Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟΣ!!

Πιστεύω ότι τη σημερινή εποχή, μεταξύ των άλλων, τη διακρίνει και μια ανατριχιαστική υποκρισία.

Απεχθάνομαι το ψέμα. Υπάρχουν όμως ελάχιστες περιπτώσεις που μπορώ να το δικαιολογήσω. Όταν η αποκάλυψη της αλήθειας μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές καταστάσεις και η προσωρινότητα του ψεύδους αποτελεί ίσως ακόμα και υποχρέωση.


Η υποκρισία όμως αποτελεί μόνο χυδαιότητα. Υποκρισία που μπορεί να διακρίνει πολιτικές κρατών και να χαρακτηρίζει συμπεριφορές ατόμων. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις η υποκρισία δεν έχει απολύτως καμία δικαιολογία, καμία ηθική βάση.
Το μόνο που επιδιώκεται είναι το κρατικό ή το ατομικό όφελος. Αποτελεί την αθλιότερη τακτική για την επίτευξη στόχων.


Τα παραδείγματα πολλά.
Εισβολή στο Ιράκ έγινε για να γλυτώσουν οι ιρακινοί από το επικίνδυνο καθεστώς του Σαντάμ. Τα πετρέλαια όμως ήταν ο στόχος και μια τεράστια ευκαιρία να δουλέψουν στη χώρα αυτή ένα σωρό αμερικανικές κατασκευαστικές και άλλες εταιρίες προσφοράς υπηρεσιών.
Επίδειξη ευσπλαχνίας προς τους πολίτες της Λιβύης από τη λεγόμενη «συμμαχία των προθύμων». Για τα πετρέλαια όμως παλεύουν και ανταγωνίζονται στους βομβαρδισμούς για να αποκτήσουν μεγαλύτερα δικαιώματα στη κατοπινή μοιρασιά.
Οι πρώην φίλοι μετατρέπονται σε σημερινούς εχθρούς!
Η υποκρισία στο μεγαλείο της, το συμφέρον προέχει!
Και η επίδειξη ευσπλαχνίας επιλεκτική!
Γιατί σε άλλες περιπτώσεις όπου η Δημοκρατία βιάζεται, λαοί υποφέρουν και άνθρωποι σκοτώνονται, καμία πανόμοια ….ανθρωπιστική επέμβαση δεν έγινε. Προφανώς στις περιπτώσεις αυτές η λεία δεν άξιζε το κόπο.
Σήμερα το μόνο που ενδιαφέρει την εμπλεκόμενη «συμμαχία» σε όλη αυτή τη περιπέτεια, είναι να βρεθεί μια φόρμουλα, όσο το δυνατόν πιο επίσημη, που να καλύπτει με περιτύλιγμα ανθρωπιστικών ιδεολογιών τις παράνομες ενέργειές της.
Και ο αμερικανός πρόεδρος από τη μια μεριά αποφεύγει να έρθει σε αντιπαράθεση πάλι με το μουσουλμανικό κόσμο, από την άλλη όμως ενθαρρύνει με μισόλογα τους βομβαρδισμούς με θύματα φυσικά και αμάχους.
Όπως και να το κάνουμε σε κάθε περίπτωση, ο κάθε λαός έχει τη διακυβέρνηση που του αξίζει. Δικαίωμά του να την ανεχθεί ή να την απορρίψει. Ξένες παρεμβάσεις που διακρίνονται από μια επαίσχυντη υποκρισία, δε θα πρέπει να γίνονται αποδεκτές από μια πολιτισμένη κοινωνία.


Φυσικά την υποκρισία τη διακρίνουμε συχνά και στη καθημερινή μας ζωή. Η αδιαντροπιά και η ιδιοτέλεια υπερισχύουν κάθε άλλου συναισθήματος, ο εγωισμός υπερβαίνει κάθε όριο. Ο πραγματικός χαρακτήρας του ατόμου όμως κάποια στιγμή αποκαλύπτεται.
Αλλά εδώ τουλάχιστον ο καθένας μπορεί να δείξει τη περιφρόνηση και την απόρριψη στα άτομα αυτά μόλις διαπιστωθεί η υποκρισία.

ΥΓ.Αφιερώνεται και στους ....πολύ δικούς μας υποκριτές.




Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

ΑΝΩΜΑΛΕΣ "ΚΑΙΡΙΚΕΣ" ΣΥΝΘΗΚΕΣ !!

Ξεσπάει: «Γαμώ τη ζωή γαμώ».
«Κάτσε ρε φίλε, τι λες, η ζωή είναι μία και μοναδική και είναι όμορφη» έρχεται η απάντηση από τον αισιόδοξο.
«Ο καθένας φτιάχνει τη ζωή του όπως τη θέλει» συμπληρώνει ο παραδομένος στη μοίρα του διανοούμενος.
Mετά έρχεται η ατάκα του ψευτόμαγκα. Μισόκλειστη ματιά, ύφος γαμάω και δέρνω, σαρδόνιο κρυφοχαμόγελο, χέρι στη τσέπη του χαμηλόκωλου μπλουτζίν.
«Για να ζήσεις τη ζωή σου πρέπει να έχεις αρχίδια».
Γαμίσια, ομορφιές, αισιοδοξία, διανόηση και….. αρχίδια χύθηκαν μέσα σε πολύστροφο αναμεικτήρα.


Άναψε η συζήτηση.
Εγώ πάντως στη ζωή μου δεν ήθελα τίποτα το ιδιαίτερο. Άπληστος πλεονέκτης, εγωιστής δεν ήμουνα ποτέ. Σα συνηθισμένα ήθελα, φυσιολογικά πράγματα. Ένα ήρεμο ταξίδι ήθελα τη ζωή. Αλλά έχει όμως γυρίσματα εκεί που δε το περιμένεις. Ανατροπές, αδιέξοδα, χαλάσματα. Να ζητάς τόσα λίγα και να έχεις και προβλήματα !!

 Άκου να δεις τι λέει. Η ζωή θέλει να είσαι αισιόδοξος. Ξεκινάς ευτυχής γιατί σ΄έφεραν σ΄αυτό τον όμορφο κόσμο. Απολαμβάνεις τα γύρω σου, κάθε τι, κάθε στιγμή.. Κάνεις τις επιλογές σου, τις υποστηρίζεις, αισιοδοξείς για το καλύτερο. Λάθη ή σωστά δε μετανιώνεις, απλά τα ζεις. Δε χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις. Μη παίρνεις δα τη ζωή στα σοβαρά.

Μετά η σειρά της διανόησης. Μα φτιάχνεται η ζωή όπως τη θέλει ο καθένας; Όλα μοιραία είναι, όπως μοιραίος είναι και ο θάνατος. Μοίρα, το πεπρωμένο καθενός μας στη ζωή, προδιαγεγραμμένα όλα. Επιδιώκεις φυσικά να πετύχεις κάτι, έχεις μυαλό, θάρρος, διορατικότητα, αντοχές, αλλά δεν είναι «γραφτό» σου που λένε να τα καταφέρεις. Άγνωστο είναι το πεπρωμένου σου φίλε.

Μαλακίες λέτε νομίζω. Εγώ για να ξέρετε πρωτοβγήκα στη κενωνία στα 15 μου χρόνια! Και από τότε, άνοιξε για μένα η ζωή.
Αλλάζω «πουκάμισα» όποτε γουστάρω. Τους δισταγμούς, τις ηθικές, τις ευπρέπειες, τις ευαισθησίες, όλα αυτά τ΄αφήνω για τους μαλάκες και προχωράω. Όχι θα κάτσω να σκέφτομαι μήπως στενοχωρήσω ή μήπως βλάψω κανένα! Η ζωή ρε δε θέλει πολλές συγνώμες, πρέπει να είσαι cool, ψυχρός, απαθής, αδιάφορος. Πρέπει όμως να ξέρεις και να πουλάς τον εαυτό σου, εκεί, όπως αρμόζει σε κάθε περίπτωση. Καρδιά αγκινάρα! Άφησέ την ήσυχη να κτυπά ήρεμα με τους ρυθμούς της δικής σου επιλογής, μη τη φορτσάρεις μωρέ με έρωτες και ανόητες ευαισθησίες.


Άντε τώρα να βγάλεις άκρη για τη ζωή!!
Χαρακτήρες, ψυχοσύνθεση, επιρροές, εμπειρίες, αλλά και εκείνο το περιβάλλον που υπάρχει όταν θα γίνονται οι επιλογές και θα παίρνονται οι αποφάσεις, όλα φαίνεται να έχουν το ρόλο τους στη ζωή μας.
Μη πεις όμως ποτέ ότι αν θα τη ξαναζούσες τη ζωή σου από την αρχή, δε θα έκανες τα ίδια σφάλματα.Μωρέ τα ίδια ακριβώς θα έκανες!! Τα λάθη μας μπορεί να μας βασανίζουν, λέμε ότι μας μαθαίνουν, αλλά το μόνο που μαθαίνουμε είναι να τα…..ξανακάνουμε!!
Καλή Σαρακοστή λοιπόν.