ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ

Αυτή την ανάρτηση τη…..προκάλεσε το dyosmaraki!! Στις 19/11/08 είχε στο blog της ένα ποστ με τίτλο «το στέκι» στο οποίο περιέγραφε το καφενείο Η Ωραία Ελλάς στο Μοναστηράκι, σαν ένα πολύ όμορφο χώρο να περάσεις λίγες ώρες με τη παρέα σου.

Μ΄ αρέσουν τα στέκια. Είναι χώροι που τους κάνεις και τους θεωρείς δικούς σου, νιώθεις εκεί άνετα, ευχάριστα να συζητήσεις, να βυθιστείς στις σκέψεις σου, να ταξιδεύσεις, να θυμηθείς….

Πήγα στο καφενείο πριν κανένα μήνα. Ενθουσιάστηκα. Και όταν συνάντησα δύο φίλους μου κεφαλλονίτες σε μια εκδήλωση, τους μετέφερα τον ενθουσιασμό μου. Και οι δύο ήξεραν πολύ καλά το καφενείο. Μου είπαν ότι ο ιδιοκτήτης είναι κιαυτός κεφαλλονίτης, ο κύριος Π.Ι.Γ. πράγμα που… εκτόξευσε τον ενθουσιασμό μου.

Πριν λίγες μέρες ξαναπήγα στο καφενείο, ήπιαμε το ουζάκι μας με ένα φανταστικό απόκι κρητικό, όταν κάποια στιγμή είδα έναν άνδρα με …κοψιά κεφαλλονίτικη.
Φεύγοντας ,τον πλησίασα, ρώτησα εάν είναι ο κύριος Π.Ι.Γ. και αυτοσυστήθηκα.
«Δικός μας κι εσείς» σχολίασε, του είπα για τους δύο φίλους μου που και αυτός γνώριζε και…. άρχισε η ξενάγηση μου.

Το καφενείο βρίσκεται στο πρώτο όροφο του κτιρίου. Η είσοδος μέσα στη μικρή στοά, είναι και από τις δύο πλευρές διακοσμημένη με παραδοσιακά αντικείμενα, πήλινα, ξύλινα, μεταλλικά. Νομίζεις ότι πρόκειται για κατάστημα ειδών λαϊκής τέχνης.

Ανεβαίνεις μια άνετη σκάλα και βρίσκεσαι σε ένα νέο εκθεσιακό χώρο γεμάτο με πολύχρωμα ζωγραφιστά πιάτα τοίχου, διάφορα παραδοσιακά είδη, πρωτότυπες κάρτες και παλαιού τύπου διαφημίσεις σε πόστερ.

Στο βάθος ξεπροβάλλει το καφενείο. Όλοι οι τοίχοι μέχρι την οροφή είναι στολισμένοι με αμέτρητες φωτογραφίες, πολλές ξεθωριασμένες από τον χρόνο. Ταιριαστά τα τραπεζάκια από λευκό μάρμαρο με χοντρά μεταλλικά σκαλισμένα πόδια. Από τα μεγάλα παράθυρα αντικρίζεις την Ακρόπολη.
Μη ρωτήσετε για τη ποικιλία του καταλόγου, είναι απερίγραπτα πλούσια. Και ο καφές εσπρέσο υπέροχος!!

Σ΄ ένα χωριστό δωμάτιο του ισογείου, τα πόστερ με τις διαφημίσεις εταιριών και προϊόντων είναι πανέμορφα, αποτυπώνοντας την εμπορική δραστηριότητα μιας άλλης εποχής με την τότε διαφημιστική τεχνοτροπία. Μετά ανεβήκαμε στο δεύτερο όροφο.
«Τη θάλασσα την αγάπησα πολύ, εκείνη δε με αγάπησε ποτέ» μου είπε ο κύριος Π.Ι.Γ. με ένα τόνο παραπόνου στη φωνή του και ένα ελαφρό σπασμό στο πρόσωπό του. Εμφανής ο έρωτάς του για τη θάλασσα. Μια μεγάλη αίθουσα γεμάτη θάλασσα!! Όλοι οι τοίχοι γεμάτοι με φωτογραφίες απεικόνιζαν και μια ναυτική ιστορία. Φωτογραφίες με διάφορα πλοία κάθε τύπου με την ιστορία τους, γράμματα ναυτικών στους συγγενείς τους, αντικείμενα από πλοία, μια βιτρίνα με εξοπλισμό ναύτη του πολεμικού Ναυτικού, εξοπλισμός δυτών, φωτογραφίες με κεφαλλονίτες καπετάνιους και τα εμπορικά πλοία τη στιγμή που φυγαδεύουν τους ‘Έλληνες της Μικρασίας από τα τούρκικα παράλια στα απέναντι νησιά μας.
Μια επιστολή καπετάνιου προς το πλοιοκτήτη, όταν το κεφαλλονίτικο καράβι ήταν το μόνο που δε βυθίστηκε μέσα στα άλλα, όταν τους έπιασε μεγάλη φουρτούνα στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Έμεινα εκστατικός !

Μετά ανεβήκαμε στη τεράστια ταράτσα με μια υπέροχη θέα στα σπίτια της Πλάκας και στο βράχο της Ακρόπολις.
Θαύμασα τη διάθεση, το μεράκι αυτού του ανθρώπου, την αγάπη του για κάθε τι θαλασσινό, την υπομονή και το κόπο του για να συγκεντρώσει τέτοιο υλικό και να το εκθέσει σ΄ αυτό το χώρο. Ασφαλώς αυτή η γλυκιά, ιδιόρρυθμη , χαρακτηριστική κεφαλλονίτικη τρέλα, έπαιξε το ρόλο της !!

Όλος ο χώρος είναι ένα Κέντρο Ελληνικής Παράδοσης ,ένα μουσείο ναυτικό και παλιάς επιχειρηματικής δράσης. Και όλα αυτά δίχως καμία κρατική υποστήριξη, παρά μόνο το αποτέλεσμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Ένας αυταπόδεικτος έρωτας ενός ναυτικού για τη θάλασσα, που κρατά ακόμα.

Αξίζει το κόπο να περάσετε λίγες ώρες στο ξεχωριστό αυτό χώρο, που βρίσκεται στην οδό Μητροπόλεως 59, Μοναστηράκι.