Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ !


Αυτογνωσία. Αυτοκριτική. Ανάληψη ευθυνών.

Απαραίτητα, ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή.
Για το καθένα από εμάς χωριστά, αλλά και συνολικά σα λαός.
Φίλος μου έστειλε το παρακάτω e-mail.
Τίτλος του «Ίσως το καλύτερο mail των ημερών.»
Είναι σκληρό, είναι πικρό, ίσως δύσκολο να γίνει εξολοκλήρου αποδεκτό.
Πιστεύω όμως ότι με λίγη καλή θέληση, έστω σε μια στιγμή απομόνωσης και
σιωπηρής αυτοκριτικής, θα αναγνωρίσουμε αλήθειες που αφορούν, σε αρκετές περιπτώσεις, λίγο πολύ όλους μας.



ΕΣΥ πού ΗΣΟΥΝ ???????
Έχω βουλιάξει κι εγώ μές τη συλλογική κατήφεια, μες την κατάθλιψη...
Φοβάμαι, ανησυχώ, θλίβομαι, αναρωτιέμαι για το μέλλον των παιδιών μου,
για το γκρέμισμα των ονείρων μου και των μακρυχρόνιων προσπαθειών μου...


Αλλά ακόμα και αυτά καλύπτονται από την βαθιά μου οργή...
Πού ήμουν όλα αυτά τα χρόνια εγώ;
Πού ήσουν όλα αυτά τα χρόνια εσύ, εαυτέ μου;


Πού ήσουν όταν μας κοροϊδευαν, μας ξεπουλούσαν,
μας πέταγαν τα πλαστικά όνειρα στη μούρη κι εσύ τα κυνηγούσες;
Πού ήσουν όταν ο γιατρός σού ζητούσε το φακελλάκι για να σε κάνει καλά και αντί να τον καταγγείλεις τον πούστη, τον πλήρωνες αποκαλώντας τον "γιατρέ μου"
Πού ήσουν όταν έβλεπες τους μεγαλοδικηγόρους να γίνονται μοντελάκια ζωής στην τηλεόραση
και να κόπτονται για το κοινό καλό και το δίκαιο, δηλώνοντας 10,000 ευρώ εισόδημα...
"Πόσο καλά τα λέει ο πούστης..." έλεγες


Πού ήσουν όταν έδινες το μπαξίσι στην πολεοδομία αντί να του δώσεις γροθιά στη μούρη του καργιόλη
αλλά μετά δεν θα έβγαινε η άδεια της πολυπόθητης οικοδομής μικρό λαμόγιο ελληνάρα...
Το σάλιο σου γαργάρα και έδινες τη μιζούλα στον πολεοδόμο, στον ικατζή που σου έκανε τον έλεγχο στην επιχειρησούλα σου,
στον εφοριακό που ανακάλυψε τις δικές σου λαμογιές... Κάλλιο να πληρώσεις 10 σε αυτόν παρά 50 στο κράτος.


Πού ήσουν όταν έτρεχες στα γραφεία των βουλευτών για να τους παρακαλέσεις να βολέψουν το σπλάχνο σου,
το άχρηστο σπλάχνο σου, που δεν κατάφερε να κάνει τίποτα περισσότερο στη ζωούλα του από το να γλύφει κατουρημένες ποδιές και βρώμικους κώλους...


Πού ήσουν όταν ανταγωνιζόσουν στις συγκεντρώσεις των προβάτων (ωπ! κομμάτων ήθελα να πω),
με τους λοιπούς "συντρόφους" για το ποιος θα σηκώσει τη μεγαλύτερη σημαία...


Πού ήσουν όταν ξελαρυγγιαζόσουν λαμόγιο για το δίκαιο του λαού, πηδώντας πάνω κάτω μόλις έβλεπες φακό
για να σιγουρευτείς ότι θα σε δει ο πολιτευτής που θα σε βάλει εποχιακό, συμβασιούχο στο δήμο...
άλλος ένας στην πλάτη των υπολοίπων που θα καθαρίζει φασόλια στο οκτάωρό του
(όχι ρε!!! πλέον μπαίνεις στο φέισμπουκ, έχεις εξελιχθεί)


Πού ήσουν μικρομεγαλεπιχειρηματία όταν μαγείρευες τα δικά σου βιβλία για να πληρώσεις λιγότερα,
για να πάρεις το τέρας SUV που θα κάλυπτε τη μικροτσούτσουνη ύπαρξή σου με το μέγεθός του...


Πού ήσουν μαντάμ σουσού όταν γελούσες σαν ηλιθία στη δασκάλα του παιδιού σου, που μαλακίες έμαθε,μαλακίες το μαθαίνει, όταν αναγνώριζες τις μαλακίες που κάνουν στο παιδί, αλλά πού να τρέχεις τώρα έχεις κι άλλες δουλειές...Αλλωστε το παιδί θα το στείλουμε στο Λονδίνο να σπουδάσει...εκεί θα καλυφθούν όλες οι ανεπάρκειες του δικού μας εκπαιδευτικού συστήματος...


Πού ήσουν συνδικαλιστή της πλάκας και του ελέους
όταν με τη δύναμη που σου δίνει το ότι βολεύτηκες σε μια γαμημένη δημόσια επιχείρηση,
κατέβαζες τους διακόπτες μιας ολόκληρης χώρας,
δημιουργώντας τόσα προβλήματα,
ίσα για να διαμαρτυρηθείς/εκβιάσεις για τα δικά σου μικροσυμφέροντα...


Πού ήσουν όταν το ελληνικό όνειρο έσκασε μύτη;
αγόραζες πορτοκαλιές εφημερίδες λαμόγιο και έπαιζες χρηματιστήριο λες και είναι λοτταρία...
Πού ήσουν όταν εταιρείες ανύπαρκτες, με ένα γραφειάκι 2χ3 και 1 άτομο προσωπικό,
χτύπαγαν λίμιτ απ κάθε μέρα...


Πού ήσουν όταν έπαιρνες μετοχοδάνεια και υποθήκευες τα χωραφάκια του παππού,
πιστεύοντας ότι θα γίνεις πλούσιος σε ένα μήνα (και πολύ λέω)...
Πού ήσουν όταν το χέρι σου πετάει τα σκουπίδια, δεξιά και αριστερά μέσα στο δάσος,
όταν γεμίζεις τις παραλίες αποτσίγαρα και πλαστικά ποτήρια φραπέ (όχι φραπέ ρε πια, φρέντο έλεος, πού ζεις;)


Πού ήσουν όταν το παιδί σου ουρλιάζει στο αυτί του διπλανού,αδιαφορώντας για την ύπαρξή του (όλοι να καούν ρε, εγώ θα φάω τα κεφτεδάκια μου και είμαι μια χαρά... γκρααααααου)


Πού ήσουν όταν έβλεπες τα σκάνδαλα να σκάνε το ένα μετά το άλλο...
όταν οι θρησκευτικοί "άρχοντες"
αποδεικνύονταν κοσμικότεροι των κοσμικών απατεώνων...
σταμάτησες να παντρεύεσαι, να βαφτίζεις, να συμμετέχεις στα κοινά της εκκλησίας επρος ένδειξιν της αηδίας σου;
σιγά ρε.. όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη...


Πού ήσουν όταν η χώρα σου καιγόταν απ' άκρη σε άκρη...
πού ήσουν όταν λίγο έλειψε να χαθεί η Ολυμπία,
πήρες το τριχίλιαρο πρόβατο και έσκασες...
τουμπεκί ψιλοκομμένο... και ναι! τους ξαναψήφισες.. ξανά και ξανά και ξανά...


Πού ήσουν όταν τα ροζ πλημμύρισαν τη ζωή σου...
έσκυψες κι εσύ στην κλειδαρότρυπα αυτό έκανες..
τι είπε, τι έκανε, πήρε καλά την πίπα;
και για το πάπλωμα κουβέντα κανείς... για την ταμπακέρα σιωπή...


Όλοι βολεμένοι στον μικρόκοσμό τους.. .ποιος θα έχει την πιο μεγάλη τζιπούκλα,
την πιο γαμάτη γκόμενα, την πιο σικ γυναίκα, τα πιο όμορφα παιδιά...
τις πιο καλές σπουδές, το πιο γαμάτο σπίτι, το πιο μεγάλο τζάκι, το πιο άνετο σαλόνι,
το πιο βαθύ καναπέ, την πιο μεγάλη πλασμα(τική) τηλεόραση, το πιο σύγχρονο ηχοσύστημα...
τις πιο σικάτες διακοπές, τις πιο χλιδάτες αποδράσεις, τις πιο
γκλαμουράτες εξόδους...


Και δανειζόσουν λαμόγιο, δανειζόσουν...
όχι χρήμα... χρόνο δανειζόσουν...
Και απλά ο χρόνος τέλειωσε...
Κάποτε θα ερχόταν η ώρα... νομοτελειακό είναι....


Τώρα μη φωνάζεις λαμόγιο, απατεωνίσκε...
Αποδέξου και μη φωνάζεις...


Γιατί ΦΤΑΙΣ για ΟΛΑ...
ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ...
ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ...


Καιρός είναι να κάνουμε μια καλή αυτοκριτική...
να πούμε εγώ φταίω και να δούμε πώς θα καθαρίσουμε
τα σκατά που ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ...
τα σκατά που ΕΜΕΙΣ ΨΗΦΙΣΑΜΕ & ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΟΥΜΕ γιατί είμαστε και
λίγο ΜΑΛΑΚΕΣ...
που εμείς ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΝΙΞΟΥΝ...
Σταμάτα λοιπόν τις κορώνες,
κατέβασε τους τόνους της "δίκαιης αγανάκτησής" σου
& σκέψου τη δική σου συμμετοχή, τα δικά σου λάθη...
ΕΛΛΗΝΑΡΑ ε ΕΛΛΗΝΑΡΑ !!!!!!!




Έτσι είναι.
Εκεί μας οδήγησαν οι διάφορες "ηγεσίες" της χώρας, πνευματικές, κοινωνικές.
αλλά προπαντός οι εκάστοτε πολιτικές "ηγεσίες".
Αυτές που  εγκαθύδρισαν και εξέθρεψαν ένα τρισάθλιο, φαύλο, αδιαφανές, αντιδημοκρατικό πολιτικό σύστημα. 
Για τη κατάργηση αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος παλλεύουμε ενωμένοι οι ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΈΝΟΙ.
ίσως ενδόμυχα αγανακτησμένοι γιατί τόσα χρόνια τώρα αφήσαμε να μας ξεγελάσουν.


6 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Ναι αφησαμε να μας ξεγελασουν! ΑΠο ολο το κειμενο αυτο κραταω, γιατι τα υπολοιπα αφορουν τον καθενα σε διαφορετικο βαθμο...αυτο ομως το καναμε ΟΛΟΙ και ΟΛΟΙ πρεπει να το διορθωσουμε..
Την καλησπερα μου!

kariatida62 είπε...

Επειδή τον τελευταίο καιρό, βαρέθηκα να βλέπω αυτομαστιγώματα λες και γίναμε Μουσουλμάνοι και αρπάξαμε τους βούρδουλες και δώστου πάνω στα κορμιά μας πες του φίλου σου , αφού με ρωτά πού ήμουν,απάντησέ του σε παρακαλώ ότι ήμουν εδώ (με αρκετούς ακόμα δίπλα μου) καιείχα καταντήσει γραφική!
Δεν είχα υποπέσει σε κανένα απο τα παραπάνω ατοπήματα ούτε καν φακελλάκι σε πούστη γιατρό έδωσα, ούτε έγλειψα την καργιολία καθηγήτρια των παιδιών μου!
Στον δε πούστη πολεοδόμο δεν πήγα βέβαια για το σπίτι που (αστεία πράγματα)δεν έχτισα, αλλά για να κάνω αναφορές επι των αναφορών για την κατάσταση που ο ίδιος είχει επιτρέψει να συμβεί με τις άδειες των πάρκινγκ στην γειτονιά και φυσικά όλες πήραν τον δρόμο του κάλαθου των αχρήστων!
Το μόνο που δεν έκανα ήταν ν'αρχίσω να δίνω δεξιά και αριστερά μπουνιές!
Αυτό ναι δεν τόκανα και έχω τύψεις τώρα!
Αυτό τι σημαίνει? Τι κι'αν είχα συνειδητοποιήσει εγώ και κάμποσοι άλλοι την κατρακύλα μας? Μπορούσα ν'αλλάξω το σύστημα? Κάποια δικά μου παιδιά όμως που το αίμα τους έβραζε, πες του φίλου σου και ανέβηκε στο κεφάλι τους, άρπαξαν κατι βομβούλες και άρχιζαν να τις μοιράζουν σε δωράκια στο πολιτικο κατεστημένο πές του και τώρα είναι στην ψειρού και κλαίνε τα νειάτα τους...ενώ αυτός είναι έξω και γράφει mails ως Δεύτερος Εισαγγελέας εναντίον του Ελληνικού Λαού!
Ξαφνικά όλοι γίναμε κριτές για τον άμοιρο ελληνικό λαό που όλα αυτά τα χρόνια ήταν δεμένος χειροπόδαρα απ'όλες τις μεριές και του ζητάμε και τα ρέστα τώρα...άντε γιατί με κάνατε "Μιαούλη" όλοι σας και στο τέλος θα σας ανατινάξω όλους στον αέρα!!!

Λεοντόκαρδε ξαναπέρνα απο το σπίτι μου να πάρεις οδηγίες για το μεγάλο και δύσκολο έργο που σου ανέθεσα...αμέσως βιάστηκες να με καταψηφίσεις!χαχαχαχαχα!

Lilith είπε...

Έβαλε σε λέξεις ΟΛΗ μου τη σκέψη!
Ν' αγιάσει το χέρι του αυτού που έγραψε το κείμενο!

leondokardos είπε...

Πεταλούδα μου φυσικά αυτά που αναφέρονται στο κείμενο,αφορούν και επιβαρύνουν το καθένα μας χωριστά και ανάλογα με τις....αμαρτίες του.
Όμως οτι αφήσαμε να μας ξεγελάσουν ενώ πολλές φορές το καταλαβαίναμε και απλά...συνεχίζαμε να τους ακούμε, είναι αμάρτημα όλων μας.Να δούμε που θα πάει η κατάσταση τώρα.

leondokardos είπε...

kariatida , αμάν, τι Μπουμπουλίνα είσαι εσύ!!
Κάθησε μιά στιγμή όμως: οτι υπήρξαν πολίτες που δε πίστεψαν, δεν υπέκυψαν σε παράλογες καταστάσεις,ίσως να πάλεψαν και κάπου, αυτό είναι αλήθεια. Όμως μιλάμε για εξαιρέσεις. Γιατί γενικά οι περισσότεροι με αυτό το ...στυλ ζόυσαμε, απολαμβάνοντας ό,τι μπορούσαμε, ήσυχοι στη γωνιά μας. Δε γτάσαμε ξαφνικά σε αυτή τη κατάντια.
Πόσες φορές δεν αγανακτήσαμε. Πόσες φορές δεν είπαμε "εντάξει θα διορθωθούν τα πράγματα". Μόνο που βλέπαμε όλο τα ίδια, βυθισμένοι στις κομματικές μας προτιμήσεις.
Μπορώ να πω πολλά. Να δούμε λοιπόν σήμερα τι θα κάνουμε.
Και φυσικά,δε ξέρω πόσο ισχύει αυτό που λέγεται, οτι ο κάθε λαός έχει τη κυβέρνηση που του αξίζει!

Δε περίμενα τέτοια τιμή. Τι ευθύνες είναι αυτές που μου φόρτωσες!!!

leondokardos είπε...

Lilith θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.Φυσικά πιστεύω οτι οι ηγεσίες οδηγούν τους λαούς. Και αυτές μας έφεραν σ΄αυτό το σημερινό χάλι. Όταν όμως ο λαός απλά κοιμάται όσο ο καθένας μας έχει αυτά που θέλει, άσχετα αν αντέχουμε σα κράτος, ε τότε ιδού τα αποτελέσματα.