Κατεβαίνω συχνά στην Αθήνα χρησιμοποιώντας τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο. Η διαδρομή Κηφισιά-Μοναστηράκι διαρκεί περίπου 45 λεπτά. Σ΄αυτό το διάστημα θα μπούνε στο βαγόνι τρεις τέσσερης δυστυχισμένοι άνθρωποι κάθε φύλλου και ηλικίας, για να ζητήσουν τη βοήθεια των επιβατών. Κρατώντας στο χέρι τους χαρτομάντιλα, στυλό, αναπτήρες, εξιστορούν το δράμα τους με παρακλητικό τρόπο, προσπαθώντας να συγκινήσουν τους επιβάτες με τι δική τους προσωπική ιστορία.
Καμιά φορά κρατούν και επιδεικνύουν διάφορα έγγραφα που πιστοποιούν από ποια ασθένεια υποφέρουν, την αποφυλάκιση τους ή ακόμα σε ποια εκπομπή της τηλεόρασης τους παρουσίασαν σαν ένδειξη κοινωνικής ευαισθησίας.
Από τα βαγόνια παρελαύνουν ναρκομανείς, γονείς με άρρωστα παιδιά, αποφυλακισμένοι, έγκυες, άνεργοι, άστεγοι.
Χθες , μια νεαρή γυναίκα ζητούσε να της αγοράσουν ένα αναπτήρα για 0,50 ευρώ , προκειμένου να μαζέψει τα έξοδα τοκετού. Ένα παιδί περίπου 15 ετών παρακαλούσε για την αγορά ενός στυλό για να βοηθήσει την άρρωστη αδελφούλα του.
Δε ξέρω εάν όλες αυτές οι ιστορίες που ακούγονται είναι αληθινές, εάν πράγματι όλοι αυτοί είναι από τους δυστυχείς της κοινωνίας μας. Εκείνο που με συγκινούσε πάντοτε ήταν όταν αργά το βράδυ έβλεπα γρηούλες σκυφτές από το βάρος των χρόνων , να κουβαλούν στη πλάτη τους σάκους ολόκληρους με ποιος ξέρει τι περιεχόμενο , μαζεμένο από δω κι από κει
Είναι πολύ σκληρή η φτώχεια . Και μου κάνει εντύπωση ότι σπάνια οι επιβάτες του τραίνου ανταποκρίνονται στις παρακλήσεις των ανθρώπων αυτών, ίσως διότι παραμένουν δύσπιστοι για τη δυστυχία του
Όμως διερωτώμαι τι κάνουν οι κρατικές υπηρεσίες για τις περιπτώσεις, όσες είναι αληθινές, των ανθρώπων αυτών ;; Δεν υπάρχει καμιά φροντίδα, κανένα ίδρυμα να βοηθήσει στη περίθαλψή τους ;; Το Υπουργείο Απασχόλησης και ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ τι προστατεύει ;;
Τέτοια κρατική αναλγησία ;; Στη σπατάλη και στις μίζες όμως είμαστε πρώτοι. Κρίμα.
Καμιά φορά κρατούν και επιδεικνύουν διάφορα έγγραφα που πιστοποιούν από ποια ασθένεια υποφέρουν, την αποφυλάκιση τους ή ακόμα σε ποια εκπομπή της τηλεόρασης τους παρουσίασαν σαν ένδειξη κοινωνικής ευαισθησίας.
Από τα βαγόνια παρελαύνουν ναρκομανείς, γονείς με άρρωστα παιδιά, αποφυλακισμένοι, έγκυες, άνεργοι, άστεγοι.
Χθες , μια νεαρή γυναίκα ζητούσε να της αγοράσουν ένα αναπτήρα για 0,50 ευρώ , προκειμένου να μαζέψει τα έξοδα τοκετού. Ένα παιδί περίπου 15 ετών παρακαλούσε για την αγορά ενός στυλό για να βοηθήσει την άρρωστη αδελφούλα του.
Δε ξέρω εάν όλες αυτές οι ιστορίες που ακούγονται είναι αληθινές, εάν πράγματι όλοι αυτοί είναι από τους δυστυχείς της κοινωνίας μας. Εκείνο που με συγκινούσε πάντοτε ήταν όταν αργά το βράδυ έβλεπα γρηούλες σκυφτές από το βάρος των χρόνων , να κουβαλούν στη πλάτη τους σάκους ολόκληρους με ποιος ξέρει τι περιεχόμενο , μαζεμένο από δω κι από κει
Είναι πολύ σκληρή η φτώχεια . Και μου κάνει εντύπωση ότι σπάνια οι επιβάτες του τραίνου ανταποκρίνονται στις παρακλήσεις των ανθρώπων αυτών, ίσως διότι παραμένουν δύσπιστοι για τη δυστυχία του
Όμως διερωτώμαι τι κάνουν οι κρατικές υπηρεσίες για τις περιπτώσεις, όσες είναι αληθινές, των ανθρώπων αυτών ;; Δεν υπάρχει καμιά φροντίδα, κανένα ίδρυμα να βοηθήσει στη περίθαλψή τους ;; Το Υπουργείο Απασχόλησης και ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ τι προστατεύει ;;
Τέτοια κρατική αναλγησία ;; Στη σπατάλη και στις μίζες όμως είμαστε πρώτοι. Κρίμα.
14 σχόλια:
Δεν υπάρχει κράτος @φίλε μου!
Το βλέπεις πουθενά αλλού για να το δεις και στα τραίνα;;
Πάντως είμαι και εγώ από τους δύσπιστους σ΄ αυτές τις δυστυχείς ιστορίες όσων ζητούν τη βοήθειά μας. Κάποτε μία γριά κυκλοφορούσε επί πολλά χρόνια στον ΗΣΑΠ και έλεγε για το γυιό που πέθανε και είχε τρία ορφανά να μεγαλώσει. Ένας επιβάτης λοιπόν της είπε, επιτέλους από εδώ και 15 χρόνια κυρά μου που γυρνάς τα ανήλικα δεν μεγάλωσαν;;
Τότε του έκανε μία επίθεση, του έριξε ένα βρίσιμο άλλο πράμα!!Έχασα πάσα ιδέα!!
Μία άλλη φορά μία νεαρή κοπέλλα με πατερίτσες και στραβό περπάτημα ζητιάνευε. Κάποια μέρα την είδα την ίδια στη Σωκράτους να τρέχει με τις πατερίτσες στη μασχάλη, χωρίς κανένα πρόβλημα!!
Μετά από αυτά έπαψα να συγκινούμαι, απλά δίνω σ' αυτούς που εμφανώς έχουν πρόβλημα και λέω όσα και να μαζέψουν πάλι δυστυχείς θα είναι!!
Καλό βράδυ Λεοντόκαρδε.
Δηλαδή είμαι ευτυχής που δεν μπαίνω στο τραίνο; Όπως και νάναι, κρίμα. Αχ Λεοντόκαρδε μόνο με το δικό μας κράτος θα σωθούμε. Να αφήσουμε και τη Μαριάνα στο βασίλειο μας; Τι λες;
Πολυ μου αρέσουν τα blogs στα οποία οι ιδιοκτήτες εκθέτουν τις σκέψεις τους . Οτι τους προβλημάτισε, τους ενόχλεισε τους άρεσε . Οτι τους εκανε να σκεφτούν.
για αυτο μ'αρεσε και το δικό σου blog ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στις τελευταίες σου αναρτήσεις.
Απο σημερα προσθεσα ενα ακόμη blog στα αγαπημένα μου.
Οσο για το θέμα. Εγω δεν δίνω ποτέ . Και ας κακοχαρακτηριστώ στην πρωτη μου επίσκεψη εδώ!
Νίκο καλημέρα.
Ειλικρινά χάρηκα για την επίσκεψή σου στο μπλόκ μου, πολύ περισσότερο γιατι είμαι πολύ καινούργιος στο χώρο αυτό και θέλω να... γνωριστώ και με άλλους μπλόκερς. Ι διαίτερα βλέπω πόσο δραστήριος είσαι εσύ με τα σχόλια σου σε πολλά μπλόκς και αυτό αποτελεί ένα ακόμα λόγω να χαίρομαι.
Επίτρεψέ μου λοιπόν να σε θεωρώ κι εγω αγαπημένο μου μπλόκ και να σε επισκέπτομαι συχνά.
Να σου πω την αλήθεια, ούτε και εγω δίνω στους επαίτες γιατί δε πολυπιστεύω αυτά που ισχυρίζονται. Κανένα πρόβλημα λοιπόν.
Θα τα λέμε Νίκο.Σου εύχομαι καλό Σαβ/ακο.
Δεν αντιδρούν οι επιβάτες γιατί με 50 λεπτά και 1 ευρώ δεν σώζεται κανένας και στις περισσότερες φορές κι αυτοί μεροκαματιάρηδες είναι. Χρειάζονται μέτρα δραστικά, ουσιαστικά και μόνιμα από μέρους της πολιτείας. Χρειάζεται βοήθεια, εύρεση εργασίας και στέγης. Δεν είναι ουτοπικό. Είναι ανθρώπινο αυτό που λέω.
Καλησπέρες!
Leondokarde
καλως σε βρισκω κι απο δω.
Ζουμε ουτως η αλλως σ ενα κρατος χαρτινο.
Ποια προνοια και ποια φροντιδα?
Τιποτα δεν υπαρχει ορθιο.Ολα ειναι νεκρα προ πολλου.
Οσο για την βοηθεια...εγω την δινω αλλα το κανω για μενα,μονο για μενα, με την συνειδηση οτι εκεινη την ωρα υπαρχει περιπτωση να με πιανουν και για κοροιδο.
Ειναι σταση ζωης αυτη οπως καταλαβαινεις.
Την καλησπερα μου και ευχομαι καλοταξιδο το μπλογκ.
@cinderella αυτό λέω κι εγω. Χρειάζεται κρατική κοινωνική ευαισθησία, η οποία δυστυχώς δεν υπαρχει. Αλλού ξέρουν να σπαταλούν χρήματα...
Καληνύχτα και καλή βδομάδα.
@faraona χαίρομαι για την επίσκεψή σου στο χώρο μου. Είναι ακόμα... στενός, αλλά θα τον... επεκτείνω !!
Μα σίγουρα δεν υπάρχει πλέον κράτος, μόνο σκάνδαλα και κουκουλώματα σκανδάλων. Αλλά έμείς πάλι τι κάνουμε ;;
Καλά κάνεις και προσφέρεις ο,τι μπορείς αφου το κάνεις για σένα και τη συνείδησή σου.
"Στάση ζωής" λες και δε ξέρεις πόσο βαθιά με αγγίζουν αυτές σου οι λέξεις... Ας το αφήσουμε όμως τώρα..
Καληνύχτα και καλή βδομάδα.
Καλημέρα Λεοντόκαρδε μου,
ναι μαι κι εμένα από το ιστολόγιο σου. Αυτό που με δίδαξε η μακρόχρονη πείρα της ζωής και των ελληνικών δικαστηρίων είναι ότι οι ιστορίες που διηγούνται οι "δυστυχείς" των τρένων και των λεωφορείων είναι κατά 99% ψεύτικες. Μην υποκύπτεις. Η επαιτεία δεν οφέλησε κανένα.
Καλημέρα meropi.
Με πολύ μεγάλη χαρά σε υποδέχομαι στο ιστολόγιό μου. Θα μου επιτρέψεις να πω οτι διαβάζοντας τα πόστ σου ,εχω την αίσθηση οτι ανήκουμε στον ίδιο χώρο, αυτόν της ανθρωπιάς. Και γιαυτό θα με βρίσκεις συχνά στο δικό σου χώρο.
Εχεις δίκαιο , πολλά εχουν ακουστεί για τους δήθεν επαίτες. Απλά εγω το θέμα το είδα απο τη πλευρά της έλειψης κάθε κρατικής μέριμνας.
Τώρα βέβαια θα μου πείς μόνο εδω βλέπεις την παντελή απουσία του κράτους ;; Ποιού κράτους meropi;;
Υπάρχει τέτοιο πράγμα .....
΄Εεεεστι μπράβο!!!!
Μεγάλωσα με αυτές τις εικόνες που περιγράφεις (Μαρούσι-Ομόνοια) και που δυστυχώς με τους άστεγους αλλοδαπούς έχει οξυνθεί το πρόβλημα.
΄Αφησαν στους πέντε δρόμους με φρούδες υποσχέσεις σεισμόπληκτους και πυρόπληκτους με τη ...λεπτομέρεια θα ασχοληθούν τώρα....
Καλώς σε βρίσκω και καλοτάξιδο το μπλογκ σου!
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Και....πότε έχεις γενέθλια "Λιόντα"(*) μου;
Πες της Γλαρένιας να ξέρει.....
:-)
(*)έτσι λέμε το "μικρό" μου και έχετε το ίδιο ζώδιο
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γλαρένια με πολύ μεγάλη χαρά σε υποδέχομαι στο χώρο μου. Είμαστε προφανώς και γείτονες...
Η κρατική κοινωνική ευαισθησία είναι ανύπαρκτη. Πράγματι ακόμα υποφέρουν οι άνθρωποι απο τους σεισμούς και τις πυρκαγιές. Μόνο λόγια ,λόγια και τίποτα άλλο. Προσωπικά είμαι εξοργισμένος με αυτά που ακούω και βλέπω κάθε μέρα. Τέλος, αυτό ειναι άλλο θέμα.
Λοιπόν έχω γενηθεί 20 Αυγούστου και έχω γιορτάσει τα γενέθλιά μου...αρκετές φορές. Αλλά τον αριθμό των κεριών που σβύνω κάθε χρονιά δεν τον αποκαλύπτω. Είναι εξάλλου προσωπικό δεδομένο !!!
Να σου ζήσει ο μικρός Λιόντας σου, νάναι πάντα καλά.
Ελπίζω να τα λέμε συχνά.
Καλό απόγευμα.
Νάσαι καλά
καλησπέρα λεοντόκαρδε
αναρωτιέμαι τι θα γινόταν εαν αντί για ελεημοσύνη κάποιος προσέφερε στον/στην επαίτη εργασία, τί θα γινόταν?
προσωπικά δίνω μόνο όταν κάνουν κάποιο είδος δουλειάς όπως να πλένουν τα τζάμια του γραφείου κτλ
athinovio καλωσόρισες στο φτωχικό μου. Χαίρομαι πολύ για την επίσκεψή σου.
Νάσαι σίγουρη, προτιμούν τα λεφτά,για δουλειά δε το βλέπω. Είναι η εποχή του εύκολου κέρδους φαίνεται, νομίμως ή παρανόμως....
Εγω συγκινούμαι με τα υπερήλικα άτομα,ανίκανα να σηκώσουν το βάρος των χρόνων τους.
Θα περάσω κι εγω απο σένα και να τα λέμε.
Καληνύχτα.
Δημοσίευση σχολίου