ΠΕΡΙ COMMON SENSE.

Για common sense, «κοινό νου» δηλαδή, μιλούν συχνά οι Άγγλοι.

Δε χρειάζεται υπερβολική εξυπνάδα στον άνθρωπο για να μπορεί να ανταπεξέρχεται στα προβλήματα της καθημερινότητάς του.
Δεν είναι ανάγκη να έχεις υψηλό IQ, αρκεί να έχεις «κοινό νου». Και με αυτό το προτέρημα του «κοινού νου» μπορείς να εντοπίζεις, να αναλύεις, να αξιολογείς και να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα της ζωής.
Common sense, για να αποφεύγεις ανοησίες, αστοχίες, αδιέξοδα.

Γιατί τα λέω όλα αυτά;

Πρώτον, γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι είναι πολύ μεγάλο προτέρημα να έχεις αυτό το «κοινό νου».
Και δεύτερον, γιατί πιστεύω ότι αυτός ο «κοινός νους» είναι κάτι που συνήθως στερούμεθα εμείς οι Έλληνες. Είμαστε εξυπνάκηδες και κουτοπόνηροι. Και μπερδευόμαστε στη προσπάθεια να δώσουμε μια λύση σε ένα πρόβλημα, αφού πρώτα εμείς οι ίδιοι το διογκώσουμε.

Ιδού ένα περιστατικό πραγματικής έλλειψης κοινού νου που αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες. Μου το διηγήθηκε ένας καλός μου φίλος:

Εκείνος και η σύζυγός του είναι συνταξιούχοι του ΙΚΑ. Δυστυχώς η σύζυγός του πάσχει από ψυχική ασθένεια εδώ και αρκετό καιρό, ενώ τα τελευταία 8 χρόνια τα περνά κλεισμένη σε ψυχιατρική κλινική του ΙΚΑ. Πάσχει συγχρόνως από καρδιακή ανεπάρκεια, έχει περάσει δύο εμφράγματα και έχει κάνει και απόφραξη αρτηριών.
Μέχρι πρόσφατα, όλα τα ψυχοφάρμακα και τα καρδιολογικά φάρμακα τα χορηγούσε το ΙΚΑ στη κλινική.
Ξαφνικά προ ημερών του ζήτησαν να αγοράσει και να παραδώσει στη κλινική το ένα από τα φάρμακα για τη καρδιά και σε λίγες μέρες του ζήτησαν να τους αγοράσει και άλλο δεύτερα σκεύασμα.
Ερώτησε έκπληκτος το λόγο αφού μέχρι τώρα δεν είχε καμία επιβάρυνση για τη φαρμακευτική αγωγή της συζύγου του.

« Έχει αλλάξει η διαδικασία χορήγησης φαρμάκων στις κλινικές. Δε χορηγούνται πλέον παθολογικά φάρμακα σε ψυχιατρικές κλινικές»!!

Ηθικό δίδαγμα της κατάστασης αυτής είναι πρώτον ότι απαγορεύεται ένας ψυχικά άρρωστος άνθρωπος να πάσχει συγχρόνως από τη καρδιά του.
Δεύτερον, επειδή σύμφωνα με το Μνημόνιο θα πρέπει να μειωθούν οι φαρμακευτικές δαπάνες, ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος είναι να καταστήσουμε δύσκολη τη χορήγηση φαρμάκων για να τα κόβουμε από τους ασθενείς.
Είναι ένα απλό παράδειγμα έλλειψης «κοινού νου». Αν και πολύ φοβάμαι ότι εδώ αγγίζουμε τα όρια της ηλιθιότητας.