Το ένα πρόβλημα
μετά το άλλο!! Λες και γεννηθήκαμε για να …λύνουμε σ΄αυτή τη ζωή προβλήματα που
μας ταλαιπωρούν καθημερινά.
Εντάξει, είπαμε ότι αυτή είναι η ζωή, έχει τα σκαμπανεβάσματά της, πότε έτσι πότε αλλιώς, αλλά παράγινε το κακό !!
Να λοιπόν που ακόμα και σ΄αυτή τη μικρή κοινωνία της πολυκατοικίας μας, αντιμετωπίζουμε σήμερα σοβαρότατο πρόβλημα.
Αλλά να πάρω τα πράγματα από την αρχή:
Εδώ έξω περνώ αρκετές ώρες της μέρας μου τη περίοδο αυτή, διαβάζοντας ή πίνοντας το καφεδάκι μου.
Πρέπει να πω ότι οι χελώνες μας είναι …άκρως ευγενικές, μόλις σε πλησιάσουν, κοντοστέκονται, γυρίζουν το κεφάλι τους, σε κοιτάζουν και μετά απομακρύνονται αδιάφορα, για να ορμήσουν στα μούσμουλα που ώριμα πλέον έχουν πέσει στο έδαφος.
Εντάξει, το πρόβλημα όμως είναι ότι τόσα χρόνια τώρα, χελωνάκια δεν έχουμε δει!!
Τι γίνεται λοιπόν, πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει…..αποτέλεσμα;
Τα… μουγκρητά δείχνουν την…ολοκλήρωση της σεξουαλικής πράξης! Αλλά χελωνάκια;
Μυστήριο!!
Μήπως μία από τις χελώνες μας είναι στείρα;
Γιατί δυστυχώς έχει αρχίσει να επικρατεί η άποψη ότι οι δύο χελώνες μας είναι….ομοφυλόφιλες του ενός ή του άλλου φύλου!!
Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η κατάσταση.
Ίσως θα πρέπει να επιληφθεί το προβλήματος ένας κτηνίατρος που με κάποιο επιστημονικό τρόπο να λύσει το μυστήριο.
Εντάξει, είπαμε ότι αυτή είναι η ζωή, έχει τα σκαμπανεβάσματά της, πότε έτσι πότε αλλιώς, αλλά παράγινε το κακό !!
Να λοιπόν που ακόμα και σ΄αυτή τη μικρή κοινωνία της πολυκατοικίας μας, αντιμετωπίζουμε σήμερα σοβαρότατο πρόβλημα.
Αλλά να πάρω τα πράγματα από την αρχή:
Αυτός που βλέπετε
στη φωτογραφία είναι ο μικρός μου κήπος, ακριβώς έξω από τη πόρτα μου, στη
μικρή διώροφη πολυκατοικία όπου προσπαθώ να…. επιβιώσω.
Ένας
πλακοστρωμένος διάδρομος 10 μέτρων, γλάστρες με φυτά στη δεξιά μεριά στο τοίχο
του σπιτιού μου και αριστερά ένα υπερυψωμένο πεζούλι σε όλο το μήκος του
διαδρόμου, με πολλά πυκνά δένδρα, π.χ. μεγάλες αγγελικούλες, μια μουσμουλιά και
διάφορα άλλα που μου προσφέρουν μια υπέροχη δροσερή σκιά το καλοκαίρι.Εδώ έξω περνώ αρκετές ώρες της μέρας μου τη περίοδο αυτή, διαβάζοντας ή πίνοντας το καφεδάκι μου.
Α, πρέπει να σας
πω ότι στο κήπο μας περιφέρονται με εκείνο το ….ταχύτατο τρόπο τους δύο
χελώνες!!! Αποτελούν το καμάρι μας και
…ελκύουν τα βλέμματα των παιδιών έτσι όπως τις αντικρίζουν καμιά φορά κοντά
στην εξώπορτά μας.
Oι συγκάτοικοι
είναι χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα, άλλοι θέλουν τις χελώνες στο πλακόστρωτο
και άλλοι πάλι στο υπερυψωμένο πεζούλι για να μη λερώνουν με τις…… ανάγκες
τους!! Πρέπει να πω ότι οι χελώνες μας είναι …άκρως ευγενικές, μόλις σε πλησιάσουν, κοντοστέκονται, γυρίζουν το κεφάλι τους, σε κοιτάζουν και μετά απομακρύνονται αδιάφορα, για να ορμήσουν στα μούσμουλα που ώριμα πλέον έχουν πέσει στο έδαφος.
Σήμερα λοιπόν το
πρωί, καθισμένος στη συνηθισμένη μου θέση, κοίταζα τη χελώνα που πλησίαζε και στη
σκέψη μου αναζωπυρώθηκε πάλι το μυστήριο,
το τεράστιο πρόβλημα που απασχολεί έντονα τη πολυκατοικία μας σχετικά με τη ζωή των δύο αυτών πλασμάτων.
Έχουμε δηλαδή όλοι
παραστεί μάρτυρες των… σεξουαλικών τους πράξεων, κανονικά, η μία επάνω στην
άλλη, ενώ ακούγεται εκείνο το …..αγωνιώδες,
συνεχές μουγκρητό της απόλυτης απόλαυσης!! Πως στο καλό τα καταφέρνει….ο
ιππεύων δε μπορώ να το καταλάβω. Εντάξει, το πρόβλημα όμως είναι ότι τόσα χρόνια τώρα, χελωνάκια δεν έχουμε δει!!
Τι γίνεται λοιπόν, πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει…..αποτέλεσμα;
Τα… μουγκρητά δείχνουν την…ολοκλήρωση της σεξουαλικής πράξης! Αλλά χελωνάκια;
Μυστήριο!!
Μήπως μία από τις χελώνες μας είναι στείρα;
Γιατί δυστυχώς έχει αρχίσει να επικρατεί η άποψη ότι οι δύο χελώνες μας είναι….ομοφυλόφιλες του ενός ή του άλλου φύλου!!
Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η κατάσταση.
Ίσως θα πρέπει να επιληφθεί το προβλήματος ένας κτηνίατρος που με κάποιο επιστημονικό τρόπο να λύσει το μυστήριο.
Διότι δε μας
φτάνουν σήμερα τα τόσα καθημερινά προβλήματα που μας καταταλαιπωρούν, έχουμε
τώρα και αυτό το πρόβλημα να
επιλύσουμε!!
Αμάν πια!!!