Τον ρωτάς τι κάνει;Καλά, δόξα το θεό, σου απαντά.
Καλυτέρα να μη ζητήσεις άλλες λεπτομέρειες. Μη προχωρήσεις τη συζήτηση να μάθεις περισσότερα για εκείνο το «καλά». Άλλαξε θέμα καλύτερα. Και τον άλλο θα στεναχωρήσεις και εσύ τα ίδια μάλλον θα έχεις ακούσει και από άλλους γνωστούς.Γιατί πίσω από τη φαινομενική ηρεμία, κρύβεται η οργή, η απογοήτευση, η ανασφάλεια. Γιατί θα ακούσεις για ανεργία, μειώσεις σε όλα, προβλήματα επιβίωσης.
Ένας κόσμος που βράζει μέσα σε μια αφιλόξενη και άσχημη πλέον πόλη.
Κατήφεια. Σκέψεις θολές. Πρόσωπα σφιγμένα, έκδηλος ο προβλημαατισμός.
Βηματισμός ταχύς, τι να κοιτάξεις, τα κατεβασμένα ρολά των καταστημάτων, τον άστεγο στη γωνιά του δρόμου, εκείνον που τρικλίζει από τη δόση της απελπισίας;
Θλίψη.
Τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης;
Διάβαζα ένα άρθρο στη Καθημερινή της 23ης Μαρτίου που νομίζω παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον γιατί περιγράφει που μπορεί να οδηγήσει η σημερινή οικονομική κρίση.
Παραθέτω ένα απόσπασμα:
"Μετατραυματικό στρες λόγω κρίσης.
Eνα κράτος σε «ψυχική και κοινωνική ύφεση», χαρακτηρίζεται η Ελλάδα από τους ειδικούς επιστήμονες, οι οποίοι εκφράζουν την εκτίμηση ότι ένας στους δύο πολίτες αναπτύσσει συμπτώματα μετατραυματικού στρες, λόγω της οικονομικής κρίσης. Όπως ανέφερε η αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ιωάννα-Δέσποινα Μπεργιαννάκη, με αφορμή το 9ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιας Υγείας και Υπηρεσιών Υγείας, διεθνείς μελέτες έχουν καταδείξει ότι πολίτες που πλήττονται από οικονομική κρίση αναπτύσσουν μετατραυματική διαταραχή στρες, ένα σύνδρομο που απαντάται σε άτομα τα οποία έζησαν ένα μεγάλο τραυματικό γεγονός κατά το οποίο απειλήθηκε η ζωή τους, όπως π.χ. στρατιώτες που βρέθηκαν σε εμπόλεμη ζώνη. Σύμφωνα με την ίδια, αν και δεν υπάρχουν μελέτες στον ελληνικό πληθυσμό, εκτιμάται ότι συμπτώματα όπως διαταραχές ύπνου, ευερεθιστότητα, επιθετικότητα, ανασφάλεια και έλλειψη εμπιστοσύνης προς άτομα και θεσμούς εκδηλώνονται σε τουλάχιστον το 50% των πολιτών .Οι ειδικοί επιστήμονες εφιστούν την προσοχή, καθώς η οικονομική κρίση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη συμπεριφορών, όπως ποτομανία και υπερφαγία ή το αντίθετο, απώλεια της όρεξης, καθώς και κατανάλωση άκριτα και χωρίς ιατρική επίβλεψη αγχολυτικών, αντιόξινων και γενικά φαρμακευτικών ή ναρκωτικών σκευασμάτων. Παράλληλα, μπορεί να εκφραστούν παράλογες σε σχέση με τις αντικειμενικές συνθήκες αντιδράσεις, όπως ζήλεια, αυτομομφή και άρνηση."
Μήπως λοιπόν εκεί οδηγούμαστε; Μήπως παρόμοιες καταστάσεις έχουν αρχίσει να επηρεάζουν ήδη ορισμένους συνανθρώπους μας που βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδα;
Ας μείνω καλύτερα εδώ με την ελπίδα ότι η εσωτερική μας δύναμη και η ελπίδα που λέγεται ότι δε πρέπει να μας εγκαταλείπει, θα μας βοηθήσει να αντέξουμε.
ΥΓ. Σκέφτομαι ότι προχθές γιορτάσαμε την 25η Μαρτίου, την απελευθέρωσή μας. Πέρασαν από τότε περίπου 185 χρόνια. Και όμως ένα αξιόπιστο, δίκαιο, ορθολογικά οργανωμένο κράτος δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να συγκροτήσουμε!!
Χρόνια πολλά, μέσα στα δάνεια η χώρα. Πολιτικοί ανίκανοι, αδιάφοροι, άτολμοι, παρανοϊκοί, διαφθορά παντού.
Η χώρα σε παρακμή, εκεί μας οδήγησε το πολιτικό μας σύστημα.
Και οι πολίτες τρελαμένοι!
