Η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΞΙΩΝ.

Άνθρωποι και άνθρωποι κάθε τόσο ανεβαίνουν τα σκαλιά της κοινωνικής αναρρίχησης. Άνθρωποι που έχουν διακριθεί στις τέχνες, την επιστήμη, στη κοινωνική προσφορά, στα πεδία δραστηριότητάς τους.
Πολλοί γιατί πράγματι το αξίζουν. Άλλοι γιατί διαθέτουν «μέσα» που τους υποστηρίζουν. Άνθρωποι αξιόλογοι και άλλοι τιποτένιοι.

Αυτοί οι τιποτένιοι, με μόνο εφόδιό τους το άφθονο χρήμα.
Είναι αυτοί που μπορεί να διαθέτουν πλούτο, αλλά δεν έχουν τη προβολή, την αναγνώριση της κοινωνίας. Δε τους ξέρει κανείς.
Θέλουν όμως, σαν κάποιους ομοίους τους, να δουν τη φάτσα και το όνομά τους στις εφημερίδες, να τους αναγνωρίζουν στους δρόμους οι πολίτες. Να τους χαιρετούν, να τους ζηλεύουν.


Η ανάληψη της προεδρίας μιας επαγγελματικής ομάδας ποδοσφαίρου, προσφέρει σε πολλούς τέτοιους τιποτένιους να προβληθούν, να αποκτήσουν αυτό που τους λείπει:
την κοινωνική αναγνώριση.
Όσοι είδατε τον αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού το περασμένο Σάββατο, θα καταλάβετε σε τι αναφέρομαι:
Κλοπή-αλλοίωση αποτελέσματος. Προπηλακισμός και ξυλοδαρμός παικτών του Παναθηναϊκού από χούλιγκανς του γηπεδούχου Ολυμπιακού. Ύβρεις κατά παικτών του ΠΑΟ και ειρωνική συμπεριφορά από το πρόεδρο του Ολυμπιακού.


Πρόεδρος της ιστορικής ομάδας του Πειραιά ο ανεκδιήγητος αυτός τύπος.
Χυδαίο ύφος μπλαζέ- «σας γαμάω όλους», μισόκλειστα μάτια, κεφάλι που κινείται αριστερά-δεξιά υπό το βάρος προφανώς των… πετρωμάτων που περιέχει, είρων, γλώσσα προκλητική.
Αυτός ο τύπος κατέχει τη θέση του προέδρου της ποδοσφαιρικής Σούπερ Λίγκας, της αρχής που διευθύνει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο!!!
Και είχε το θράσος ύστερα από όσα απαράδεκτα συνέβησαν στο γήπεδό του και μέσα στα αποδυτήρια το Σάββατο, αλλά και με τη δική του προκλητική συμπεριφορά, να βγει και να πει ότι «διδάσκει ήθος και αρχές» !!!


Ιδού μια ανθολογία των λεχθέντων του, όπως αναγράφονται στις εφημερίδες:
«Σήμερα σας γαμήσαμε (προς παίκτες του ΠΑΟ). Δεν είδα να κτυπάνε παίκτες του Παναθηναϊκού. Αν θέλει να φύγει ο Σισέ από την Ελλάδα, να φύγει χωρίς τις φούστες και τις μπλούζες του. Λογικό να μπουν πέντε φίλαθλοι μέσα στο γήπεδο να πανηγυρίσουν (μπήκαν καμιά 200ριά).Τα παιδιά των ολυμπιακών μπορούν να πηγαίνουν χαρούμενα στο σχολείο τους κάθε Δευτέρα.»
Και άλλα πολλά εξόχως ομοιόμορφα χυδαία!!!


Το ποδόσφαιρο έχει πάρει πολύ άσχημο δρόμο στη χώρα μας.
Ποιοί Φταίνε;
Ορισμένοι πρόεδροι ορισμένων ομάδων που επιδιώκουν να συντηρούν χουλιγκανικούς στρατούς. Οι εκάστοτε υφυπουργοί και Γ.Γ. αθλητισμού που κάθε χρόνο δε κάνουν τίποτα για να ανατραπεί αυτό το απαράδεκτο κλίμα με τα εκτεταμένα επεισόδια στα γήπεδα. Οι εισαγγελείς που δεν επεμβαίνουν δυναμικά για τη τιμωρία των παρανομιών.
Που είναι οι ηλεκτρονικές κάμερες στα γήπεδα; Πότε τιμωρήθηκε ταραξίας των γηπέδων; Πότε και πως εφαρμόζεται ο νόμος;
Γιατί, στη πρώτη ρίψη φωτοβολίδας, κροτίδας, κτλ δεν εκκενώνεται ΑΜΑΣΩΣ η εξέδρα και δε τιμωρείται η γηπεδούχος ομάδα με αποκλεισμό της έδρας για μεγάλο χρονικό διάστημα;


Το ποδόσφαιρο της χώρας μας με τα προχθεσινά επεισόδια και τόσα άλλα που συμβαίνουν κάθε τόσο, έχει δυσφημιστεί διεθνώς. Τα επεισόδια κάνουν το γύρω του κόσμου στις τηλεοράσεις.
Ήδη σήμερα μεγάλοι παίκτες παγκόσμια γνωστοί δηλώνουν ότι θα φύγουν πλέον από τη χώρα μας, γιατί ήρθαν να παίξουν ποδόσφαιρο και όχι να προπηλακίζονται. Στο μέλλον θα μας έρχονται κάτι ξεχασμένοι και ξεπεσμένοι ξένοι παίκτες.


Είμαι περίεργος ποιος επιτέλους υπεύθυνος θα αναλάβει τις ευθύνες του και θα πάρει δραστικά θεσμικά μέτρα για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση. Ο Υφυπουργός; Ο εισαγγελέας; Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας;
Και ο τύπος-πρόεδρος του Ολυμπιακού θα παραιτηθεί από τη θέση της προεδρίας της Σουπερ Λίγκας;

Y.Γ. Μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφεται η ανάρτησή μου, από παντού ένοχη σιωπή. Καμία παρέμβαση απο τα θεσμικά όργανα του αθλητισμού ή του κράτους, εκτός της Ειαγγελίας Πειραιά.

ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΚΙ ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ...

Η ελληνική γλώσσα είναι πλουσιότατη. Έχει ένα τεράστιο λεξιλόγιο, λέξεις με τις οποίες μπορείς εύκολα να εκφράσεις κάθε συναίσθημα, να τις μεταχειριστείς με κάθε τρόπο, να συνδυάσεις, να… παρερμηνεύσεις, να τονίσεις έννοιες, να πλάσεις νέες, να πεις τα πάντα συχνά όπως εσύ θέλεις με όμορφες εύηχες λέξεις.


Πριν λίγες μέρες με αφορμή τη συνέντευξη της περίφημης τρόικας που μας κυβερνά και σχετικά με το θέμα της……..πως να το πω….της περιουσίας του Δημοσίου, χρησιμοποιήθηκαν πολλές «λέξεις» από διάφορους κυβερνητικούς, δημοσιογράφους κτλ, για να προσδιορίσουν ο καθένας τι περίπου θα γίνει με τη μεγάλη περιουσία του Δημοσίου.

Μπερδεύτηκα πολύ θέλοντας να βρω τι ακριβώς έχει γίνει και έτσι ανέτρεξα στο λεξικό του Γ.Μπαμπινιώτη προκειμένου να καταλάβω καλύτερα τι προσδιορίζει κάθε λέξη από αυτές που διάβασα.
Εκποίηση : αναγκαστική πώληση, συνήθως κατόπιν αποφάσεως δικαστηρίου.
Πώληση: διάθεση αγαθού έναντι χρηματικού ποσού ή άλλου τιμήματος.
Ιδιωτικοποίηση: μεταβίβαση ιδιοκτησίας και ελέγχου κρατικών επιχειρήσεων ή οργανισμών σε ιδιώτες.
Αποκρατικοποίηση: η μετατροπή κρατικής περιουσίας (επιχείρησης ή εταιρίας) σε ιδιωτική.
Εκμετάλλευση: η χρησιμοποίηση προσώπου/πράγματος για προσωπικό όφελος-η αξιοποίηση προς όφελος κάποιου.
Αναδιάρθρωση: καθορίζω εκ νέου τη δομή, τη διάρθρωση.
Αξιοποίηση: αποτελεσματική χρησιμοποίηση προσώπου ή πράγματος.

Το πρόβλημα αφορά τα 50 δις. ευρώ από την…..πέστε ό,τι θέλετε, της περιουσίας του Δημοσίου.

Σε αυτό το θέμα αναφέρθηκαν με αμετροεπείς και προκλητικές δηλώσεις στη συνέντευξή τους οι τρείς μάγοι – βλέπε φωτογραφία.

Και τότε άναψε ο καυγάς με δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στις 3 μετά τα μεσάνυχτα !

Τι τρόπος είναι αυτός, θίγουν την ανεξαρτησία της χώρας, την αξιοπρέπειά μας, με ποιό δικαίωμα αναφέρονται σε αποφάσεις που παίρνει μόνο η κυβέρνηση !

Και μετά άρχισαν πάλι να προσπαθούν να εξηγήσουν αν πρόκειται για αξιοποίηση, πώληση, εκποίηση, ιδιωτικοποίηση, εκμετάλλευση, αποκρατικοποίηση ή αναδιάρθρωση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας.

Προπαντός όμως να μη μιλήσουμε για ΠΩΛΗΣΗ, αλίμονο δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, άλλα έχουν συμφωνηθεί !!
Δυστυχώς μας δουλεύουν πάλι.
ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΗΞΕΡΑΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.
Πως αλλιώτικα θα μαζευτούν μέσα σε πέντε χρόνια 50 δις ευρώ;
 ΠΩΛΗΣΗ   βρυχάται στη συνεδρίαση του EUROGROUP ο πρόεδρός του  Ζαν Κλοντ Γιούνκερ (14.2.2011).
ΠΩΛΗΣΗ αναγράφεταιι στο Μνημόνιο Νο3, σελίδα 22 που έχει υπογραφεί.
ΠΩΛΗΣΗ είχε πει για τη περιοθσία του Δημοσίου ο ίδιος ο Παπανδρέου   πτιν λίγο καιρό στη Wall Street.

Και μη γελιόμαστε: σε όποια χώρα κιαν μπήκε το ΔΝΤ- Χιλή, Αργεντινή, Βραζιλία, Ρωσία, Ουγγαρία, ακριβώς τα ίδια πρότεινε και έκανε: πωλήσεις,ιδιωτικοποιήσεις,  αποκρατικοποιήσεις, (παροχή ηλεκτρικού, ύδατος, τηλεφωνία, μεταφορές) εθνικών επιχειρήσεων και οργανισμών.
Και μετά άφησαν χάος.
Εκεί μας οδηγούν.
Και όπως πολύ σωστά γράφει ο Στάθης στην Ελευθεροτυπία της 15ης Φεβρουαρίου αναφερόμενος στο πρωθυπουργό και τον υπουργό του:
Το ερώτημα δεν είναι πλέον «για πόσο καιρό θα μας δουλεύουν» αλλά «για πόσο καιρό ακόμα θα μας καταστρέφουν»

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΠΟΡΕΙΑΣ.

Ακριβώς: Μια διορθωτική πορεία. Τη περίοδο αυτή με απασχολούν κυρίως πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα. Για αρκετά χρόνια η πολιτική και τα κόμματα δε με ενδιέφεραν. Παρακολουθούσα τα πράγματα από μακριά, μάλλον επιδερμικά. Ίσως σ’αυτό να συνέβαλε η απουσία μου από τη χώρα σε κρίσιμες περιόδους, κάποιες οικογενειακές περιπέτειες που με εγκλώβισαν σε έναν χώρο ή ακόμα η επαγγελματική μου ενασχόληση.


Κάποια στιγμή, τα πράγματα ήρθαν έτσι που αναγκαστικά ήμουν υποχρεωμένος να παρακολουθώ από πολύ κοντά τη πολιτική κατάσταση και την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική.
Ήταν τότε που η απασχόλησή μου με τα κοινά μου προσέφεραν πολλές εμπειρίες πρωτόγνωρες για μένα. Είδα από πολύ κοντά πολιτικούς διαφόρων κομμάτων, είδα τον τρόπο που παίρνονται οι αποφάσεις των κυβερνώντων, κατάλαβα πολλά που δε φαίνονται, τον τρόπο που παρουσιάζονται επικοινωνιακά οι αποφάσεις.
Είδα και την υποκρισία, τη ψευτιά, τη παραπλάνηση, όλη την ουσία της πολιτικής.


Θα με ρωτήσετε, τελικά δεν ανήκες πουθενά;
Κάπου κι εγώ κάποια στιγμή πίστεψα σε ένα πολιτικό κόμμα. Και μάλιστα για ένα μικρό χρονικό διάστημα ανακατεύτηκα πιο ενεργά.


Μα αυτό ακριβώς είναι εκείνο που με κάνει να γράψω αυτή την ανάρτηση.
Σφάλμα μου μεγάλο. Άγνοια σωστού κομματικού προσανατολισμού. Δεν εμβάθυνα ποτέ στις πολιτικές θεωρίες. Επιπόλαιες επιλογές, άρνηση να δω πιο καθαρά.
Ήμουν πολιτικά «λίγος».


Μη σας φανεί παράξενο, αλλά αυτή τη στιγμή αναζητώ έναν δρόμο που δε πρόσεξα, το μονοπάτι που δεν επέλεξα.
Δεν έχω δικαιολογίες, δεν έχω να απολογηθώ σε κανέναν.
 Όμως νιώθω ένοχος τουλάχιστον προς τον εαυτό μου. Και το βάρος αυτό δε το αντέχω.
Αναζητώ τον τρόπο να επανορθώσω, να βγω στο φως, το χρωστώ στον εαυτό μου.


Θέλω να βρω τον άνθρωπο, το καθημερινό άνθρωπο, θέλω να μπω σε έναν χώρο έστω του ονείρου. Κιας μη βγει ποτέ το όνειρο. Είναι όμορφο να πιστεύεις σε κάτι που θα κάνει τη ζωή μας πιο ανθρώπινη.
Δεν αντέχω όσα ακούω και βλέπω, όσα μου λένε και όσα δε μου λένε.
Θέλω να μιλήσω, να φωνάξω, να ανακατευτώ, να ξεσπάσω.
Δε μπορώ να κάνω διαφορετικά πλέον. Θέλω να προλάβω….

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ......

Τώρα τελευταία μου είναι αδύνατο να κατανοήσω ορισμένες καταστάσεις. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι κάπου….χάνω στροφές!!
Δηλαδή βλέπω να μην υπάρχουν ευθείες γραμμές, μόνο τεθλασμένες, με στροφές 180 μοιρών.
Δηλαδή το άσπρο να βάφεται ξαφνικά μαύρο ή τέλος πάντων γκρίζο προς το ανθρακί στην ελαφρότερή του μορφή!!
Πλήρης παραποίηση εννοιών και λέξεων. Φάλτσα παντού.


Ακούς, συζητάς, διαβάζεις, ψάχνεις και προσπαθείς να τα ισορροπήσεις μέσα στο μυαλό σου, να καταλάβεις, να βγάλεις ρε αδερφέ ένα συμπέρασμα.
Αδύνατον, μπλέκεσαι.


Αναζητάς την αλήθεια, τη λογική, τη συνέπεια.
Πράγματι, ποια είναι η αλήθεια άραγε; Η αλήθεια του καθενός, η δική σου αλήθεια, αυτή του άλλου, οι 2-3 αλήθειες που υπάρχουν; Και που στηρίζεται η «ανάγνωση» της αλήθειας, στη λογική; Σε ποια λογική, ο καθένας έχει τη δική του λογική. Στην ηθική, σε αρχές και αξίες; Μα αυτά υφίστανται σήμερα;


Νομίζω ότι ζούμε στην εποχή της παρερμηνείας, της παραποίησης, της διαστρέβλωσης, στην εποχή του «είπα ξείπα, έχεσα τη παρόλα μου».
Ψάχνετε για συνέπεια, σταθερότητα απόψεων, ειλικρίνεια;
Προπαντός ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.
Δέστε τι γίνεται με τους πολιτικούς μας π.χ. Πάρτε το πρόσφατο παράδειγμα. Πέρυσι ορκίζονταν ότι δε θα μειωθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα. Χθες είπαν ότι θα μειωθούν και στο τομέα αυτό και το είπαν αναίσχυντα, ήρεμα!
Βέβαια οι πολιτικοί ίσως δεν είναι καλό παράδειγμα γιατί αυτοί έχουν συνηθίσει στο ψέμα και στην παραπλάνηση όταν μιλούν στους πολίτες. Το ψέμα και η ανακολουθία είναι στο αίμα τους, δε στέκονται αλλιώς.


Δε ξέρω αν είναι οι δυσκολίες της ζωής τη περίοδο που περνάμε, που μας κάνουν σήμερα να λοξοδρομούμε καμιά φορά, να ανασκευάζουμε, να ανατρέπουμε, να ξεχνάμε δήθεν, να θολώνουμε γεγονότα, να προσπαθούμε να ξεφύγουμε ή να διαστρεβλώνουμε όσα είπαμε, πράξαμε, πιστέψαμε.
Πετάμε μια κουβέντα έτσι ασυνείδητα σε μια στιγμή ευφορίας ή γιατί ενσυνείδητα έτσι μας συμφέρει για να απαλλαγούμε από πιέσεις και κακοτοπιές εκείνης τηςστιγμής.


Δε ξέρω αν σήμερα η ειλικρίνεια θεωρείται προτέρημα ή ασυγχώρητη ανοησία.
Αν χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς, ζώντας όμως εκτός τόπου και χρόνου.
Δε ξέρω αν σήμερα εκτιμά κανείς περισσότερο την ειλικρίνεια ή τη πονηριά κι ακόμα χειρότερα τη κουτοπονηριά.
Δε ξέρω τελικά αν η επιβίωση, αν θέλετε μια καλή ζωή, στηρίζεται σήμερα στον υποχρεωτικό συμβιβασμό με τις επικρατούσες συνήθειες, όποιες κιαν είναι αυτές.
Στη μείωση κάθε προσωπικής αξιοπρέπειας, στη παράδοση άνευ όρων στο σλόγκαν «έτσι κάνουν όλοι», στη συνθηκολόγηση με μέχρι πρότινος απαράδεκτων καταστάσεων. Στη συνέχεια περνάμε στην αναζήτηση δικαιολογιών για την αθώωση της λοξοδρόμησής μας και την επανάκτηση του αυτοσεβασμού μας.


Τέλος πάντων, μη κουράζω το θέμα, αλλά τελευταία τα έχω χάσει λίγο. Και βρίσκομαι κάπως μετέωρος.