Δηλαδή βλέπω να μην υπάρχουν ευθείες γραμμές, μόνο τεθλασμένες, με στροφές 180 μοιρών.
Δηλαδή το άσπρο να βάφεται ξαφνικά μαύρο ή τέλος πάντων γκρίζο προς το ανθρακί στην ελαφρότερή του μορφή!!
Πλήρης παραποίηση εννοιών και λέξεων. Φάλτσα παντού.
Ακούς, συζητάς, διαβάζεις, ψάχνεις και προσπαθείς να τα ισορροπήσεις μέσα στο μυαλό σου, να καταλάβεις, να βγάλεις ρε αδερφέ ένα συμπέρασμα.
Αδύνατον, μπλέκεσαι.
Αναζητάς την αλήθεια, τη λογική, τη συνέπεια.
Πράγματι, ποια είναι η αλήθεια άραγε; Η αλήθεια του καθενός, η δική σου αλήθεια, αυτή του άλλου, οι 2-3 αλήθειες που υπάρχουν; Και που στηρίζεται η «ανάγνωση» της αλήθειας, στη λογική; Σε ποια λογική, ο καθένας έχει τη δική του λογική. Στην ηθική, σε αρχές και αξίες; Μα αυτά υφίστανται σήμερα;
Νομίζω ότι ζούμε στην εποχή της παρερμηνείας, της παραποίησης, της διαστρέβλωσης, στην εποχή του «είπα ξείπα, έχεσα τη παρόλα μου».
Ψάχνετε για συνέπεια, σταθερότητα απόψεων, ειλικρίνεια;
Προπαντός ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.
Δέστε τι γίνεται με τους πολιτικούς μας π.χ. Πάρτε το πρόσφατο παράδειγμα. Πέρυσι ορκίζονταν ότι δε θα μειωθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα. Χθες είπαν ότι θα μειωθούν και στο τομέα αυτό και το είπαν αναίσχυντα, ήρεμα!
Βέβαια οι πολιτικοί ίσως δεν είναι καλό παράδειγμα γιατί αυτοί έχουν συνηθίσει στο ψέμα και στην παραπλάνηση όταν μιλούν στους πολίτες. Το ψέμα και η ανακολουθία είναι στο αίμα τους, δε στέκονται αλλιώς.
Δε ξέρω αν είναι οι δυσκολίες της ζωής τη περίοδο που περνάμε, που μας κάνουν σήμερα να λοξοδρομούμε καμιά φορά, να ανασκευάζουμε, να ανατρέπουμε, να ξεχνάμε δήθεν, να θολώνουμε γεγονότα, να προσπαθούμε να ξεφύγουμε ή να διαστρεβλώνουμε όσα είπαμε, πράξαμε, πιστέψαμε.
Πετάμε μια κουβέντα έτσι ασυνείδητα σε μια στιγμή ευφορίας ή γιατί ενσυνείδητα έτσι μας συμφέρει για να απαλλαγούμε από πιέσεις και κακοτοπιές εκείνης τηςστιγμής.
Δε ξέρω αν σήμερα η ειλικρίνεια θεωρείται προτέρημα ή ασυγχώρητη ανοησία.
Αν χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς, ζώντας όμως εκτός τόπου και χρόνου.
Δε ξέρω αν σήμερα εκτιμά κανείς περισσότερο την ειλικρίνεια ή τη πονηριά κι ακόμα χειρότερα τη κουτοπονηριά.
Δε ξέρω τελικά αν η επιβίωση, αν θέλετε μια καλή ζωή, στηρίζεται σήμερα στον υποχρεωτικό συμβιβασμό με τις επικρατούσες συνήθειες, όποιες κιαν είναι αυτές.
Στη μείωση κάθε προσωπικής αξιοπρέπειας, στη παράδοση άνευ όρων στο σλόγκαν «έτσι κάνουν όλοι», στη συνθηκολόγηση με μέχρι πρότινος απαράδεκτων καταστάσεων. Στη συνέχεια περνάμε στην αναζήτηση δικαιολογιών για την αθώωση της λοξοδρόμησής μας και την επανάκτηση του αυτοσεβασμού μας.
Τέλος πάντων, μη κουράζω το θέμα, αλλά τελευταία τα έχω χάσει λίγο. Και βρίσκομαι κάπως μετέωρος.
10 σχόλια:
Η λοξοδρόμηση είναι μεγάλη και ήρθαν τα πάνω κάτω. Δικαιολογημένα νιώθεις έτσι.
Δεν ξέρω πώς (και αν) θα διορθωθεί όλο αυτό το μπάχαλο, το σίγουρο όμως είναι ότι η ειλικρίνεια θα βοηθήσει στο να δει ο καθένας τα λάθη του και (αν είναι δυνατόν) να τα διορθώσει.
καλησπέρα ... θα μιλήσω για μένα δεν ενδίδω αλλά δεν ελπίζω κιόλας φταίμε κι εμείς που αφηνόμαστε στο ψέμα λίγο λίγο κάθε μέρα, λυπάμαι που σπατάλησα τα καλύτερά μου χρόνια εδώ...
Η ειλικρίνεια και η καλή πρόθεση είναι σίγουρα προτέρημα και ας σπανίζει.
Δυστυχώς πρέπει να έχει κανείς το νου του όμως, γιατί δεν θα βρει πολλούς υπέρμαχους αυτών των δύο χαρακτηριστικών.
Υπάρχει μια γενικευμένη κρίση αξιών σήμερα, αυτό είναι βέβαιο. Νομίζω πως έχει να κάνει με την έλλειψη σεβασμού στον άλλον και στις κοντόφθαλμες οπτικές ωφελιμισμού.
Ας ελπίσουμε πως κάτι θα αλλάξει.
Πολύ όμορφη αυτή η κατάθεση προβληματισμών που κάνεις.
Καλημέρα....
Δε βλέπω να διορθώνεται το.... γενικό μπάχαλο. Νομίζω οτι το χυδαίο "δήθεν" θα επικρατήσει στη προσπάθεια του καθενός να ανταπεξέλθει στα σημερινά.
effie καλωσόρισες.
Δε φταίμε εμείς εάν μας έμαθαν στη κατάσταση αυτή χρόνια τώρα, στη ψευτιά και την υποκρισία.
Δε μπορεί όμως να συνεχίσουμε να παραδινόμαστε, πρέπει να αποβάλουμε κάθε φόβο και να απαιτήσουμε τα δικαιωματά μας.
Ερατώ μου πρώτα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ναι, είμαι πολύ προβλήματισμένος με πολλά πράγματα. ίσως γιατί δεν είμαι συνηθισμένος σε ορισμένα απο αυτά. Δεν αντέχω το ψέμα, τη προσποίηση,το δήθεν. Και λυπάμαι αλλά τα βλέπω γύρω μου. Όχι δε κάνω τον ηθικολόγο, αλλά όλα τα πράγματα έχουν κάποιο ΄οριο.όταν χάνεται η λογική και η ηθική οριοθετείται σύμφωνα με τα πιστεύω του καθενός μας, χανόμαστε. Τουλάχιστον εγώ.
Ήρθα και προχθές σε διάβασα και επειδή πάνω κάτω στην ίδια θολούρα βρίσκομαι και εγώ δεν είχα να προσθέσω κάποιο σχόλιο.
Σήμερα λοιπόν έλαβα ένα mail απο φίλο μπλογκερ που με παρέπεμπε σ'ένα άρθρο της Kαθημερινής που φιλοξενούσε την συνεντεύξη απο ένα λόγιο υπεραιωνόβιο.
Του Εμ.Κριαρά
Ίσως σε βοηθήσει και σένα να καταλάβεις το γιατί της σύγχυσής μας
Καλό υπόλοιπο...
Kariatida σ΄ευχαριστώ πολύ για τη παραπομπή. Εκπληκτικό το φαινόμενο αυτό! Μου κάνει φοβερή εντύπωση η διάυγια πνεύματος του ανθρώπου αυτού. Νάχαμε και εμείς το κουράγιο του!!
Κάθε άνθρωπος
αντικρύζει τον κόσμο
μέσα απ' τα δικά του μάτια ...
Το ζήτημα είναι να μην παραποιεί
συνειδητά τις δικές του αλήθειες !!!
Και να μην απαξιώνει τις αλήθειες των άλλων ...
Την καλησπέρα μου ...
sidepap21, πολλές φορές παραποιούμε ακόμα και τις δικές μας αλήθειες, ξεγελώντας τον εαυτό μας με δικαιολογίες. Και συχνά αρνούμαστε την αλήθεια των άλλων.
Αλλά αυτή η έννοια ΑΛΗΘΕΙΑ,είναι καμιά φορά δύσκολα να ερμηνευτεί.
Δημοσίευση σχολίου