικό μου, πολύ γνώριμο στα χέρια μου. Και το χαιρόμουνα.
Λοξοδρομούσα από τη μέθοδο ανάγνωσης μόνο για να ρίξω μια ματιά στα αθλητικά και στα καιρικά φαινόμενα που πάντα επηρέαζαν ως ένα βαθμό τη ψυχική μου διάθεση, ενώ ιδιαίτερα το χειμώνα ρύθμιζαν τις ενδυματολογικές επιλογές μου.

Αποφάσισα λοιπόν ν΄αλλάξω από χθες εφημερίδα. Τώρα βέβαια αυτό το «αποφάσισα» δεν είναι απόλυτα ειλικρινές. Στην απόφασή μου αυτή συνετέλεσε η επιμονή φίλης μου, στις επιθυμίες της οποίας, λόγω υπερβολικής αδυναμίας, μου είναι αδύνατο να αντισταθώ!

Πήρα λοιπόν στα χέρια μου το νέο ενημερωτικό έντυπο και εισέπραξα το διερευνητικό και γεμάτο απορία βλέμμα του περιπτερά που διαπίστωνε μια τόσο σημαντική αλλαγή στις συνήθειές μου.
Άρχισα γεμάτος περιέργεια να τη ξεφυλλίζω. Ομολογώ ότι δεν μου ήταν εύκολο, έχασα τελείως το… βηματισμό μου. Αμήχανα, βυθίστηκα στα φύλλα της εφημερίδας, αδυνατώντας να προσανατολιστώ, αναζητώντας τα διάφορα θέματα ενημέρωσης, τα πολιτικά, τα πολιτιστικά, τις κρίσεις και απόψεις, τα αθλητικά κτλ.
Μόνο τα καιρικά βρίσκονταν πάντα στη τελευταία σελίδα όπως τα είχα συνηθίσει.
Δυσκολεύτηκα πολύ λοιπόν σ΄αυτό το πρώτο μου ξεκίνημα, αλλά κάθε αρχή και δύσκολη.

Πάντως οι πρώτες εντυπώσεις ήταν ενθαρρυντικές, τουλάχιστον είχα κάτι καινούργιο στα χέρια μου. Το κακό όμως είναι ότι μέσα από τις ειδήσεις, αναδυόταν η ίδια σημερινή μίζερη κατάσταση, μια περίοδο που μας διακατέχει η ανησυχία, η αμηχανία, ο έντονος προβληματισμός.
Και να πάρει η οργή, τελικά σχεδόν όλες οι εφημερίδες την ίδια τραγική κατάσταση περιγράφουν !!

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑ.

Είχα προφανώς την εσφαλμένη εντύπωση ότι τα διάφορα αθλήματα όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ κτλ. είναι κατ΄αρχήν θέαμα για τους φιλάθλους, για δε τους αθλητές και εκγύμναση.

Είχα προφανώς την εσφαλμένη εντύπωση ότι σαν θέαμα, θα μπορούσε κανείς να παρακολουθήσει τα αγωνίσματα αυτά μαζί με την οικογένειά του, τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Είχα προφανώς την εσφαλμένη εντύπωση ότι η σωματική μου ακεραιότητα δε θα διακινδύνευε κατά την προσέλευσή μου στους χώρους των αγώνων, κατά τη διάρκειά τους και κατά την αποχώρησή μου από αυτούς.
Πόσο πολύ έσφαλα αλήθεια!!

Η υποδοχή των ομάδων όταν προσέρχονται στο γήπεδο γίνεται με πετροπόλεμο και ύβρεις, για να επακολουθήσουν συγκρούσεις «φιλάθλων» με τα ΜΑΤ.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα, οι παίκτες λούζονται με υβριστικά και προσβλητικά συνθήματα όπως πχ « πουτάνας γιοί, παναθηναϊκοί ».
Στο γήπεδο εκτοξεύονται από αναπτήρες μέχρι μπουκάλια κατά των παικτών ή βάλλονται με κροτίδες ακόμα και με αεροβόλα όπλα!!
Εάν το αποτέλεσμα δε βολεύει τότε εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο οι «φίλαθλοι» χειροδικώντας κατά των παικτών. Κατά την αποχώρηση η αντίπαλη ομάδα …αποχαιρετίζεται με ...αναλόγου ευπρέπειας συνθήματα και ρίψη διαφόρων αντικειμένων. Δημοσιογράφοι αθλητικών εφημερίδων αλλά και πρόεδροι ομάδων φανατίζουν τους «φιλάθλους» με τα γραφόμενα και τις ανακοινώσεις τους

Αυτή είναι σήμερα η εικόνα των αγωνιστικών χώρων στην Ελλάδα.
Και το κράτος παραμένει απαθές. Οι νόμοι είναι ανεπαρκείς και ελαστικοί και οι υπαίτιοι παραμένουν ατιμώρητοι. Οι ομάδες τιμωρούνται με ένα ελάχιστο χρηματικό πρόστιμο..
Η εποχή που οι οπαδοί των ομάδων κάθονταν ό ένας δίπλα στον άλλο έχει παρέλθει. Τώρα τους αγώνες παρακολουθούν φίλαθλοι μόνο της μιάς ομάδας, προκειμένου να αποφευχθούν επεισόδια, ενώ ορθώνονται πλέγματα στα γήπεδα για να αποτραπεί η ρίψη αντικειμένων κατά των παικτών.

Ο αθλητισμός στην Ελλάδα έχασε το πνεύμα και την αξία του και κατάντησε τόπος εκτόνωσης περιθωριακών ατόμων.

Στην Αγγλία όπου το ποδόσφαιρο θεωρείται πάνω απόλα θέαμα, διασκέδαση, τα γήπεδα δεν έχουν καμία περίφραξη, οι οπαδοί κάθονται σε απόσταση ελάχιστη από τον αγωνιστικό χώρο και τους παίκτες, αλλά κανείς δεν διανοείται να μπει στον αγωνιστικό χώρο. Εκεί, όταν ο χουλιγκανισμός κόντεψε να μετατρέψει το θέαμα σε αρένα, οι κάμερες στα γήπεδα εντόπιζαν τους ταραξίες οι οποίοι τιμωρούνταν με βαρύτατες ποινές, ακόμα κα φυλάκιση. Και τώρα επικρατεί ηρεμία και οι οπαδοί απλά απολαμβάνουν το θέαμα, ενώ ακόμα και την αντίθεσή τους στις αποφάσεις των διαιτητών την εκφράζουν με ευπρεπή τρόπο.

Χρόνια τώρα στα δικά μας γήπεδα επικρατεί ζούγκλα και οι διάφοροι αρμόδιοι παραμένουν αδιάφοροι, προκειμένου να μην δυσαρεστήσουν τους διάφορους παράγοντες. Ομάδες. αλητών μετατρέπουν τους χώρους αυτούς σε πεδία μάχης.
Ξεκινάς να πας στο γήπεδο αλλά δε ξέρεις πως θα επιστρέψεις στο σπίτι σου. Και η κατάντια αυτή μεταφέρθηκε ακόμα και σε αγώνες μπάσκετ ή βόλεϊ μεταξύ γυναικείων ομάδων!!

Τι να πει κανείς. Αυτή η απροθυμία των αρμοδίων να πάρουν αυστηρά μέτρα και να επιβάλλουν αυστηρότατες ποινές κατά των ταραξιών, είναι ανεξήγητη. Και η ευθύνη βαρύνει αναμφίβολα όλους όσους κατέχουν τις θέσεις εκείνες που θα έπρεπε να ασχοληθούν στα σοβαρά με τη κατάντια του αθλητισμού στη χώρα μας.
Πολύ απλά, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, οι νόμοι ή δεν εφαρμόζονται ή οι ποινές είναι ανεπαρκέστατες. Οι δε κάμερες που τοποθετήθηκαν σε μερικά γήπεδα, παραμένουν ανεκμετάλλευτες.

Είναι όμως καιρός, τώρα που αγωνιστικές εκδηλώσεις δεν υπάρχουν λόγω καλοκαιριού, να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε στο μέλλον να αποφεύγονται παρόμοιο απαράδεκτα επεισόδια και οι ποινές που θα επιβάλλονται να είναι αυστηρότατες.

ΚΕΡΝΑΩ ΚΑΦΕ !

Νομίζω ότι σήμερα εκείνο που απασχολεί κυρίως τους πολίτες είναι τα σκληρά μέτρα που πείρε η κυβέρνηση και οι επιπτώσεις τους στη καθημερινότητά μας καθώς επίσης οι πολιτικές εξελίξεις. Αγωνία και οργή για το πρώτο, απαξίωση και εκκωφαντική αδιαφορία και για το δεύτερο.

Σε στάση αναμονής λοιπόν, δίχως να γνωρίζουμε τι θα είναι αυτό που περιμένουμε !

Μέσα σ΄αυτή τη θολούρα, μου είναι αδύνατο να στερηθώ τον καθημερινό μου καφέ εσπρέσο με το σύγχρονο διάβασμα της εφημερίδας μου.
Η γειτονιά μου έχει πολλά καφέ.
Όπως όλοι μας, έτσι κι εγώ έχω τις αδυναμίες μου, που άλλες αναδύονται από τα …. έγκατα του χαρακτήρα μου και άλλες προκύπτουν ύστερα από…. εμπεριστατωμένη έμπρακτη έρευνα και ανάλογη αξιολόγηση !

Έτσι λοιπόν η σχετική με τα καφέ της περιοχής αξιολόγηση έγινε ύστερα από πολυήμερες δοκιμές κατ΄αρχήν της ποιότητας του εσπρέσο, αλλά και των άλλων περιγραφομένων ειδών του καταλόγου. Σώμα είναι αυτό, έχει ανάγκη και της απαραίτητης και σωστής διατροφής, πάντοτε προσέχοντας τον συμμετρικό συνδυασμό των διαφόρων θερμίδων !

Τελικά κατέληξα στο ένα από τα τρία καφέ που πέρασαν από τον έλεγχό μου, αγνοώντας παντελώς τα άλλα για διάφορους λόγους. Πχ στο ένα, τιμές και προσφερόμενα είδη δεν είχαν τη σωστή ….αρμονική σχέση. Σε ένα άλλο-όχι ότι είμαι παλαιών αρχών και υπερσυντηρητικός- συχνάζουν σχεδόν μόνο νεαρά ζευγάρια που επιδεικνύουν με τις ανάλογες περιπτύξεις τη δυναμικότητα του έρωτά τους.(Αλήθεια, ποτέ δε μπόρεσα να καταλάβω τι νόημα έχουν και εάν ορισμένοι πράγματι απολαμβάνουν τα δημόσια ερωτικά παιγνίδια, εκτός εάν πρόκειται περί έντονης κομπλεξικής συμπεριφοράς).

Τεκμηριώνοντας την τελική επιλογή μου, θα περιγράψω τι συνάντησα και τι αξιολόγησα στα άλλα τρία καφέ για να καταλήξω στην επιλογή μου.

Στο ένα περιέργως συχνάζουν κυρίως γυναίκες προχωρημένης ηλικίας. Η ατμόσφαιρα καταντά αποπνικτική, μονότονη και με όλο το σεβασμό, οπτικά θλιβερή. Είναι φαίνεται άτομα που έκαναν τα ψώνια τους στα ακριβά καταστήματα της περιοχής και μετά ήρθαν να πιούν τον ελληνικό μέτριο καφέ και να θάψουν καμιά δυό φίλες τους, με τις οποίες μόλις χθες έθαβαν τις σημερινές της παρέας τους!!
Το καφέ όμως αυτό είναι αλήθεια προσφέρει τη καλύτερη μακαρονάδα, που σημαίνει ότι γιαυτό και μόνο το λόγο αξίζει να υποστεί κάποιος την κατά τ΄άλλα ….άνοστη περιβαλλοντική κατάσταση, απολαμβάνοντας αποκλειστικά τα al dente του.

Στο δεύτερο αξιολογούμενο καφέ πήγαινα κάποτε καθημερινά και μάλιστα ο ιδιοκτήτης του είναι σα και μένα κεφαλλονίτης. Διατηρούσε όμως πάντα την ίδια ποικιλία των προσφερομένων ειδών, ο εσπρέσο του διέφερε σε ποιότητα από μέρα σε μέρα και ο ίδιος ήταν φοβερά… γκρινιάρης. Σε πλησίαζε να σου πει δυό κουβέντες και άρχιζε τα παράπονα ότι δε τα βγάζει πέρα, αχ αυτή η ακρίβεια κτλ. Σκέτη μαυρίλα. Εξάλλου εκεί συχνάζουν πολλοί επώνυμοι …..άρχοντες που ντουμανιάζουν την ατμόσφαιρα με πούρα cohiba, μόλις φρεσκοβγαλμένα από τις θήκες τους. Καφέ- επίδειξη δηλαδή.

Κατέληξα λοιπόν στο τρίτο και καλύτερο καφέ, εκεί που προσφέρει έναν εξαίρετο καφέ εσπρέσο, το καλύτερο club sandwich που έχω δοκιμάσει, σαλάτες διάφορες κτλ.

Μεταξύ του κλειστού και ανοικτού του χώρου υπάρχει πέρασμα με αποτέλεσμα να … ελέγχεται η πεζή κυκλοφορία, προσφέροντας…. ευρύτατη θεματολογία για κουτσομπολιό και οπτική απόλαυση. Οι πελάτες αποτελούν μία σύνθεση ηλικιών και οικονομικής ευρωστίας. Τα πρωινά, οι προτιμήσεις επικεντρώνονται στα … φραπεδάκια, δεδομένου ότι στο καφέ περνούν το διάλυμα τους οι νεαρές εργαζόμενες στο παρακείμενο κατάστημα καλλυντικών.

Το προσωπικό άριστο από κάθε άποψη. Τους καφέδες ετοιμάζει ο ονομαζόμενος Μότσαρτ, ένας τριαντάρης σπουδαστής μουσικής που θέλει να γίνει μαέστρος. Σερβιτόρες πολλές, μεταξύ των οποίων διακρίνει κανείς ένα από τα ωραιότερα ζευγάρια γαλάζιων ματιών και μία πτυχιούχο ψυχολογίας αγγλικού πανεπιστημίου.

Ε λοιπόν είναι να μη προτιμήσω ένα τέτοιο περιβάλλον όπου η απόλυτη γεύση συνδυάζεται αρμονικά με οπτική απόλαυση, ποικίλο πληθυσμιακό μείγμα, υψηλής στάθμης προσωπικού και ….. ε ξέρω κιεγώ, μου αρέσει εκεί βρε αδερφέ.