Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ ΜΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ....

Το δωμάτιο μύριζε ναφθαλίνη, έβγαζα τα χειμωνιάτικα ρούχα να τα …αερίσω, έτοιμος για την έναρξη χαμηλών βαρομετρικών συνθηκών. Ξάφνου, νάσου κάτι μέρες καλοκαιριάτικες, μαγευτικές, ηλιόλουστες να διαλύουν κάθε χειμερινή σκέψη και διάθεση. Πουκαμισάκι και φτάνει.
Μόνο αυτή η άχρηστη αλλαγή της ώρας μίκρυνε τη μέρα και τη φωτεινότητα της.
Τα τιμολόγια της ΔΕΗ θα ωφεληθούν. Δε πειράζει όμως, ζημίες έχει η άμοιρη, κιας έχει ….επιτυχημένο manager από τον ιδιωτικό τομέα.

Με αυτές τις μέρες δε σου κάνει κέφι να κλειστείς σπίτι ακόμα και όταν στη ΝΕΤ παίζει αυτή η ομαδάρα ο Παναθηναϊκός με προπονητή επίσης επιτυχημένο και ακριβοπληρωμένους βραζιλιάνους παικταράδες. Και μπορεί μεν να παίζουν…ξυλίκι ,αλλά τουλάχιστον στα αποδυτήρια οι δημοκρατικές διαδικασίες βρίσκονται στο απόγειο τους, με τον …επιτυχημένο προπονητή να ρωτά τους παίκτες εάν τον… θέλουν!
Τελικά, πως προσδιορίζεται το «επιτυχημένος» στη χώρα μας.;;

Ένα άλλο θέμα που προκαλεί ανησυχία είναι τι θα κάνει ο τέως κυβερνητικός εκπρόσωπος . Σε ποιο σπίτι θα μείνει ; Θα διατηρήσει εκείνο το κρυόκωλο ύφος του ;

Όσο για την οικονομία μας ; Σταθείτε, η οικονομική κρίση δε μας άγγιξε ακόμα. Είμαι όμως απόλυτα αισιόδοξος ότι οι οικονομική μας εγκέφαλοι των αρμοδίων Υπουργείων θα πάρουν όπως πάντα, τα κατάλληλα μέτρα, καλά μελετημένα , με σταθερότητα και αποτελεσματικότητα.
Και τώρα αυτές οι διαφωνίες που λέγονται ότι υπάρχουν μεταξύ Υπουργών για την οικονομική πολιτική που θα πρέπει να εφαρμοσθεί στη περίοδο της κρίσης, μα αυτό δεν είναι δα τίποτα κακό, ψάχνουν να βρουν τα καλύτερα μέτρα για να μας ανακουφίσουν. Είναι αυτό που λένε « ρίξτε στο τραπέζι ιδέες ». Προσοχή μόνο μη σας πέσει καμία κάτω και πάει χαμένη.

Όσο για το Βατοπέδι, προχωρεί η Εξεταστική ,εργάζονται νυχθημερόν να βρεθούν οι ένοχοι που για να σώσουν τις ψυχές τους, όχι τίποτα άλλο ,έκαναν τις ανταλλαγές των ….χωραφιών τους και όπως έγινε και σε άλλες περιπτώσεις όπου όλα αποκαλύφθηκαν ,θα τιμωρηθούν αυστηρότατα.

Μα τώρα το μ΄έπιασε και έγινα ξαφνικά τόσο αισιόδοξος. Εγώ πάντοτε έβλεπα το ποτήρι μισοάδειο, εάν θέλετε και τη…μετρική απεικόνιση της απαισιοδοξίας μου.
Μια φορά μόνο διαβάστηκε στη τάξη του σχολείου μου μια έκθεσή μου σαν η καλύτερη της εβδομάδας . Γιατί ; Ο δάσκαλός μου σημείωσε από κάτω :
« Γιατί βρε παιδί μου τέτοιος πεσιμισμός…»
Σκέτη μαυρίλα θα είχα γράψει.

Αχ ρε δάσκαλε, αν γράφω με το ίδιο απαισιόδοξο τρόπο σήμερα, θα με δικαιολογούσες τώρα.
Γιατί μπορεί να έχουμε τις μέρες αυτές το καλό μας τον καιρό, αλλά κατά τα άλλα, τα καθημερινά, έχουμε το κακό μας τον καιρό που μας τον φέρανε άλλοι.
Τα συζητάμε μεταξύ μας, διαμαρτυρόμαστε, γκρινιάζουμε , βρίζουμε, απογοητευόμαστε.
Θα χαλάσουν όμως κάποια στιγμή οι καλές μας ηλιόλουστες μέρες που μας δίνουν μια αίσθηση ευεξίας και τότε ;;;
Που πάμε μετά , ω Θεέ της Ελλάδας !!