Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΓΙΑΤΙ ;

Από το μεσημέρι μέχρι αργά μετά τα μεσάνυχτα, ήμουνα καθηλωμένος μπροστά στη τηλεόραση, παρακολουθώντας τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, τις πολιτικές εξελίξεις, τη ψηφοφορία του νέου Μνημονίου στη Βουλή.

Ακούγοντας τις ομιλίες των βουλευτών και των αρχηγών των κομμάτων, έβαλα για μια στιγμή τον εαυτό μου, απλό βουλευτή, στα έδρανα της Βουλής.
Τι θα ψήφιζα εγώ;


«Όχι σε όλα» θα έλεγα, οργισμένος από μια Ε.Ε. που υποκύπτει στις εξωφρενικές ορέξεις της Γερμανίας και των φίλων της ξεχνώντας τη θεμελιώδη αρχή της αλληλεγγύης, οργισμένος από τις συνεχείς ταπεινώσεις της χώρας μου από τους ….εταίρους μας. Ναι, θα διακινδύνευα με το «όχι» μου, έχοντας όμως εμπιστοσύνη στις ανυπέρβλητες δυνάμεις που έστω και τη τελευταία στιγμή πάντα δείχνει αυτός ο ελληνικός λαός.


Και μετά, τα επεισόδια!
Χθες κατέβηκα στο κέντρο- Πανεπιστημίου, Κλαυθμώνος, Σύνταγμα , Μοναστηράκι να δω από κοντά τη κατάσταση. Σχεδόν από την Ομόνοια μύριζε καμένο. Τα φανάρια των κεντρικών δρόμων δεν λειτουργούσαν με κίνδυνο δυστυχήματος, ήταν όλα διαλυμένα με τα καλώδια να κρέμονται. Μάρμαρα από τοίχους και σκαλοπάτια, τουβλάκια πεζοδρομίων ξεκολλημένα. Βιτρίνες καταστημάτων και τραπεζών θρύψαλα.
Δίχως στέγη, μέσα στη μαυρίλα και τα αποκαΐδια το υπέροχο έργο του Τσίλερ όπου στεγάζονταν τα δύο γνωστότερα αθηναϊκά σινεμά. Ο κόσμος απέξω φωτογράφιζε τα αποτελέσματα μιας καταστροφικής παρανοϊκής μανίας.
Ακόμα και από τα τοιχώματα των σιντριβανιών στο Σύνταγμα και στην Ερμού είχαν προμηθευτεί τα πολεμοφόδια οι διάφοροι βάνδαλοι.


Δεν άντεξα σε αυτή τη θλιβερή θέα. Μπήκα σε ένα καφέ, ένιωθα να βουρκώνουν τα μάτια μου.
Έζησα στην Αθήνα όλη μου τη ζωή. Εδώ γεννήθηκα, βαφτίστηκα, πρωτοπήγα σχολείο, δραστηριοποιήθηκα επαγγελματικά για πολλά χρόνια δυό βήματα από το Σύνταγμα. Χρόνια κάτοικος αυτής της πόλης. Η Αθήνα, η πόλη μου!

Ήταν όμορφη κάποτε αυτή η πόλης, με τα παραδοσιακά κτήρια που πρώτα τα γκρέμισε η «αντιπαροχή» και μετά η μανία της επέκτασης.
Και ό,τι πιο όμορφο απέμεινε το καταστρέφουν σήμερα οι βάρβαροι. Δεν είδατε, μόνο τα παραδοσιακά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα επέλεξαν για να τα κάψουν τα αποβράσματα αυτά.


Ποιοί επιτέλους είναι αυτοί που τόσα χρόνια τώρα προκαλούν τη κοινωνία μας;
Βαλτοί από την Αστυνομία λένε κάποιοι, «κρατική προβοκάτσια» άλλοι. Μα τότε θα πρέπει να παρακινούνται από κάποιο κέντρο. Υπάρχει λοιπόν ένα τόσο αρρωστημένο μυαλό που υποκινεί τις καταστροφές και συνεχίζει για κάποιο μυστήριο λόγο ή μήπως ξέφυγε πλέον η κατάσταση από τα χέρια του;


Γιατί τόσα χρόνια τώρα δε κατάφεραν οι κρατικές υπηρεσίες να «μπουν» στο κύκλωμα αυτό, να ερευνήσουν, να μάθουν, να ξεσκεπάσουν;
Γιατί η Αστυνομία δεν έχει ένα σχέδιο «περικύκλωσης» αυτών των ατόμων που ακολουθούν τις νόμιμες πορείες και να τους μαζέψει, να τελειώνουμε επιτέλους;


Αλλά κοιτάξτε και το χάλι αυτού του απίθανου θεατρίνου πρύτανη της Νομικής:
Τρείς μέρες διαφήμιζαν οι καταληψίες αντιεξουσιαστές ότι η Σχολή αποτελεί το ορμητήριό τους. Θα ορμούσαν που, για να κόψουν βρούβες μήπως; Και ο ανόητος κύριος πρύτανης, έστειλε επιστολές στους αρμόδιους αντί να σηκώσει τα τηλέφωνα!!
Το΄παιξε πλέρια τυπολατρικά βλέπετε!


Βέβαια όταν τους… κτίζουν μέσα στα γραφεία τους, τους προπηλακίζουν, τους βρίζουν, όταν η επιλογή των διδασκόντων εξαρτάται από τα κέφια των διδασκομένων, ε τότε τι αρχ….ια να έχουν αυτοί οι κύριοι πρυτάνεις;


Και η Αστυνομία πάλι άκουγε, γνώριζε, αλλά φαίνεται να αγνοούσε το δικαίωμά της να επέμβει αυτοβούλως στην Νομική.
Αφήστε εκείνο τον ανεκδιήγητο υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Στο ύψος της διανοητικής του ανεπάρκειας ο άνθρωπος!


Για πολλοστή φορά καταστρέφονται καταστήματα που καμία ασφαλιστική εταιρία δε δέχεται να ασφαλίσει. Μόνοι τους οι …..«κεφαλαιοκράτες» έμποροι θα πληρώσουν πάλι τα σπασμένα. Πολλές επιχειρήσεις δεν αντέχουν να ξανανοίξουν, με αποτέλεσμα νέους άνεργους. Και όσοι κόπτονται για την ανεργία, παραμένουν σήμερα απλά σιωπηλοί, πνιγμένοι μέσα στα στενά πλαίσια του δογματισμού τους.


Τι να περιμένουμε τώρα, τι θα γίνει αύριο με τα νέα μέτρα που μας περιμένουν;
Η διαμαρτυρία των πολιτών είναι καθόλα νόμιμη, απόλυτα δικαιολογημένη, ανθρώπινη, δημοκρατική.
Επιτέλους όμως ας μας αφήσουν να τη κάνουμε εμείς, έτσι όπως τη νιώθουμε, μέσα στη πόλη μας, μακριά από ακρότητες και τη καταστροφική μανία των άθλιων υποκειμένων.





 

13 σχόλια:

Ερατώ είπε...

Γιατί;
Δυστυχώς αυτό το "γιατί" δεν γίνονται όσα είναι αυτονόητα, γιατί οι ίδιοι οι εκπρόσωποί μας δεν υποστηρίζουν τη χώρα μας όπως πρέπει, θα παραμείνει αναπάντητο στα χείλη μας...

kariatida62 είπε...

Λοιπόν Λεοντόκαρδε θα σου πω τι έγινε την Κυριακή που ήμουν στο Σύνταγμα απο τις 5.οο το απόγευμα μέχρι στις 10.30 το βράδυ.
Τα ΜΑΤ περιφρουρούσαν σαν αστακοί την Βουλή ψέκαζαν ανελέητα γέρους-γριές, γυναικόπαιδα, απλούς πολίτες ξεκουκούλωτους που τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο και κρατούσαν
ελληνικές σημαίες και άφησαν αφύλακτη την πόλη επίτηδες για να δημιουργηθούν τα έκτροπα!
Δίπλα μου συνάντησα μυστικούς καλωδιωμένους άντρες της ΓΑΔΑ να περιφέρονται ανάμεσα στους ψεκασμένους πολίτες και στην Νομική δεν ήξεραν να κάνουν το ίδιο!
Ολα καλοσχεδιασμένα για να τρομοκρατήσουν τον λαό για να μαζευτεί και πάλι στους καναπέδες του!
Το ξέρουμε το έργο το παρακαλουθούμε χρόνια τώρα..γιατί αναρωτιέσαι?

Margo είπε...

Απ ότι φαίνεται οι κουκουλοφόροι είναι πιο καλά "οργανωμένοι" από τη 17 Νοέμβρη. Πώς να τους πιάσουν;
Εννοείται δεν θέλουν. Μήπως να τους βοηθήσει ο κόσμος με τα βίντεο τις φωτογραφίες που έχει τραβήξει, ή με τις μαρτυρίες όσων ήταν εκεί; Ενδιαφέρει κάποιον από αυτούς να τους ξεκουκουλώσει;

Ανώνυμος είπε...

(«Όχι σε όλα» θα έλεγα, οργισμένος από μια Ε.Ε. που υποκύπτει στις εξωφρενικές ορέξεις της Γερμανίας και των φίλων της ξεχνώντας τη θεμελιώδη αρχή της αλληλεγγύης, οργισμένος από τις συνεχείς ταπεινώσεις της χώρας μου από τους ….εταίρους μας. Ναι, θα διακινδύνευα με το «όχι» μου, έχοντας όμως εμπιστοσύνη στις ανυπέρβλητες δυνάμεις που έστω και τη τελευταία στιγμή πάντα δείχνει αυτός ο ελληνικός λαός.)

Έτσι λοιπόν! Όμως ο παρορμητισμός όμως δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος.. Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία και παραδειγματιστούμε από αυτήν, εγώ θα σταθώ στη «κάθοδο των Μυρίων». Ναι! τότε που 10.000 ανόητοι και άπληστοι για πλουτισμό Έλληνες πήγαν να πολεμήσουν για το χρήμα και βρέθηκαν (αν και νικητές), περικυκλωμένοι από 2 εκατομμύρια εχθρούς σε ξένη γη. Επιπλέον, σε μια νύχτα σφαγιάστηκαν όλοι οι αρχηγοί τους.
Στις μέρες μας οι Έλληνες, δανειζόμασταν ανόητα και άπληστοι τρώγαμε τις σάρκες μας διοργανώνοντας Ολυμπιακούς, όταν ξαφνικά βρεθήκαμε μόνοι στη μέση του πουθενά, με όλους να μας σημαδεύουν ζητώντας πίσω τα δανεικά…
Αλλά, ας γυρίσουμε στην ιστορία. Τότε λοιπόν κάποιοι ζήτησαν να συμφιλιωθούν με τους εχθρούς, γιατί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μαζί τους. Πίστευαν οι ανόητοι ότι θα γλύτωναν, όταν πριν από λίγες μέρες αυτοί οι ίδιοι τους είχαν κατασφάξει. Άλλοι να συμμαχήσουν μαζί τους και να τεθούν στην υπηρεσία τους σαν μισθοφόροι. Να πολεμήσουν όμως εναντίον ποιου; Όμως οι περισσότεροι προβληματίζονταν, μη ξέροντας τι να κάνουν για να βγουν από το αδιέξοδο..
Έτσι, σήμερα οι αριστεροί στο όνομα του λαού, δεν αναγνωρίζουν κανένα χρέος και ξιφουλκούν εναντίον του κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Κάνουν όμως πως δεν βλέπουν τι πιστεύουν οι λαοί της Ευρώπης που στο όνομα τους μας πιέζουν οι κυβερνήσεις τους. Αυτοί οι ίδιοι, οι απλοί ευρωπαίοι, μας ζητάνε πίσω τα χρήματα που μας δάνεισαν. Αν επιμένουν,, ας δουν τις δημοσκοπήσεις και το ανύπαρκτο κίνημα αλληλεγγύης που έχει αναπτυχτεί.
Όσοι πάλι υπερπατριώτες προτείνουν να πτωχεύσουμε εδώ και τώρα, χωρίς να σκέπτονται τις συνέπειες, απλά θα πετύχουν να γίνουμε δούλοι (μισθοφόροι έστω) των άλλων ευρωπαίων. Οι προσφορές όμως για τέτοιου είδους υπηρεσίες υπάρχουν πολλές, η χαιρεκακία περισσεύει στην εποχή μας και είναι πολλοί αυτοί που θα ήθελαν να μας δουν ταπεινωμένους.
Επανερχόμενοι στα «τότε», αρκεί να θυμηθούμε ότι ευτυχώς λειτούργησε το αίσθημα αυτοσυντήρησης. Βρέθηκε ένας Ξενοφών τους εμψύχωσε και κρατώντας τους ενωμένους, τους έβγαλε από το αδιέξοδο, βγάζοντας τους στη «θάλαττα»…
Έτσι λοιπόν, αν σήμερα ο ρόλος του Ξενοφώντα, έλαχε στον Αντώνη Σαμαρά, αυτό θα το κρίνει η ιστορία. Όμως για να πετύχει ξανά το εγχείρημα και να σωθούμε, θα πρέπει να τον ακολουθήσουμε ενωμένοι και εμψυχωμένοι. Γιατί, μερικές εκατοντάδες χρόνια αργότερα, υπήρξε βέβαια και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αλλά ο λαός δεν τον ακολούθησε και η Πόλη έπεσε…

Ανώνυμος είπε...

(Από το μεσημέρι μέχρι αργά μετά τα μεσάνυχτα, ήμουνα καθηλωμένος μπροστά στη τηλεόραση...)

Βολεμενος στον καναπε και ...οργισμενος!! Να υποθεσω με ουισκακι για χονευτικο; Γινομαι "κακος" το ξερω, αλλα να προσεχομε και τι γραφουμε, γιατι συμβαλλουμε, στο βαθμο που μπορουμε (θετικα, ή αρνητικα) στη διαμορφωση (της κοινης γνωμης...

leondokardos είπε...

Ερατώ, θεωρώ ότι όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα τη χώρα μας οφείλονται στο πολιτικό μας σύστημα, που χρόνια τώρα δε μπορεί να δημιουργήσει ένα σωστό κράτος. Ένα κράτος που να προσφέρει στους πολίτες και όχι μόνο να αρπάζει από αυτούς.

leondokardos είπε...

kariatida χρόνια τώρα η Αστυνομία έχει ξεφύγει από το σωστό της ρόλο. Άλλο να φέρεται αυστηρά και άλλο να φέρεται βάναυσα.Θα δεχθώ ότι όλα γίνονται με σκοπό τη τρομοκράτηση του λαού. Όμως τα έκτροπα γίνονται εδώ και 20 χρόνια, με όλες τις κυβερνήσεις και συνεχώς αυξάνονται.Μα μέχρι πότε; Και σε άλλα κράτη γίνονται πορείες και επεισόδια με την αστυνομία, αλλά όχι με τη συχνότητα και την ένταση που γίνονται εδώ. Δε πάει άλλο, ό,τι κιαν είναι, πρέπει επιτέλους να αποκαλυφθεί και να τελειώσει.

leondokardos είπε...

Margo , δε θέλουν, δε μπορούν, άλλα τα πληρώνει ο κόσμος κάθε τόσο και λιγάκι.Κάποιος πρέπει να τολμίσε, να ξεσκεπάσει ό,τι κρύβεται πίσω από αυτή τη κατάσταση και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, όποιοι κιαν είνα αυτοί.

leondokardos είπε...

Ανώνυμε με αδικείς. Λοιπόν:
Θα συμφωνήσω στο πρώτο σου σχόλιο και θα δεχθώ το παρορμητισμό μου, αλλά έχω προσβληθεί με τα απαράδεκτα καθημερινά σχόλια των Γερμανών και των κρυόκωλων Φιλανδών και Ολλανδών. Και φυσικά δεν είμαι από αυτούς που θέλουν αν πρωχεύσει η χώρα...από πείσμα. Σε διαβεβαιώ ότι γνωρίζω πολύ καλύτερα την οικονομική καταστροφή που θα είχαμε σε τέτοια περίπτωση.
Το "όχι" μου λοιπόν είναι οργή και όχι ορθολογική θέση και φυσικά κανέναν δε παρασύρει η γνώμη μου.
'Ομως στο δεύτερο σχόλιο τα χαλάμε!
Δε με ξέρεις και με κρίνεις από μιά μου φράση;
Πρώτον λοιπόν, ουίσκυ ποτέ δεν έχω πιεί, εσένα σου αρέσει;
Δεύτερον, δε έχω να απολογηθώ σε κανέναν, αλλά ξέρεις εσύ πόσες φορές βρέθηκα εγω στο Σύνταγμα ή σε πορείες;
Ξέρεις εσύ για τη δική μου επί 25 χρόνια συνδικαλιστική δράση;
Ξέρω τι λέω, μην ανησυχείς.

Ανώνυμος είπε...

Προσβεβλημενοι ειμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΣ! Αλλα σφιγγουμε τα δοντια και προχωραμε μπροστα..
Αλλωστε δεν ειμαστε και αμοιροι των ευθυνων. Τι να κανουμε! Ο καθε λαος, εχει το "τεμπεραμεντο" του και οι ετσι ειναι δυστυχως οι Γερμανοι..
Προσωπικα μου κανει μεγαλη εντυπωση η σταση των Τουρκων και πραγματικα υποκλινομαι για την ΕΥΓΕΝΕΙΑ τους απεναντι μας σ΄αυτες τις δυσκολες μερες..
Τωρα, σε οτι αφορα το δευτερο σχολιο, ενδεχομενως (και το πιθανοτερο ειναι), να σε αδικω, γιατι πραγματικα δεν σε ξερω!
Ετσι κρινω μονο απο τα γραφομενα και αναφερομαι σ΄αυτα και στις εντυπωσεις που δημιουργουν.. Αλλωστε, το λεω καθαρα "αλλα να προσεχουμε και τι γραφουμε.."
Πραγματικα, πιστευω οτι θα μπορουσες να αποφυγεις τη συγκεκριμενη φραση, που δημιουργει εντυπωσεις..
Τελος, δεν νομιζω οτι η συμμετοχη σε πορειες αποτελει μετρο συγκρισης και ασφαλες κριτηριο αγωνιστικοτητας! Ειδαμε δα και αυτους του Πολυτεχνειου πως καταντησαν.. Για να προλαβω! Ενταξει, δεν ειναι ολοι ετσι..
Λοιπον, τερμα τα προρωπικα! Ο καθενας εχει την ιστορια του και πρεπει να τη σεβομαστε. Ηθελα μονο να τονισω την αστοχη φραση...
Υ.Γ. Ουτε σ΄εμενα αρεσει το ουισκυ, πινω μονο τσαι και ειμαι κι΄εγω Λιονταρι σαν και σενα...

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
leondokardos είπε...

Ανώνυμε ή καλύτερα Λιοντάρι!
Προσωπικά δεν υοπάρχουν μεταξύ μας, αλίμονο, τις ιδέες μας λέμε.
Δέχομαι αμέσως ότι και εμείς δεν είμαστε άμοιροι εθυνών. Το λέω σε φίλους μου και μαλώνουμε γιατί δε το δέχονται. Φυσικά οι ηγεσίες είναι αυτές που φέρουν πάντα τη κύρια ευθύνη.
Τους Τούρκους δε τους εμπιστεύομαι, έχουν πάντα την ανατολήτικη πονηριά μέσα τους.
Φυσικά η συμμετοχή σε πορείες δεν εξαντλεί την αγωνιστηκότητά μας.Αλλά είπαμε, υπάρχουν και άλλα πράγματα, μη δημοσιεύσημα όμως.