Ιστορικό γεγονός συνέβη χθες στη ζωή μου.
Με διακρίνει η σταθερότητα. Δεν αλλάζω εύκολα τις αξίες μου, τις θέσεις, τις προτιμήσεις, τις συνήθειες μου, εκτός για πάρα πολύ σοβαρούς λόγους, απόλυτα αποδεδειγμένους, κιας έχει η ζωή ανατροπές. Και όμως φίλοι μου συνέβη.
Από χθες άλλαξα εφημερίδα!!
Την μέχρι χθες αγαπημένη μου, έφερνε στο σπίτι ο πατέρας μου γυρίζοντας από την εργασία του. Φαίνεται λοιπόν ότι έπαιξε ρόλο και στη προκειμένη περίπτωση η κληρονομικότητα που φυσικά δεν αφορά μόνο τη προτίμηση σε συγκεκριμένο έντυπο. Είναι συχνό το φαινόμενο τα παιδιά να κληρονομούν την επιλογή επαγγέλματος από το γονιό τους ή ακόμα και τους κομματικούς του προσανατολισμούς. «Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα» βλέπετε.
Αγκάλιαζα λοιπόν χρόνια τώρα την ίδια πάντα εφημερίδα, αρνούμενος ν΄αλλάξω συνήθειες. Λες και διάβαζα βιβλίο, την άρχιζα από τη πρώτη της σελίδα και απόλυτα μεθοδικά έφτανα σταδιακά μέχρι τη τελευταία. Την μεταχειριζόμουνα με σεβασμό σαν κάτι πολύ δικό μου, πολύ γνώριμο στα χέρια μου. Και το χαιρόμουνα.
Λοξοδρομούσα από τη μέθοδο ανάγνωσης μόνο για να ρίξω μια ματιά στα αθλητικά και στα καιρικά φαινόμενα που πάντα επηρέαζαν ως ένα βαθμό τη ψυχική μου διάθεση, ενώ ιδιαίτερα το χειμώνα ρύθμιζαν τις ενδυματολογικές επιλογές μου.
Αποφάσισα λοιπόν ν΄αλλάξω από χθες εφημερίδα. Τώρα βέβαια αυτό το «αποφάσισα» δεν είναι απόλυτα ειλικρινές. Στην απόφασή μου αυτή συνετέλεσε η επιμονή φίλης μου, στις επιθυμίες της οποίας, λόγω υπερβολικής αδυναμίας, μου είναι αδύνατο να αντισταθώ!
Πήρα λοιπόν στα χέρια μου το νέο ενημερωτικό έντυπο και εισέπραξα το διερευνητικό και γεμάτο απορία βλέμμα του περιπτερά που διαπίστωνε μια τόσο σημαντική αλλαγή στις συνήθειές μου.
Άρχισα γεμάτος περιέργεια να τη ξεφυλλίζω. Ομολογώ ότι δεν μου ήταν εύκολο, έχασα τελείως το… βηματισμό μου. Αμήχανα, βυθίστηκα στα φύλλα της εφημερίδας, αδυνατώντας να προσανατολιστώ, αναζητώντας τα διάφορα θέματα ενημέρωσης, τα πολιτικά, τα πολιτιστικά, τις κρίσεις και απόψεις, τα αθλητικά κτλ.
Μόνο τα καιρικά βρίσκονταν πάντα στη τελευταία σελίδα όπως τα είχα συνηθίσει.
Δυσκολεύτηκα πολύ λοιπόν σ΄αυτό το πρώτο μου ξεκίνημα, αλλά κάθε αρχή και δύσκολη.
Πάντως οι πρώτες εντυπώσεις ήταν ενθαρρυντικές, τουλάχιστον είχα κάτι καινούργιο στα χέρια μου. Το κακό όμως είναι ότι μέσα από τις ειδήσεις, αναδυόταν η ίδια σημερινή μίζερη κατάσταση, μια περίοδο που μας διακατέχει η ανησυχία, η αμηχανία, ο έντονος προβληματισμός.
Και να πάρει η οργή, τελικά σχεδόν όλες οι εφημερίδες την ίδια τραγική κατάσταση περιγράφουν !!
Σάββατο 26 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
28 σχόλια:
Καλημέρα :-)
Η εφημερίδα ήταν παλαιότερα ιερή... κάτι σαν τη βίβλο του καθενός.
Τότε, που ο έντυπος τύπος είχε προσωπικότητα Λεοντόκαρδε, γιατί σήμερα, είναι αναπαραγωγές καρμπόν.
Διαβάζω εφημερίδες χρόνια πολλά.
Από την εποχή που έκρυβα τον "Ριζοσπάστη" μέσα στο "Θησαυρό" και το "Φαντάζιο" της οικογέειας, μέχρι που αγόραζαμε τις εφημερίδες για να παίρνουμε dvd...... ή περιμέναμε την Πέμπτη για να αγοράσουμε το "Ποντίκι".
Και σε θαυμάζω που για τόσα χρόνια ήσουν πιστός σε μία!
Σήμερα, παρά του ότι εξακολουθώ να διαβάζω.... τις πολτικές στήλες τις προσπερνάω συχνά.
Καλό Σ/Κ :-)
O πατέρας μου διαβάζει φανατικά την ίδια εφημερίδα εδώ και χρόνια.. και εξακολουθεί καθημερινά.. όπως και ο παππούς μου.. Εγώ πάλι σε τίποτα δεν τους ακολουθώ.. Ακόμη και αυτή την εφημερίδα που επιλέγει την βαριέμαι, μα και γενικότερα διαφωνώ σε πολλά θέματα μαζί του :)
Ε, εφημερίδες είναι...
Δεν είναι bed time story. :)))
Καλό είναι ν' αλλάζουμε συνήθειες πού και πού.
Τον κινούμενο στόχο, τον πετυχαίνεις δυσκολότερα. ;)
Καλό μεσημέρι!
Παράξενο που έμεινες πιστός σε μια εφημερίδα για τόσα πολλά χρόνια. Εγώ πάντοτε διάβαζα ότι έπεφτε στα χέρια μου και τις Κυριακές μόνο αγόραζα 2 συγκεκριμένες εφημερίδες. Τώρα πια έχω γραφτεί στα newsletters πέντε εξ' αυτών οπότε τις διαβάζω μεσω διαδικτύου.
Θα συμφωνήσω πάντως με την Lilith, εφημερίδες είναι, δεν έκανες και καμία "αταξία"!
Eγω παλι,απο παιδι ειχα φετιχ με τις εφημεριδες , Πραγματικη ιεροτελεστια το διαβασμα της, συνεκρινα στηλες, μετρουσα σελιδες και καθε μερα αγοραζα και αλλη. Μ αρεσε να αγοραζω εφημεριδα πολυ. Θυμαμαι μαλιστα τον παππου μου που φοβοταν μη γινω κομουνιστης (σ.σ. τεμπελης κατ` αυτον) σαν εναν ξαδερφο του που διαβαζε εφημεριδα στο χωραφι στα πολυ δυσκολα παλια χρονια και ολοι τον κοιτουσαν παραξενα...
Τι μου θυμησες τωρα...
Καλη ...αναγνωση αυριο!
Ξέρεις βέβαια ότι έχω τυφλή εμπιστοσύνη στο λόγο σου, αλλά κάποιος έλεγε "εμπιστευσου αλλά επαληθευσε"και έτσι σε τσεκαρα κιλοας Λεοντοκαρδε.
Πηρα ήδη τις κυκλοφορίες στην περιοχή, της συγκεκριμένης εφημερίδας που διαβαζες, και βέβαια της εφημερίδας που συνεστησα και επιβεβαιωσα ότι όντως δεν θα ξαναδιαβάσεις "φιλελευθερες" εφημερίδες με βαρυγδουπους τίτλους, εξωφρενικά και διαχρονικά συμφεροντα και γελοιες μανδραβελικές προπαγάνδες . Άντε σου ...επιτρέπω να διαβαζεις την διαδικτυακή έκδοση της, έτσι για τα πρωτα σταδια ...απεξαρτησης.
παραδέξου το σε κέρδισε η δημοσιογραφική πένα της εσπρέσο!χαχα!
εγώ πάλι αλλάζω συνέχεια εφημερίδες αν και τώρα τελευταίο το σκέφτομαι και αυτό! (έξοδο βλέπεις, εφόσον μπορώ να τις έχω όλες ηλεκτρονικά!)
Α,η εφημερίδα,ιεροτελεστία μιας αλλης εποχής πια,κάτι μου θύμισαν ο Νίκος.Λιολιόπουλος και η Βάσσια,τη διπλωμένη και κρυμμένη εφημρίδα,ποιος να μας πιστέψει πια...
Βάσσια παλιότερα ορισμένες εφημερίδες είχαν πολύ αξιόλογους αρθρογράφους, όπως τον Παλαιολόγο, το Βλάχο, το Ψαθά, το Μελά και τόσους άλλους.
Τώρα κυριαρχεί ένας κομματικός φανατισμός που δε μου αρέσει.Βλέπεις τα πάντα πλέον στη ζωή μας έχουν κομματικό χρώμα.
Ναι, υπήρξε και η εποχή που έκρυβες την εφημερίδα γιατί σε παρακολουθούσαν. Ευτυχώς πέρασε.
Αρτιστάκι καλωσόρισες, χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω και φαντάζομαι όλα πλέον να έχουν περάσει.
Τη σημερινή εποχή η διαφωνία με τους γονείς επιτρέπεται για να μη πω οτι επιβάλλεται όταν είναι καλοπροέραιτη. Βλέπεις όμως οτι οι συνήθειες δεν αποβάλλονται εύκολα, κολάς σε κάτι και σου γίνεται απαραίτητο.'Ετσι συχνά και η εφημερίδα.
Lilith η αλλαγή μιάς συνήθειας δεν είναι πάντοτε εύκολη υπόθεση, ακόμα κιαν καμιά φπορά βλέπουμε την αναγκαιότητα.Πολλοί μένουν πιστοί σε μιά εφημερίδα για χρόνια, αν και θα συμφωνήσω οτι χρειάζεται πάντα να βλέπει κανείς και την άλλη γνώμη.
NdN θεωρώ οτι η εφημερίδα γίνεται συνήθεια δίχως φυσικά αυτό να είναι γενικό ή ακόμα και σωστό, με την έννοια οτι χρειάζεται να διαβάζει κανείς και την άλλη θέση.
Υπάρχει κόσμος που δεν μπορεί να κάνει δίχως την εφημερίδα, μη σου παραξοφαλινεται. Και ένας απο αυτούς ...είμαι και εγώ!
Νίκο εγώ δεν ήθελα ν΄αλλάξω εφημερίδα για πάρα πολλά χρόνια. Συνήθισα εκείνη που έπερνε ο πατέρας μου και τη διατήρησα μέχρι προχθές. Δε μου αρέσει να αλλάζω εφημερίδα κάθε τόσο. Και πέρα από τις ειδήσεις, θέλω να διαβάζω άρθρα και απόψεις όταν όμως δεν διέπονται απο φανατισμούς αλλά αναλύουν τα πράγματα με ευθύτητα.
Αγαπητή επίμονη φίλη μου,
ο ...αγώνας σου τώρα δικαιώνεται!
(Σε βλέπω να χαμογελάς και να λες "μα εγω έχω πάντα δίκαιο.")
Θα πρέπει να μου αναγνωρίσεις οτι πήρα τη..."στροφή" με μεγάλη ταχύτητα αλλά σταθερά δίχως δισταγμό πρός τ΄αριστερά!
Και βγήκα πραγματικά σε ....ξέφωτο!
Προς τιμήν σου και παρά την άδειά σου, δεν θα ξαναδιαβάσω ούτε διαδυκτιακά τη παλιά μου φυλλάδα.
Η ...απεξάρτησή μου απο τα έντυπα "καθημερινά" ναρκωτικά μου είναι πλήρης και ουσιαστική.
tovenito ομολογώ οτι δε μπορώ να κάνω δίχως εφημερίδα καθημερινά και βαριέμαι να τις διαβάζω διαδυκτιακά. Μετά πρέπει να πω οτι περνά και η ώρα μου διαβάζοντάς την,πέρα απο οτι θέλω να παρακολουθώ τα νέα και τα οικονομικά ιδιαίτερα. Αλλά ο καθένας μας έχει τις συνήθειες του.
VAD ευτυχώς πέρασε η εποχή εκείνη που έκρυβε κάποιος την εφημερίδα που διάβαζε. Σκέψου πόσο τρελό και απίστευτο φαντάζει σήμερα αυτό το γεγονός που παίδευε τόσο πολύ κόσμο.Τέτοιος φασισμός!
Δεν αλλάζει η κατάσταση καλό μου, μόνο ο ανταποκριτής... δυστυχώς...
Μικρές Ανάσες, εγω πιστεύω οτι η κατάσταση θα αλλάξει, ελπίζοντας να είναι προς το καλό. όσο για ανεξαρτησία των αρθρογράφων, μη τα ρωτάς.
Κόρη δημοσιογράφου είμαι, δε χρειάζεται να ρωτήσω....
Προς όλους τους φίλους bloggers:
Σας παρακαλώ κάνετε αναδημοσίευση το link που σας στέλνω, δεν επιτρέπετε να αφήσουμε να περάσει έτσι μια τόσο διδακτορική κίνηση
http://smallbreaths.blogspot.com/2010/06/blog-post_29.html
Παλαιά πολύ παλαιά περνούσε ο εφημεριδοπώλης από το σπίτι κάθε μέρα και άφηνε την εφημερίδα και κάθε παρασκευή το πρόγραμμα της τηλεόρασης. Σήμερα ο μόνος λόγος για να πάρω εφημερίδα είναι για το χαρτί της που χρειάζομαι για παπιέ μασέ.. Βέβαια ακόμη και τότε δεν παίρνω όποια κι όποια:))
Margo οχι μόνο περνούσε απο το σπίτι ν΄αφήσει την εφημερίδα, αλλά και στο δρόμο διαλαλούσε τους τίτλους των εφημερίδων κουβαλόντας όλες στα χέρια του. Παίές καλές εποχές!
Καλημερα! Εγω τωρα γιατι ειδα οτι εκανες νεα αναρτηση; Χα! Δεν πειραζει, καλημερα!
Πεταλούδα μου συγνώμη, έκανα μιά δοκιμή να δω αν μπορώ να περάσω ένα τραγούδι στο μπλογκ μου για μιά στιγμή και μετά το έσβησα.
Σαν αρχή μου έχω ...
να μην κολλάω σε μια
εφημερίδα, ειδικά τα Σαββατοκύριακα
αγοράζω 2-3 πάντα διαφορετικές !!!
Πιο πολύ βέβαια για άρθρα και σχόλια
μιας και για άμεση ενημέρωση έχουμε
φυσικά το Internet ...
Την καλησπέρα μου ...
Πέρασε Λεοντόκαρδε, αλλά και να μην είχε περάσει, οι ίδιες οι εφημερίδες δεν έχουν πλέον να πουν τίποτα το "επικίνδυνο".
Ακούγεται ισοπεδωτικό, αλλά οι περισσότερες έτσι είναι.
Καλό απόγευμα
:-)
side πότε προλαβαίνεις να τις διαβάσεις όλες;!
Πάντως καλά κάνεις γιατί έτσι 'εχεις μια σφαιρική και γενικότερη ενημέρωση, με τις απόψεις περισσοτέρων και διαφόρων....αποχρώσεων.
Βάσσια περνάμε μιά πολύ επικίνδυνη οικονομικά περίοδο, αλλά φαίνεται οτι και οι εφημερίδες πλέον τα έχουν χάσει. Τι να γράψουν για την.... αγριότητα των κυβερνητικών αποφάσεων, ακόμα και οι κομματικές φυλλάδες τα γράφουν μασιμένα.
Δημοσίευση σχολίου