Ξεσπάει: «Γαμώ τη ζωή γαμώ».
«Κάτσε ρε φίλε, τι λες, η ζωή είναι μία και μοναδική και είναι όμορφη» έρχεται η απάντηση από τον αισιόδοξο.
«Κάτσε ρε φίλε, τι λες, η ζωή είναι μία και μοναδική και είναι όμορφη» έρχεται η απάντηση από τον αισιόδοξο.
«Ο καθένας φτιάχνει τη ζωή του όπως τη θέλει» συμπληρώνει ο παραδομένος στη μοίρα του διανοούμενος.
Mετά έρχεται η ατάκα του ψευτόμαγκα. Μισόκλειστη ματιά, ύφος γαμάω και δέρνω, σαρδόνιο κρυφοχαμόγελο, χέρι στη τσέπη του χαμηλόκωλου μπλουτζίν.«Για να ζήσεις τη ζωή σου πρέπει να έχεις αρχίδια».
Γαμίσια, ομορφιές, αισιοδοξία, διανόηση και….. αρχίδια χύθηκαν μέσα σε πολύστροφο αναμεικτήρα.
Άναψε η συζήτηση.
Εγώ πάντως στη ζωή μου δεν ήθελα τίποτα το ιδιαίτερο. Άπληστος πλεονέκτης, εγωιστής δεν ήμουνα ποτέ. Σα συνηθισμένα ήθελα, φυσιολογικά πράγματα. Ένα ήρεμο ταξίδι ήθελα τη ζωή. Αλλά έχει όμως γυρίσματα εκεί που δε το περιμένεις. Ανατροπές, αδιέξοδα, χαλάσματα. Να ζητάς τόσα λίγα και να έχεις και προβλήματα !!
Άκου να δεις τι λέει. Η ζωή θέλει να είσαι αισιόδοξος. Ξεκινάς ευτυχής γιατί σ΄έφεραν σ΄αυτό τον όμορφο κόσμο. Απολαμβάνεις τα γύρω σου, κάθε τι, κάθε στιγμή.. Κάνεις τις επιλογές σου, τις υποστηρίζεις, αισιοδοξείς για το καλύτερο. Λάθη ή σωστά δε μετανιώνεις, απλά τα ζεις. Δε χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις. Μη παίρνεις δα τη ζωή στα σοβαρά.
Μετά η σειρά της διανόησης. Μα φτιάχνεται η ζωή όπως τη θέλει ο καθένας; Όλα μοιραία είναι, όπως μοιραίος είναι και ο θάνατος. Μοίρα, το πεπρωμένο καθενός μας στη ζωή, προδιαγεγραμμένα όλα. Επιδιώκεις φυσικά να πετύχεις κάτι, έχεις μυαλό, θάρρος, διορατικότητα, αντοχές, αλλά δεν είναι «γραφτό» σου που λένε να τα καταφέρεις. Άγνωστο είναι το πεπρωμένου σου φίλε.
Μαλακίες λέτε νομίζω. Εγώ για να ξέρετε πρωτοβγήκα στη κενωνία στα 15 μου χρόνια! Και από τότε, άνοιξε για μένα η ζωή.
Αλλάζω «πουκάμισα» όποτε γουστάρω. Τους δισταγμούς, τις ηθικές, τις ευπρέπειες, τις ευαισθησίες, όλα αυτά τ΄αφήνω για τους μαλάκες και προχωράω. Όχι θα κάτσω να σκέφτομαι μήπως στενοχωρήσω ή μήπως βλάψω κανένα! Η ζωή ρε δε θέλει πολλές συγνώμες, πρέπει να είσαι cool, ψυχρός, απαθής, αδιάφορος. Πρέπει όμως να ξέρεις και να πουλάς τον εαυτό σου, εκεί, όπως αρμόζει σε κάθε περίπτωση. Καρδιά αγκινάρα! Άφησέ την ήσυχη να κτυπά ήρεμα με τους ρυθμούς της δικής σου επιλογής, μη τη φορτσάρεις μωρέ με έρωτες και ανόητες ευαισθησίες.
Άντε τώρα να βγάλεις άκρη για τη ζωή!!
Χαρακτήρες, ψυχοσύνθεση, επιρροές, εμπειρίες, αλλά και εκείνο το περιβάλλον που υπάρχει όταν θα γίνονται οι επιλογές και θα παίρνονται οι αποφάσεις, όλα φαίνεται να έχουν το ρόλο τους στη ζωή μας.
Μη πεις όμως ποτέ ότι αν θα τη ξαναζούσες τη ζωή σου από την αρχή, δε θα έκανες τα ίδια σφάλματα.Μωρέ τα ίδια ακριβώς θα έκανες!! Τα λάθη μας μπορεί να μας βασανίζουν, λέμε ότι μας μαθαίνουν, αλλά το μόνο που μαθαίνουμε είναι να τα…..ξανακάνουμε!!
Καλή Σαρακοστή λοιπόν.
6 σχόλια:
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές...
Αν τη ξαναζούσα τη ζωή μου χωρίς να ξεχάσω τι έζησα στην πρώτη 'προσπάθεια', σίγουρα δεν θα έκανα τα ίδια λάθη. Αν όμως την ξαναζούσα έτσι όπως ήμουν χωρίς να έχω καμιά ανάμνηση από την πρώτη προσπάθεια, θα έκανα σίγουρα τα ίδια λάθη. Βέβαια, μια στιγμή και μόνο αν άλλαζε, στην καινούρια προσπάθεια, έστω και μια απλή κουβέντα από κάποιον που περνούσε απλά από δίπλα μου, θα ήταν ικανή ίσως να αλλάξει όλες μου τις κινήσεις και να καταλήξω με ένα εντελώς διαφορετικό σενάριο.
Για τη ζωή δεν βγάζεις άκρη.
Είναι φτιαγμένη έτσι για να μη βγάζεις άκρη.
Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να την παίρνεις στα σοβαρά. Φτύσιμο θέλει όπως και όλα σ' αυτή τη ζωή. :)))
Είναι πολύ αστείο αυτό με τις διαφορετικές οπτικές που δεν μπορούν να συναντηθούν πουθενά!
Είναι σαν να έχει ο καθένας ένα ζευγάρι χρωματιστά γυαλιά και βλέπει το χρώμα της ζωής μέσα από αυτά. Αν συζητήσουν δυό τέτοιοι διαφορετικοί άνθρωποι δεν μπορούν να συμφωνήσουν γιατί καθένας υποστηρίζει το χρώμα που βλέπει ως αληθινό.
Βέβαια στην πορεία πολλά αλλάζουν και δεν μένουμε ίδιοι. Πολλές πεποιθήσεις μας είναι αποτέλεσμα μάθησης και νέες εμπειρίες μας κάνουν να μαθαίνουμε νέα πράγματα και να αντικαθιστούμε παλιές συνήθειες.Υπάρχει ροή στα πράγματα και όχι στατικότητα (αν και τα βασικά μας χαρακτηριστικά συνήθως δεν αλλάζουν).
Σίγουρα πολλά είναι και θέμα τύχης, οπότε πραγματικά πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα χωρίς μεγάλη σοβαρότητα!
Χαλαρά!
Lilith πράγματι είναι πάρα πολλές οι ερμηνείες που δίνονται για τη ζωή. Ο καθένας τη βλέπει απο τη δική το σκοπιά, ανάλογα με τιε εμπειρίες του και τις επιδειώξεις του.
Ακριβώς λόγω αυτού του "μυστηρίου" πιστεύω οτι θα κάναμε πάντα τα ίδια λάθη, εάν διατηρούσαμε τον ίδιο χαρακτήρα και είχαμε περάσει τις ίδιες εμπειρίες.
Άγνωστο λοιπόν τι θα κάναμε στη "νέα προσπάθεια". Εξαρτάται απο το "νέο" μας περιβάλλον.
Ερατώ το πρόβλημα είναι και παραμένει οτι πέρνουμε τη ζωή μας στα πολύ σοβαρά, τουλάχιστον στα πρώτα μας στάδια, εκεί δηλαδή που πλάθουμε χαρακτήρα και μαθαίνουμε απο εμπειρίες. Μετά, όσο μεγαλώνουμε, η σοβαρότητα εγκαθίσταται μέσα μας και είναι πλέον δύσκολο ν΄αλλάξουμε συνείθιες.
Και φυσικά ο καθένας μας βλέπει τη ζωή απο διαφορετική οπτική γωνία, με διαφορετικού χρώματος γυαλία όπως λες. Αλλά άντε τώρα να βρείς άκρη.
Το θέμα είναι οτι κανείς μας δεν μας έχει πει πως είναι τα πράγματα στη δεύτερή του ζωή!!!
Ίσως κάποια πράγματα να μην τα έκανα ξανά ίδια. Γιατί τώρα έχω μάθει από τα λάθη μου. Δηλαδή αν μπορούσα θα άλλαζα ευχαρίστως κάποια πράγματα. Από την άλλη, εσύ "καρδιά αγκινάρα" δεν έχεις με τίποτα.. :) Καλό σκ!
Αρτιστάκι μου τι είναι αυτά που λες! Εγώ καρδιά αγγινάρα!! Το αντίθετο,ολάνθιστη τριατναφυλιά η καρδιά μου,τρυφερή,ευαίσθητη,ευγενική!
Ξέρεις πόσες φορές την άφησα να λειτουργήσει ελεύθερα σύμφωνα με τις επιθυμίες της και πόσο τη ταλαιπώρησα! Και όμως,ποτέ δεν έμαθα απο τα...λάθη μου. Ακόμα και σήμερα έτοιμη είναι να μπει σε περιπέτειες!!!
Δημοσίευση σχολίου