Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

ΤΙ ΛΑΟΣ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ !!!

Λοιπόν , είμαστε κακός λαός εμείς οι Έλληνες.
Περισσότερο πονηροί παρά έξυπνοι .
Μεμψίμοιροι, άσχετα εάν φταίμε εμείς.
Μικρόψυχοι, μίζεροι, κοντόφθαλμοι ,γκρινιάρηδες.
Εγωιστές, τα δικά μας μόνο μας ενδιαφέρουν και αυτά υπερασπιζόμαστε.
Εύκολοι στον ενθουσιασμό και γρήγοροι στην απογοήτευση.
Έτοιμοι πάντα για κριτική, έστω κιαν δεν έχουμε ιδέα του θέματος.

Τώρα γιατί μ΄έπιασε αυτό το…..ντελίριο, κι εγώ Έλληνας είμαι !!

Μ΄έπιασε γιατί διάβασα κάτι που νομίζω ότι πιστοποιεί άλλη μιά φορά τα παραπάνω χαρακτηριστικά μας.

Το Κοινωφελές Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» συμφώνησε με το ελληνικό δημόσιο και ανέλαβε τη δημιουργία πολιτιστικού πάρκου 243 στρεμμάτων στο Φαληρικό Δέλτα.
Οι δωρητές θα διαθέσουν 450 εκατ. ευρώ με μόνη ανταπόδοση να δοθεί το όνομα του μεγάλου εφοπλιστή στο εγχείρημα αυτό, κάτι δηλαδή συνηθισμένο, τιμής ένεκεν για κάθε σημαντικό εθνικό δωρητή.
Στο χώρο αυτό θα στεγαστεί η Εθνική Λυρική Σκηνή και η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας και επιτέλους θα βρεθεί χώρος για τον εμπλουτισμό της με τα σπάνια βιβλία που είναι αποθηκευμένα στο παλιό της κτίριο.

Θέλω όμως να σταθώ στο θέμα της Λυρικής Σκηνής.
Από παιδί 9 ετών παρακολουθώ όπερα, όταν ο πατέρας μου με πήρε κλαίγοντας να με πάει σώνει και καλά στα Ολύμπια, τη δική μας ….περίλαμπρη Λυρική Σκηνή.
Η χώρα μας χρόνια τώρα διαθέτει μόνο ένα λυρικό θέατρο, ενώ στα γειτονικά κράτη υπάρχουν πολύ περισσότερα, για να μην αναφερθώ στις ΗΠΑ, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, όπου σχεδόν κάθε μεγάλη πόλη έχει και το λυρικό της θέατρο.

Και τι δηλαδή Λυρική Σκηνή έχουμε στα τρισάθλια Ολύμπια ; Ένα «κουτί» είναι, με μόνη πολυτέλεια τα πορφυρά του καθίσματα. Μικρή σε χωρητικότητα, στενή η σκηνή για ένα ευπρεπές ανέβασμα μιάς όπερας ιδίως όταν έχει κίνηση πλήθους. Στριμωγμένη η ορχήστρα, στενά τα καμαρίνια των πρωταγωνιστών. Αλλού κάνει πρόβες η ορχήστρα, αλλού η χορωδία, αλλού το μπαλέτο.

Να σπεύσω να επισημάνω εδώ ότι η κατάσταση που περιγράφω ήταν αυτή πριν 7-8 χρόνια. Αν κάτι άλλαξε, τόσο το καλύτερο.
Έχω καιρό να πάω στα Ολύμπια, αν και η αγάπη μου για την όπερα και με ό,τι ακολούθησε, ήταν καταλυτική για τη ζωή μου. Προτιμώ να την απολαμβάνω στο Μέγαρο Μουσικής ή στο Ηρώδειο.

Γιαυτό λοιπόν το τόσο σημαντικό πολιτιστικό έργο, υπήρξαν κόμματα στη Βουλή που έδειξαν όλη τους τη κακομοιριά και τη μιζέρια με τις θέσεις που εξέφρασαν κατά τη διάρκεια συζήτησης για τη ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου.

Το ένα κόμμα κατήργησε την εισηγήτριά του γιατί αυτή ήταν υπέρ της σύμβασης, ενώ η κομματική γραμμή ήταν κατά, γιατί λέει, η σύμβαση αποτελεί « πρωτοφανή συμφωνία » και πιθανόν να υπάρχει «ενδεχόμενο ξέπλυμα χρήματος »!!!
Το άλλο κόμμα έψαξε να βρει σε ποιο ακριβώς σημείο θα μπορούσε να εστιάσει για άλλη μιά φορά την αντιπολιτευτική του μανία. ΄Ετσι βρέθηκε ένα άρθρο όπου κατά τη γνώμη του υπάρχουν « κενά και ασάφειες » !!
Τέλος, και τα συνδικαλιστικά σωματεία της Λυρικής Σκηνής εξέφρασαν αντιρρήσεις και προειδοποίησαν για στάσεις εργασίας !! Κατ΄αυτούς πάλι, " η σύμβαση αφορά την εκποίηση εθνικής περιουσίας και παρουσιάζεται ψευδεπίγραφα ως δωρεά"

Αντί ευγνωμοσύνης που ένας Έλληνας φέρνει τα λεφτά του στη πατρίδα του, κακία, μικρότητα, μιζέρια, φτήνια.

Ακούστε λοιπόν κύριοι πολιτικοί και συνδικαλιστές εργατοπατέρες :

Και εγώ και πολλοί άλλοι Έλληνες πολίτες θέλουμε να απολάυσουμε όπερα, έτσι όπως την απολαμβάνουν οι μουσικόφιλοι άλλων πολιτισμένων χωρών.
Δεν έχετε το δικαίωμα να μας το στερήσετε με τις αρλούμπες που εκστομίζετε.
Να χαρούμε μια παράσταση μέσα σε ένα πραγματικό λυρικό θέατρο, μεγαλοπρεπές, άνετο και όχι στο «κουτί» που μας κλείνουν μέσα σήμερα.
Η όπερα δεν είναι μόνο φωνή, είναι και σκηνικά, και σκηνοθεσία, και κουστούμια και χορογραφία. Είναι και οπτική απόλαυση. Και όλα αυτά χρειάζονται κατάλληλους χώρους.
Θέλουμε μια Λυρική Σκηνή που να προσφέρει όλες τις ανέσεις και τις ευκολίες για μια σωστή , ευπρόσωπη παράσταση.

Αφήστε λοιπόν τη κακομοιριά σας και τη κοντόφθαλμη κριτική σας κατά μέρος και κοιτάξτε να συμβάλλετε κι εσείς στην ολοκλήρωση της δωρεάς του Σ.Νιάρχου.
Μη φοβόσαστε, δε θα σας κατηγορήσει κανείς ότι υποστηρίζετε το μεγάλο κεφάλαιο, τη πλουτοκρατία, ανόητοι.

Στη Σκάλα του Μιλάνου είχα τη τύχη να δω παραστάσεις Μποέμ και Σαμψών και Δαλιλά. Στη Μποέμ, η δεύτερη σκηνή παιζόταν σε δύο επίπεδα. Στο επάνω το Café Momus με τους πρωταγωνιστές και το κάτω ένας δρόμος του Παρισιού με κίνηση πεζών.
Στο δεύτερο έργο, στη τελευταία πράξη, ο Σαμψών με τη δύναμή του γκρεμίζει δύο κολώνες του ναού που πέφτουν κάτω κομματιασμένες.
Τέτοιες παραστάσεις θέλουμε να δούμε. Και με αξιόλογους εκτελεστές, όχι τους μέτριους που συχνά παρουσιάζετε στα Ολύμπια.

Υ.Γ. Αν ….αντέχετε, ακούστε μια άρια από την όπερα Andrea Chenier, έτσι για να κλείσει…ανάλογα η ανάρτηση αυτή. Kάντε υπομονή κι ακούστε το χειροκρότημα που θα θέλαμε κι εμείς εδώ να προσφέρουμε, όταν αποφασίσουν να μετακαλέσουν μεγάλους λυρικούς καλλιτέχνες.
Στη δεξίωση στο πύργο της κόμισσας de Coigny ο ποιητής Α.Chenier προσβεβλημένος από τα ειρωνικά σχόλια των πλούσιων καλεσμένων, δέχεται να απαγγείλει ένα ποίημα για την αγάπη, ενώ καταριέται τον εγωισμό και την απληστία των πολιτικών και των ιεραρχών.
Στρέφεται προς την Κόμισσα και της λέει ότι εκείνη δεν γνωρίζει τι είναι η αγάπη, ξέρει μόνο να ειρωνεύεται.
Η …..συνέχεια της υπόθεσης σε μια νέα Λυρική Σκηνή, εάν ανεβάσουν το περίφημο αυτό έργο.



Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΥΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ;;;

Ανοίγεις τη Τηλεόραση. Πρώτο θέμα ο Χριστοφοράκος. Δεύτερο θέμα, ο καυγάς και οι διαξιφισμού μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ , σε ποιό κόμμα και σε ποιούς πήγαν οι «μίζες».
Ανοίγεις εφημερίδα. Ακριβώς η ίδια θεματολογία.
Θα παραδοθεί ο Χριστοφοράκος σήμερα ή μήπως μεθαύριο, θα αποκαλύψει κάτι συνταρακτικό, ώστε να το χρησιμοποιήσει το ένα κόμμα εναντίον του άλλου ;
Θα είναι αρκετά ζουμερό ώστε να εξασφαλίσει τίποτα ψήφους παραπάνω στις εκλογές ;
Μεθοδεύτηκε η φυγή του για να μη μιλήσει ;
Εσείς φταίτε, εμείς ρωτήσαμε τους δικηγόρους του να μας ενημερώσουν σχετικά !!
(Άκουσον άκουσον !!)

Και η διαμάχη μεταξύ των δύο κομμάτων….. εξουσίας καλά κρατεί !
Αλλά και η κοροϊδία σε βάρος του Έλληνα πολίτη και ο εξευτελισμός της Ελλάδας συνεχίζεται.

Γιατί βέβαια όλοι γνωρίζουν ότι τα κόμματα χρηματοδοτούνται και από άλλες πηγές, πέρα από ο,τι μαζέψουν οι οικονομικές εξορμήσεις τους
Και αυτό συμβαίνει χρόνια τώρα. Και τα χρήματα αυτά προφανώς καταβάλλονται με… σιωπηρό τρόπο.

Διερωτάται λοιπόν ο Έλληνας πολίτης :

Για ποιό λόγο μαλώνουν τα δύο μεγάλα κόμματα ;
Μήπως για το ποιό από τα δύο ωφελήθηκε περισσότερο από τις λεγόμενες μίζες ;
Εκεί είναι το θέμα λοιπόν ;;
Μήπως τους έπιασε πραγματικά …ο πόνος να βρουν ενόχους διαφθοράς ;

Αφήστε τα αυτά κύριοι. Αφήστε τις υποκρισίες.
Προσφέρετε ακόμα ένα τρανό παράδειγμα του ξεπεσμού του πολιτικού μας συστήματος με τα καμώματα σας.

Ξέρετε τι γράφεται στην απόφαση του Ειρηνοδικείου του Μονάχου ;
Ότι στην Ελλάδα, από παλιά η χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων κατά σημαντικό μέρος προέρχονταν από επιχειρήσεις για τη «καλλιέργεια του πολιτικού τοπίου». Και για αυτό το λόγο «η Siemens έπρεπε να εκτελεί πληρωμές για να εξασφαλίσει μια πιο δυνατή δικτύωση της εταιρίας με τους Έλληνες πολιτικούς» !!

Μας γελοιοποιούν, μας ξεφτιλίζουν διεθνώς. Δίνουν την εντύπωση ότι τίποτα δε προχωράει στη χώρα αυτή, εάν δε πέσουν μίζες.
Με αυτά τα χάλια περιμένετε ξένες επενδύσεις, όταν καθίσταται γνωστό ότι πρέπει να λαδώσουν προκειμένου να υλοποιηθεί μια επένδυση ; Έτσι παίρνεις δουλειές στην Ελλάδα !!!

Με ποιο δικαίωμα διαβάλλετε τη χώρα μας ;
Κόπτεστε δήθεν υπέρ της ευημερίας των πολιτών της και αντί να φροντίσετε πως θα επιλυθούν, με τη βοήθεια όλων σας ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, τα τόσα σημαντικά προβλήματα που ταλανίζουν τους πολίτες, καυγαδίζετε τώρα αποκλειστικά και μόνο για τα κομματικά σας συμφέροντα ;
Γιατί εκείνο που πρωτίστως σας ενδιαφέρει, δεν είναι η παραδειγματική τιμωρία ενός ατόμου που ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο και τους πολίτες αυτής της χώρας.
Εκείνο για το οποία στη πραγματικότητα νοιάζεστε είναι η στενή κομματική εκμετάλλευση του γεγονότος αυτού για τους εκλογικούς σας σχεδιασμούς.


Και η Ελλάδα κύριοι, η Ελλάδα ;;;;

Δε «παίρνετε», δε καταλαβαίνετε φαίνεται από …πρόσφατα μαθήματα.











Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

ΑΜΑΝ ΑΥΤΗ Η ΓΚΡΙΝΙΑ....


Σύμφωνοι λοιπόν, η ζωή είναι μία και μοναδική. Πρέπει να τη χαρούμε. Να έχουμε την υγειά μας, να περνάμε καλά, να διασκεδάζουμε όσο μπορούμε, να πηγαίνουμε διακοπές, να έχουμε όλοι το δικαίωμα στην εργασία, να απολαμβάνουμε ένα αξιοπρεπές εισόδημα και μια ανάλογη σύνταξη, τέλος πάντων όλα να είναι ωραία και καλά.
ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΗ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΜΕ ;;;;

Δε λέω. Υπάρχουν συνάνθρωποί μας που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας, που δεν έχουν που να κοιμηθούν, δεν έχουν να φάνε. Υπάρχουν πολίτες με απαράδεκτα χαμηλές αποδοχές. Υπάρχουν οι νέοι μας, πτυχιούχοι και αξιόλογοι, που παραμένουν άνεργοι, αβέβαιοι για το μέλλον τους.
Υπάρχουν συνταξιούχοι με συντάξεις τόσο μηδαμινές που δε τα βγάζουν πέρα.
Και υπάρχει ακόμα ένα κράτος προβληματικό, αδύναμο και αναποτελεσματικό, ανίκανο να προσφέρει στους πολίτες του όσα απολαμβάνουν οι πολίτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Και όμως. Μέσα στη διεθνή οικονομική κρίση, στους Χριστοφοράκους και στη Siemens, στις καθημερινές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις των κομμάτων, στην ανεργία, στην συνεχή εκλογολογία, στις άθλιες επιδόσεις που παρουσιάζει η εθνική μας οικονομία, μέσα τέλος πάντων σε συνθήκες κάθε άλλο παρά ευνοϊκές, εμείς φαίνεται να …..περνάμε καλά !!
Kαι αρκετά καλά μάλιστα!!

Γεμάτα φεύγουν τα πλοία για τα νησιά μας. Σε ορισμένα νησιά υπάρχει πληρότητα καταλυμάτων. Οι εθνικοί μας δρόμοι και στη φυγή και στην επιστροφή, έχουν μεγάλη κίνηση. Βλέπεις νέα ζευγάρια να καβαλάνε μοτοσυκλέτα ή αυτοκίνητο και να φεύγουν για τις διακοπές τους. Αν τους πετύχεις κάπου μέσα στο καράβι ή σε καφετέρια οι δημόσιες …. τρυφερές τους στιγμές και διαχύσεις φανερώνουν τη ξενοιασιά τους, έξω καρδιά, έξω οι δυσκολίες !!
Ας λένε ότι η βενζίνη στις εθνικές οδούς είναι κατά πολύ ακριβότερη από ότι στην Αθήνα. Εμείς εκεί σταματάμε να γεμίσουμε το ντεπόζιτο.

Έμεινα τον Αύγουστο στη σπίτι μου και με έχει πιάσει μελαγχολία ! Μα τέτοια μοναξιά ! Ελάχιστοι στα άλλοτε πολυσύχναστα καφέ μας. Άνετα βρίσκεις θέσει να παρκάρεις στους δρόμους του προαστίου μας, ενώ είναι σχεδόν αδύνατο να το κάνεις αυτό τις άλλες εποχές.

Ο κόσμος έχει φύγει. Και πολύ καλά κάνει. Και μακάρι να ξαναφύγει υγιείς και χαρούμενος και το χρόνου και του παραχρόνου.
Αλλά προς Θεού, μη γκρινιάζουμε. Γιατί αυτό κάνουμε. Στις συντροφιές μας, στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες. Γκρίνια, μιζέρια, παράπονα.
Δεν είναι όλα τέλεια, κάθε άλλο. Αλλά φαίνεται ότι κατά κάποιο τρόπο, τα καταφέρνουμε, τα βγάζουμε πέρα. Δόξα το Θεό. Στο κάτω κάτω η φτώχεια θέλει καλοπέραση και αυτό φαίνεται να το έχουμε εμπεδώσει στο ακέραιο.
Αν σε όλα αυτά βοηθάει και η.....παραοικονομία μας,ε, χαλάλι της,αργοτερα βλέπουμε !!
Τώρα σε ο,τι αφορά το επίπεδο ζωής που έχει την υποχρέωση να μας προσφέρει το κράτος μας ;;

Άντε νάμαστε καλά να ξαναπάμε διακοπές !!