Έχω αποστασιοποιηθεί από τα κομματικά, δε με εκπροσωπεί πλέον κανένα κόμμα. Γιαυτό δεν αντέχω να ακούω άλλες μαλακιές.
Η περίφημη περίοδος της μεταπολίτευσης τελείωσε οριστικά, αφήνοντας πίσω της μια οικονομική κρίση από την οποία φοβάμαι ότι πολύ δύσκολα θα βγούμε.
Και ο κυριότερος λόγος είναι ότι ο λαϊκισμός, η μισαλλοδοξία, η διαστρέβλωση των πάντων, η στενή κομματική αντίληψη, χαρακτηρίζει το πολιτικό μας σύστημα.
Γιατί πιστέψτε με, καμία εθνική οικονομία ενός κράτους δε μπορεί να φτάσει στο έσχατο σημείο μέσα σε πέντε χρόνια, όπως συνέβη στη χώρα μας. Θέλει σκληρή «δουλειά» και χρόνο για να φτάσεις στο πάτο.
Και είναι πέρα από οτιδήποτε άλλο βλακώδες και δείχνει έλλειψη θάρρους και κατώτατο επίπεδο πολιτικής σκέψης να ακούγεται καθημερινά ότι για τα χάλια μας φταίει μόνο η προηγούμενη κυβέρνηση. Ναι, αυτή ήταν ό,τι χειρότερο έχει δει ο τόπος χρόνια τώρα. Αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική.
Ο σχεδιασμός της εθνικής πολιτικής ενός κράτους χρειάζεται ευρύτατες γνώσεις και εμπειρίες και ιδιαίτερη προσοχή. Η κάθε μία απόφαση στην οικονομία έχει πάντοτε και καλά αλλά συγχρόνως και κακά αποτελέσματα. Αν π.χ. ρίξεις χρήματα στην αγορά, θα αυξηθεί μεν η κατανάλωση, αλλά και ο πληθωρισμός. Εάν δε πέσει χρήμα, τότε θα υπάρξει ανεργία, αλλά θα συγκρατηθούν οι πληθωριστικές τάσεις.
Το παράδειγμα είναι ίσως απλοϊκό. Σκεφτείτε όμως πόσο επικίνδυνα μπορεί να είναι τα πράγματα στη περίπτωση που οι επιλογές και οι αποφάσεις αφορούν πολύ πιο πολύπλοκα προβλήματα οικονομικής πολιτικής.
Το σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής θα πρέπει να τον διακρίνει ένα equilibrium όπως λέγεται στην οικονομική επιστήμη, δηλαδή μία ισορροπία στα μέτρα που πέρνονται, ώστε να μην διαταραχθεί η ηρεμία, χαλάσει το ψυχολογικό κλίμα και ξεφύγει η κατάσταση από κάθε έλεγχο.
Κατά την άποψή μου λοιπόν, η πορεία προς τη σημερινή κατάσταση άρχισε όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θέλησα να μας μπάσει στην ΕΟΚ, ενώ η χώρα ήταν απροετοίμαστη. Επικράτησε το «σχέδιο» « Ελλάς Γαλλία συμμαχία».
« Θα σας ρίξω στη θάλασσα να κολυμπήσετε» είχε πει ο τότε πρωθυπουργός.
Μόνο που πέσαμε στη θάλασσα φορώντας …μπρατσάκια και μάλιστα …. ημιφουσκωμένα!
Μετά ήρθε ο Ανδρέας. Οδήγησε τη χώρα προς μια πολύ καλύτερη Δημοκρατία, με νέες ιδέες. Αναδείχθηκε μια μεσοαστική τάξη. Έπρεπε όμως να στεριώσει η κατάσταση κομματικά και κοινωνικά.
Εντάθηκαν λοιπόν οι πελατειακές σχέσεις κόμματος- πολιτών. Να θυμίσω τους «πρασινοφρουρούς» που άρχισαν να προσλαμβάνονται σωρηδόν σε όλες τις κρατικές και ημικρατικές υπηρεσίες.
Έρχονταν χρήματα από την ΕΟΚ και ξοδεύονταν απερίσκεφτα με σχεδόν μοναδικό στόχο τη κομματική ισχυροποίηση και την απλόχερη παροχή προνομίων σε ορισμένες τάξεις.
Είδαμε χρήματα και όλοι πέσαμε ν΄αρπάξουμε.
Με χρήματα αποκλειστικά της ΕΟΚ και δίχως καμία ελληνική συμμετοχή, με παράνομες μεθοδεύσεις, οργανώνονταν δήθεν ενημερωτικά σεμινάρια, κέντρα σπουδών και άλλα αχρείαστα πράγματα. Πεταμένα χρήματα !
Η νέα μεσαία τάξη πήρε τα επάνω της και άρχισε να ζητά όλο και περισσότερα.
«Τσοβόλα δώστα όλα» ειπώθηκε μια φορά φωναχτά και μετά πιο συχνά ψιθυριστά.
Φυσικά άρχισαν και οι ρεμούλες. Η εξουσία διαφθείρει. Γιατί μη μου πείτε ότι επί 20 χρόνια δε φαγώθηκαν χρήματα, δεν σκορπίστηκαν αλόγιστα, δίχως σχέδιο και στόχους, δεν έπεσαν μίζες, δεν φορτώθηκε το Δημόσιο και οι ΔΕΚΟ με υπεράριθμο προσωπικό.
Και τότε τι έκανε το δημόσιο έλλειμμα ;; Μεγάλωνε, φούσκωνε, ξεχείλιζε, αλλά εμείς τη δουλειά μας, ποιός το λογάριαζε.
Καλομάθαμε. Αποκτήσαμε «κεκτημένα» δίχως όμως εδραιωμένα σε στέρεες, υγιείς βάσεις.
Ο συνδικαλισμός θέριευε, βρήκε εύφορο έδαφος, διεκδικούσε όλο και περισσότερα, αχόρταγα, παράλογα, αδιάντροπα.
Το «δίκαιο» εκτιμήθηκε και διεκδικήθηκε σύμφωνα με τα στενά συμφέροντα κάθε κοινωνικής τάξης.
Κανένας δε σκεφτόταν το μέλλον. Τα κονδύλια από την Ε.Ε. δεν επενδύονταν στις υποδομές και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Τρώγαμε αφειδώς τα έτοιμα, όσα μας διοχέτευαν τα κοινοτικά ταμεία. Ζούσαμε μέσα σε μια φτιαχτή, εύθραυστη και ψεύτικη ευδαιμονία, πέρα από τις εθνικές και προσωπικές μας δυνατότητες.
Με ένα συνεχώς μετατρεπόμενο φορολογικό σύστημα, με τη γραφειοκρατία να πνίγει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια, με ένα επενδυτικό νόμο που αντί να προσελκύει έδιωχνε επενδύσεις, δίχως καμία προοπτική, βαδίζαμε στο αδιέξοδο. Η χώρα αποβιομηχανοποιήθηκε, τα ξένα εργοστάσια μετακόμιζαν σε άλλες χώρες. Τίποτα δε παράγαμε, οι στολές και οι κάλτσες του Στρατού εισάγονται από τη Κίνα και το Πακιστάν !
Μετά μπήκαμε στην ΟΝΕ και πάλι βιαστικά και ανέτοιμοι. Ξαφνικά πιστέψαμε ότι γίναμε «η ισχυρή Ελλάδα», τρομάρα μας.
«Σκάνδαλα; Πηγαίνετε στον εισαγγελέα» έλεγε ο Σημίτης, έστω κιαν ο Υπουργός του μας διαβεβαίωνε ότι το Χρηματιστήριο θ΄ανέβη στα ουράνια.
Αλλά εφόσον ξέρεις να κλέβεις και οι άλλοι είναι ανίκανοι να σε ανακαλύψουν, η όρεξη επεκτείνεται και μεγαλώνει.
Η «δημιουργική λογιστική» στα χέρια του ικανού «διαχειριστή» τέθηκε σε ισχύ γιατί πλέον τα πράγματα άρχισαν ν’ αγριεύουν με το έλλειμμα να συσσωρεύεται και να προκαλεί εφιάλτες.
Και μετά…. α μετά, μπήκαμε στην εποχή του «σεμνά και ταπεινά» !!!
Τι εκπληκτική οικονομική πολιτική και αυτή !!
Τεμπελιά, ανικανότητα, αυτοσχεδιασμός, αναποφασιστικότητα, επικίνδυνες άστοχες επιλογές, ψευτιές άκομψες και ….φυσικά «λούφα…. δίχως παραλλαγή» !!
Μετά, η αδιάντροπη, ατιμωτική, άνανδρη φυγή.
Λοιπόν με τις πράξεις και παραλείψεις όλων των κυβερνήσεων φθάσαμε στη σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση. Φτιάξαμε ένα μοντέλο «ανάπτυξης» που το χαρακτήριζε η κλεπτομανία, ο νεοπλουτίστικος κομπασμός, η σπατάλη, ο παραλογισμός, η αυθαιρεσία.
Ας πάψουν επιτέλους οι δύο αρχηγοί να ρίχνουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο. Έχουν κουράσει, δε το αντιλαμβάνονται;;
Βγήκε ο πρωθυπουργός να μας πει ότι « σηκώσαμε τα μανίκια», μας παρέχουν «απάνεμο λιμάνι», ότι «βρισκόμαστε σε νέα Οδύσσεια, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη, έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά».
Αλληγορίες και χοντρά λόγια χορτάσαμε πλέον. Αφήστε το λαϊκισμό. Μπορείτε να διακρίνετε τη κατάσταση πιο καθαρά, διάφανα, δίχως ωραιοποιήσεις, πιο αντρίκια, να αντιλήφθητε τη πραγματικότητα και να σταματήσετε τους διαξιφισμούς και τη μπουρδολογία;
Κι εσύ κύριε πρωθυπουργέ έχεις τώρα ευθύνη, σοβαρέψου, μίλα λιγότερο.
Αλλά δυστυχώς σήμερα η χώρα δε διαθέτει έναν πραγματικό Ηγέτη.
Το πολιτικό σύστημα βρομάει και ζέχνει σαπίλα, χρόνια τώρα.
Πρέπει να αλλάξει, όσο το δυνατόν γρηγορότερα…
14 σχόλια:
Κάπως έτσι ...
Ρίξε μια ματιά στο
άρθρο του Σταματόπουλου
στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»
Έκανες μια πολύ σωστή συνοπτική ιστορική περιγραφή των τελευταίων χρόνων της πολιτικής που εφαρμόστηκε στην πολύπαθη χώρα μας!
Τι να διαβάσετε άρθρα των εφημερίδων, τον Λεοντόκαρδο διαβάστε να σας τα πει απλά κατανοητά και ολοκληρωμένα τα γεγονότα όπως ακριβώς εξελίχθηκαν!
Γεια σου Λεοντόκαρδε,
σε κάποια σημεία της ανάρτησης θα συμφωνήσω περισσότερο, σε άλλα λιγότερο, αλλά στο κεντρικό νόημα έχεις απόλυτο δίκιο. Τα λάθη που έγιναν ήταν πολλά και διαχρονικά. Η ελληνική κοινωνία "βολεύτηκε" με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο και ζούσε (και ακόμα ζουν πολλοί) σε έναν φανταστικό κοσμο που κινούταν στην λογική "μπορούμε να ζούμε έτσι για πάντα". Ομως κάποια στιγμή ήρθε η ώρα της αποπληρωμής και δυστυχώς τον λογαριασμό θα τον πληρώσουμε σχεδόν όλοι.
Το πρόβλημα συμπυκνώνεται ουσιαστικά στις εξής γραμμές. Στην Ελλάδα έφτασαν τα τελευταία 35 χρόνια πάρα πολά χρήματα. Μόνο που αυτά δεν έγιναν Ανάπτυξη, δεν έγιναν επενδύσεις που θα έδιναν δουλειά και θα παρήγαγαν έργο στα χρόνια που θα έρχονταν. Αντ'΄αυτού έγιναν Αγαθά. Εγιναν εξοχικά, αυτοκίνητα, λουλούδια στα μπουζούκια. Μπορεί όχι από όλους, αλλά με τον τρόπο μας βοηθήσαμε οι περισσότεροι.
Τώρα πρεπει να επέλθει μία ισορροπία στο σύστημα ώστε κάποια στιμή τα Αγαθά να αγοράζονται από αυτά που θα παράγουμε. Το ποτε και το πως μένει να το δούμε.
side σ΄ευχαριστώ. Διάβασα την Ελευθεροτυπία. Χυδαίο πολιτικό σύστημα, αυτό ακριβώς θεωρώ και εγώ.
εγώ ξέρεις τι απορώ;
πώς είναι δυνατόν όλοι να συμφωνούμε σε αυτά που γράφεις και πάλι πασοκ και νδ να έχουν 80-85%.
γιατί η κριτική, πιστεύω εγώ, όταν μένει στην κριτική χωρίς αντιπροτάσεις λαϊκίζει. (βλέπε ακροαριστερά και ακροδεξιά).
αν και είμαι λίγο μικρότερος τις εποχές που περιγράφεις δεν τις θυμάμαι, αλλά ρωτώ, όταν έλεγε τσοβάλα δώστα όλα και τα έδινε οι άλλοι γιατί τα έπαιρναν;
όταν διόριζαν αβέρτα ποιοι πήγαιναν και τους παρακαλούσαν και τώρα έχουμε 1.000.000 δημόσιους υπαλλήλλους να συντηρούμε;
είμαι πεπεισμένος ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουν οι πολίτες, και που τους ψηφίζουν και που είναι τέλειοι συμμέτοχοι. πολιτικοί που κλέβουν υπάρχουν παντού, σε όλες τις χώρες, και μάλιστα κλέβουν με πιο έξυπνους και έμμεσους τρόπους. αλλά καμία χώρα δεν πτώχευσε από τα κλεμμένα των πολιτικών.
το σύστημα δεν είναι κάτι απρόσωπο. είμαστε εμείς. άνθρωποι.νοοτροπίες. και αυτά για να αλλάξουν θέλουν χρόνο και κόπο.
και για αυτί δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. δεν βλέπω διέξοδο. και για αυτό δεν έχω και δύναμη για να θυμώσω. γνωρίζω ότι μπλε και πράσινοι θα κάνω ακριβώς τα ίδια και οι υπόλοιποι κάνουν κριτική απλά από επάγγελμα.
μόνο αν αλλαξουμε εμείς οι ίδιοι, θα αλλάξουν όλα τα άλλα. αλλά αυτό το θεωρώ πολύ δύσκολο. ο έλληνας την βολή του δεν την αλλάζει ο θεός ο ίδιος να κατέβει
kariatida σ΄ευχαριστώ. Δε θέλω να κάνω το παντογνώστη και κριτή των πάντων. Πίστεψε όμως, έχω ακούσει και δει πολλά απο πολύ κοντά. Βρέθηκα στο καλύτερο Πανεπισήμιο, την αγορά,το πεζοδρόμιο, συνδικαλίτηκα, μίλησα με υπουργούς.
Σήμερα μπορώ να είμαι αρκετά ελεύθερός και να κρίνω τα πράγματα σύμφωνα φυσικά με τις δικές μου δυνατότητες που μπορεί να είναι και λανθασμένες,όμως αυτά πλέον πιστεύω.
NdN δε θέλω να παρουσιάσω οτι είμαι πολύξερος και κριτής των πάντων. Όμως θήτευσα αρκετά χρόνια μέσα στην αγορά που για μένα είναι πάντα ο καλύτερος χώρος να δεις πράγματα και να μάθεις. Έγινα συνδικαλιστής και είχα την ευκαιρία για πολλά χρόνια να μιλώ με υπουργούς όλων των κομμάτων, κυρίως όμως του ΠΑΣΟΚ, Είδα καταστάσεις απο πολύ κοντά, απο κάθε πλευρά και προπαντός μακρυά απο κομματικές διαστροφές.
Όπως λες κι εσύ, σπαταλούσαμε κονδύλια αλόγιστα, όχι για να αυξήσουμε τις παραγωγικές μας δυνατότητες αλλά για να κάνουμε ... πισίνες στα βουνά.Καλομάθαμε και έχουν δίκαιο οι Γερμανοί που λένε ότι φόρους δε πληρώναμε και σκορπούσαμε τα δικά τους χρήματα για τη καλοπέρασή μας.
Ειλικρινά, με τέτοια μυαλά των πολιτικών μας και του λαού,φοβάμμαι οτι θα περιπέσουμε σε δυσκολότρες και επικίνδυνες καταστάσεις.Οι αντιδράσεις άρχισαν,δυσπιστία υπάρχει παντού, το χρέος μας είναι τεράστιο σε μιά χώρα που τίποτα δε παράγει πλέον. Βλέπεις οτι και το τουρισμό μας εμείς οι ίδιοι το καταστρέφουμε, κλείνοντας τις εισόδους των ξενοδοχείων, με καθημερινές διαδηλώσεις, με τα μουσεία μας συχνά κλειστα.Πως θα αποπληρωθεί το χρέος;
Ο ....Έλλην θεός να βάλει το χέρι του.
Κάπου συμφωνούμε, κάπου διαφωνούμε, αλλά..... ο κοινός παρανομαστής όλων μας πιστεύω είναι ο κορεσμός μας.
Ο κορεσμός από την πολιτική και τους πολιτικούς, που ο συνδυασμός των δύο, έννοιας και υπηρτών της υπήρξε μοιραίος.
Η πολιτική είναι απαραίτητη, αλλά δεν έχει πλέον εκπροσώπους.
Καλή σου εβδομάδα
:-)
tovene, όπως λέγεται, ο κάθε λαός έχει τη κυβέρνηση που του αξίζει.Εμείς είμαστε ένας απείθαρχος, παράδοξος λαός και συχνά διερωτόμαι αν μας συνδέει πράγματι κάτι με τους αρχαίους προγόνους μας.Η Δημοκρατία μας σήμερα είναι κομμένη και ραμένη στα μέτρα του κάθε πολίτη. Λες γιατί τα δύο κόμματα πέρνουν σχεδόν 85% στις εκλογές. Πρωτον γιατί τα άλλα έχουν μείνει λίγο στο παρελθόν, σε ξεπερασμένα συστήματα που αν είχαν λίγο εκσυγχρωνιστεί, ίσως τα πράγματα να ήσαν καλύτερα.
Πιστεύεις αλήθεια οτι εμείς οι πολίτες ψηφίζουμε βασικά και κύρια γιατί πιστεύουμε σε μια συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία; Έλάχιστοι είναι αυτοί οι πολίτες που γνωρίσζουν τι είναι σοσιαλισμός ή φιλελευθερισμός. Όλοι οι άλλοι..... καταψηφίζουμε εκείνους που δεν διόρισαν το γυιό μας, που μας υπόσχονται χοντρές συντάξεις,που βασιζόμαστε σε υποσχέσεις.
Έτσι κλέβαμε, φοροδιαφεύγαμε, σκορπούσαμε χρήματα κοινοτικά και ζούσαμε στα ουράνια. Τώρα γκρεμιζόμαστε. Και το χειρότερο τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ, θα αργήσουμε πολύ να συνέλθουμε, εάν τα καταφέρουμε τελικά. Κοίτα σε λίγο τι χαμός θα γίνει απο απεργίες, διαδηλώσεις, συμπλοκές.
Εύχομαι να τα παραλέω. Ίδωμεν....
Βάσσια ναι, η πολιτική είναι απαραίτητη, αλλα χρειάζεται Ηγέτη με......Που πράγματι να ξέρει τι κάνει για τη χώρα, με προοπτική, σχεδιασμό, στόχους και όχι να ενδιαφέρεται μονο για την επανεκλογή του.
Απ λόγια και αλληλοκατηγορίες μπουχτήσαμε. Φταίμε και εμείς οι πολίτες, αλλά όταν δεν έχεις ηγεσία που να παραδειγματίζει, που να εμπνέει, κοιτάζει ο καθένας το προσωπικό του συμφέρον. Τώρα θα ζήσουμε όπως στρώσαμε...
Πολύ καλά τα λες Λεοντόκαρδε και μπουχτίσαμε να τους ακούμε να ρίχνουν ο ένας στον άλλον κατηγορίες. Ας ξεκινήσουμε τουλάχιστον από την αρχή, το παρελθόν δεν αλλάζει, όλοι φταίξαμε με τον τρόπο μας, αν συνεχίσουμε έτσι μια τρύπα στο νερό θα κάνουμε πάλι. Νιώθω ότι έχουμε βρει τοίχο αδιαπέραστο!
Καλό ξημέρωμα σου εύχομαι
Margo καλημέρα. Αχ πόσο θάθελα να ήμουνα στο νησί σου, να αγναντεύω τη θάλασσα, να τριυγρνώ στα δρομακια του,μακρυά απο την ασχημιά της Αθήνας, όπου με κυριευουν τόσο άπογοητευτικές σκέψεις.
Φοβάμαι οτι η χώρα μας του χρόνου θα πάει για πτώχευση και μακάρι να βγω ψεύτης. Είναι πάρα πολλά τα χρήματα που χρωστάμε και με ανίκανους πολιτικούς και ένα απείθαρχο λαό, η κατάσταση δε βελτιώνεται.
και τους πρασινοφρουρούς να θυμίσεις,και τους αγρότες που τάιζε ο αντρέας γιά χρόνια να μας θυμίσεις, και τους αυριανιστές να θυμίσεις, που γιά να τους ξεκατσικώσουμε από πάνω μας μέχρι συγκυβέρνησι κάμναμε,(πω πω κουριανική δυσωδία που θυμήθηκα τώρα), και τη μεγάλη προσφορά του πασόκ να θυμίσεις, που εκεί που έτρωγε μόνο ο βουλευτής κι ο υπουργός, ξεσκίστηκε στο φαί μέχρι και ο κλητήρας.Όλα να τα θυμήσεις.Βέβαια, το καθιστό βουβάλι και οι δημοσιογράφοι που το έβαλαν στην εξουσία ως καινούριο πανέξυπνο μεσσία ,είναι εκτός συναγωνισμού μακράν.
Το γιατί ο κόσμος δεν κατεβαίνει στο δρόμο , μπορείς να μου εξηγήσεις;γιατί εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και γω κολάζομαι.
δ
demetrat να σου πω γιατί ο κόσμος δε κατεβαίνει στο δρόμο, κατά την γνώμη μου φυσικά:
Αν και βρίσκω τις θέσεις τους κάπως ουτοπικές και τραβηγμένες, το μόνο κόμμα που έχει σαφή ιδεολογία και δε την αλλάζει ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες, είναι το ΚΚΕ. Οι ανήκοντες στα δύο μεγάλα κόμματα- εκτός φυσικά ορισμένων λίγων- έχουν μάθει να διεκδικούν μόνο τα ατομικά τους συμφέροντα και διέπονται απο τη διάθεση του "ωχ αδελφέ." Θυμώνουν καθισμένοι στο καναπέ τους, βρίζουν, μουτζώνουν, αλλά μεχρι εκεί. Είναι οι φιλήσυχοι νοικοκύριδες, δίχως σαφή, στέρεη, ξεκάθαρη πολιτική ιδεολιγία,με επιδείωξη να μη πειράξει κανένας τα... κεκτημένα τους!! Ε λοιπόν αυτοί που είναι και οι περισσότεροι, δε πάνε πεζοδρόμιο.
Και φυσικά όπου ο κόσμος ξεσηκώθηκε, ή έφτασε στο πάτο η κοινωνία ή ξεχώρισε ένας δυναμικός πολιτικός ηγέτηςπου τους συνεπήρε. Εδώ ποιός γαμώτο;;
Κάποτε εκπροσωπώντας μια εργοδοτική τάξη, αποφασίσαμε στο ΔΣ να κλείσουμε την είσοδο του Υπουργείου Οικονομίας στη Καρ. Σερβίας. Μαζευτήκαμε καμιά 15αριά οι περισσότεροι μέλη του ΔΣ και οι δημοσιογράφοι που ήρθαν να καλύψουν το....συνταρακτικό γεγονός ήταν περισσότεροι επό εμάς!! Μετα τις μαύρες σημαίες που κρατούσαμε τις βάλαμε......
Άντε να βγάλεις άκρη με τον Ελληνα της σημερινής εποχής.
Δημοσίευση σχολίου