ΣΤΑ ΟΡΙΑ !

Ποτέ δε μου άρεσε το ψέμα, σε οποιαδήποτε μορφή και περίσταση.
Το απεχθάνομαι, το θεωρώ προσβολή και χυδαιότητα. Δε το ανέχομαι.
Με εξοργίζει ακόμα και η όψη εκείνου, που πιστεύοντας ότι είναι ικανός να πει ένα ψέμα, προδίδεται από τις φάλτσες εκφράσεις του προσώπου και του τόνου της φωνής του.
Αποκρουστικό θέαμα, γελοίο!
Θεωρώ ότι αυτή η ηθελημένη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και των γεγονότων, η απόκρυψη της αλήθειας, αποτελούν άθλια μέσα εξαπάτησης.


Υπάρχει βέβαια και το «κατά συνθήκη» ψέμα, το καλοπροαίρετο, εκείνο που καλύπτουμε με τη δικαιολογία ότι πρέπει να το μεταχειριστούμε γιατί αποβαίνει σε συγκεκριμένο όφελος αποκλειστικά μάλιστα για τον άλλο.
Μόνο που καμιά φορά εκείνο το όφελος ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει.
Θα δεχθώ όμως ότι υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου μιας τέτοιας μορφής ψέμα μπορεί πραγματικά να είναι αναγκαίο κακό προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα.


Από την άλλη μεριά, λέγεται ότι αλήθεια είναι η αλήθεια του καθενός. Αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση, …….εννοιολογικής και φιλοσοφικής μορφής.


Το ίδιο αποκρουστική είναι για μένα και η υπερβολή, αυτή η…. εξόγκωση, το φούσκωμα μίας κατάστασης, απλά για τη δημιουργία εντυπώσεων προς όφελος φυσικά του υπερβάλλοντος. Η υπερβολή συχνά κακόβουλα και εκ του πονηρού, χρησιμοποιείται προκειμένου να προκαλέσει φόβο, απελπισία και να υποχρεώσει στην αποδοχή κάποιων πραγμάτων που πιθανότατα αλλιώτικα δεν επρόκειτο να γίνουν αποδεκτά.


Ψέματα και υπερβολές!
Αυτή τη χυδαία μέθοδο χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις μας στη προσπάθεια επιβολής της καταστροφικής τους πολιτικής. Παρακάμπτεται η φροντίδα για τη πρόοδος της χώρας και τη προσφορά μιας καλύτερης ζωής στους πολίτες.
Μοναδική επιδίωξη είναι η επανεκλογή τους στη αρχή με κάθε τρόπο, εξαπατώντας το λαό.
Με υπνωτικό το ψέμα και την υπερβολή, μας ντοπάρουν τόσα χρόνια όλοι οι πολιτικοί μας.


Ζούσαμε σε μια ουτοπική κατάσταση ψεύτικης ευημερίας, δήθεν προόδου.
Ποιός ποτέ μας ενημέρωσε πραγματικά για το που οδηγείτο αυτή η χώρα, με τι χρήματα ζούσαμε, τι μπορούσαμε να παράγουμε, τι χρωστούσαμε, τι δανειζόμαστε, με ποιούς όρους!


Ψέματα, υπερβολές, απόκρυψη της αληθινής κατάστασης.
Μας έχωσαν στην τότε ΕΟΚ για πολιτικούς λόγους και ….φιλικών σχέσεων και μας είπαν να «κολυμπήσουμε», ανέτοιμοι όμως και αγνοώντας τα νερά όπου μας έριχναν.


Φώναζαν ότι η χώρα ανήκει στους Έλληνες, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο, αλλά υπέγραφαν τη παραμονή των νατοϊκών βάσεων. Φούσκωναν με υποσχέσεις απερίσκεπτα τα μυαλά μιάς υπό κατασκευή νέας αστικής τάξης, με κατάληξη τη δημιουργία συντεχνιακών καταστάσεων, την εκτροφή εργατοπατέρων και το σταδιακό διαχωρισμό της κοινωνίας.


Μας έμπασαν και πάλι για πολιτικούς λόγους στην ΟΝΕ με ψεύτικα στοιχεία, άλλη μια φορά απροετοίμαστοι και ανίκανοι για ένα τέτοιο περιβάλλον, ανοργάνωτοι παντού, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων.
Και αφού πρώτα απολογητικά αποδέχονταν ότι «αυτή είναι η Ελλάδα», μετά με κομπασμό έλεγαν ότι είμαστε ισχυρή χώρα, ανήκουμε στο κλαμπ των ισχυρών, τρομάρα μας.


Σκάρτο, χυδαίο, διαλυτικό, αντικοινωνικό το πολιτικό μας σύστημα.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά σήμερα ψεύδονται ασύστολα, ανερυθρίαστα καθημερινά και διογκώνουν καταστάσεις για εκφοβισμό, προκειμένου να υποκύψουμε στις διαταγές κάποιων ξενόφερτων υπαλληλίσκων.
Οδήγησαν τη χώρα στην ανυποληψία, στο χλευασμό των άλλων κρατών, στο να μας θεωρούν διεθνώς ότι αποτελούμε εμπόδιο στη πρόοδο των άλλων, εμείς, τα σκουπίδια.
Χανόμαστε μέσα στις διεθνείς εξελίξεις και ανακατατάξεις και στα διεθνή πολυποίκιλα παιχνίδια κάποιων ισχυρών.


Πιέζεται, ασφυκτιά ο πολίτης, χάνει κάθε μέρα κομμάτια της ζωής του, αντιμέτωπος με μια κυβέρνηση περισσότερο χουντικής παρά δημοκρατικής μορφής.
Πόσο άραγε θ΄αντέξουμε ακόμα;
Πόσο θ΄ανεχόμαστε αυτή τη κατάσταση;