Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΕΣ....

Έχω την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια ζούμε μια περίοδο αμφισβητήσεων και παρερμηνειών λέξεων και εννοιών. Δε θεωρώ ότι το φαινόμενο αυτό είναι αποτέλεσμα καθαρά εννοιολογικής αμάθειας.
Νομίζω ότι ηθελημένα ο καθένας μας ερμηνεύει λέξεις και έννοιες σύμφωνα με τις δικές του προσωπικές θέσεις ,προτιμήσεις και ανάγκες.

Οι λέξεις φαίνεται να χάνουν τη φυσιολογική τους ερμηνεία , αυτό που πραγματικά, γενικά και συνολικά, ήταν καθιερωμένο και αποδεκτό.
Ίσως το φαινόμενο αυτό να οφείλεται και στην αλλαγή φιλοσοφίας για τη ζωή, σε μια εποχή όπου η καθημερινότητα με τις δυσκολίες της, μας ωθεί κατά κάποιο στο να ερμηνεύουμε κάθε τι έτσι όπως μας βολεύει. Ακόμα και συναισθήματα.
« Ελαφρύνουμε » ή « βαραίνουμε » ανάλογα με τη περίσταση πράγματα και καταστάσεις γιατί έτσι ξεφεύγουμε από αυτά που μας καταπιέζουν.

Δίχως να έχω διάθεση να πολιτικολογήσω, πάρτε για παράδειγμα τη λέξη Δημοκρατία. Υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, ατομικά ή συλλογικά, είναι η πλέον παρερμηνευμένη έννοια της εποχής μας , χάνοντας τη πεμπτουσία της ;
Υπάρχει αντίρρηση ότι στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία ,παραποιείται η έννοια και η αξίες της ; Το τι είναι δημοκρατικό και το τι όχι, αποτελεί πλέον ατομική , στενά προσωπική απόφαση και θέση του κάθε πολίτη. Και φυσικά υπεύθυνοι γιαυτό είναι οι πολιτικοί μας οι οποίοι , για κομματικούς κυρίως σκοπούς, συχνά με λόγια και με πράξεις, ευτελίζουν τη Δημοκρατία μας.

Ακόμα και στις προσωπικές μας σχέσεις ,διαφοροποιούμε έννοιες.
Επιζητούμε αγάπη, θέλουμε γύρω καλούς φίλους, συντρόφους, γιατί τους έχουμε ανάγκη. Είναι όμως πράγματι π.χ. αγάπη αυτό που δίνουμε και αυτό που παίρνουμε , ή μήπως απλά έτσι θέλουμε να το βλέπουμε ,παρερμηνεύοντας και απλοποιώντας όλη την ουσία και την αξία αυτού του συναισθήματος ;
Διάβαζα σε μια ανάρτηση του φίλου tovene ότι αγάπη είναι « να μπορείς να βάλλεις τη μισή σου ψυχή στο σώμα ενός άλλου ». Πιστεύω ότι αυτό πράγματι σημαίνει αγάπη .Εκφράζει μια διάθεση κατανόησης και αφοσίωσης, μια τρυφερότητα, ένα πλούτο αισθημάτων.
Όμως η αγάπη είναι ένα πολύ δύσκολο και πολύπλοκο συναίσθημα και δεν είναι όλοι ικανοί να το νιώσουν , να το ζήσουν. Χρειάζεται ψυχική ανωτερότητα και όσο δύσκολο είναι να ξέρεις να προσφέρεις αγάπη, άλλο τόσο δύσκολο είναι να ξέρεις να την αποδεχθείς. Είναι ευτύχημα ζωής να καταφέρνεις να κάνεις και τα δύο.

Μιλάμε για φίλους ενώ συχνά δε πρόκειται για τίποτα άλλο παρά παρέα για καφέ ή ταβέρνα. Μα η έννοια του φίλου είναι πολύ πιο ουσιώδης. Φίλος είναι εκείνος ο άνθρωπος που έχουμε ξεχωρίσει, σ΄αυτόν που θα τρέξουμε να μιλήσουμε για το κάθε τι, να του αποκαλύψουμε ο,τι μας αφορά, μας βασανίζει, μας προβληματίζει, μας αγχώνει, να ακούσουμε τη γνώμη του, να ζητήσουμε συμπαράσταση, να τον νιώσουμε δίπλα μας.
Φίλος είναι ο δικός μας άνθρωπος που έχει δοκιμαστεί σε καλές και κακές στιγμές, ανεκτίμητος συμπαραστάτης στη καθημερινότητά μας.

Και φυσικά ο σύντροφος έχει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα για το καθένα μας. Γιατί πέρα και πάνω από πιστός μας φίλος, είναι εκείνος που θα μοιραστούμε «κέρδη» και «ζημίες» της ζωής μας, δεμένοι μαζί, ίσως για μια ολόκληρη ζωή.


Αυτές έννοιες τις μεταχειριζόμαστε συχνά με ένα πολύ επιπόλαιο τρόπο, παρασυρμένοι ίσως από τις ανάγκες μας.
Ευτυχώς ή δυστυχώς ,αγάπη, φιλία, συντροφικότητα, τα συναισθήματα αυτά δοκιμάζονται καθημερινά για την ειλικρίνεια, την αυθεντικότητα, την ανθεκτικότητά τους Και σύντομα αποδεικνύεται εάν δεν έχουμε παρερμηνεύσει τις έννοιες αυτές, αποστερώντας τες από τις πραγματικές τους διαστάσεις.
Όσο για δημοκρατία, αυτό πια έχει τελείως εξατομικευτεί !!




27 σχόλια:

Unknown είπε...

Δημοκρατία σημαίνει ότι διασφαλίζονται τα δικαιώματα των πολιτών, υπάρχει δικαιοσύνη, υπάρχει σεβασμός στον πολίτη και πολλά άλλα συναφή.
Κάποιες χώρες έχουν βρει τρόπους για όλα τα παραπάνω.
Καλό βράδυ Λεοντόκαρδε.

marianaonice είπε...

"η αγάπη είναι ένα πολύ δύσκολο και πολύπλοκο συναίσθημα και δεν είναι όλοι ικανοί να το νιώσουν , να το ζήσουν. Χρειάζεται ψυχική ανωτερότητα και όσο δύσκολο είναι να ξέρεις να προσφέρεις αγάπη, άλλο τόσο δύσκολο είναι να ξέρεις να την αποδεχθείς. Είναι ευτύχημα ζωής να καταφέρνεις να κάνεις και τα δύο".

Πόσοι άραγε το κατάφεραν αυτό;;
Καλό ξημέρωμα Λεοντόκαρδε!
:))

VAD είπε...

παντοτινό φαινόμενο,οι λέξεις αλλάζουν σημασία,καθώς τις χρησιμοποιούμε όπως μας βολεύει...
Καλημέρα...

tovenito είπε...

όσο υπάρχουν ερμηνείες θα υπάρχουν και παρερμηνείες. όσο υπάρχουν φωνές θα υπάρχουν και παραφωνίες.
η αλήθεια είναι ότι ορισμένες λέξεις τις χρησιμοποιούμε αβίαστα, άλλες καθόλου, άλλες πότε τις εννοούμε και πότε όχι. μα έτσι ίσως είναι η φύση των λέξεων. ποτέ μία λέξη δεν έχει αυστηρά μία και μόνο έννοια. παράλογο; αφού υπάρχει και λογικό..

leondokardos είπε...

mariana φυσικά συμφωνώ οτι αυτο θα πει δημοκρατία. Η διασφάληση όλων αυτών είναι το δύσκολο,αλλά και ηνοοτροπία του πολίτη.

leondokardos είπε...

Μαριάνα μου,όσοι πάντως δε το κατάφεραν, έχουν χάσει πάρα πολλά απο τη ζωή και δεν έχουν νιώσει ένα τόσο υπέροχο συναίσθημα. Αλλά είπαμε, χρειάζεται ψυχή.

leondokardos είπε...

VaD ακριβώς, χρησιμοποιούμε τις λέξεις όπως μας βολεύει, ηθελημένα, για να πετύχουμε αυτό που επιθυμούμε.

leondokardos είπε...

tovene , έχεις πάντοτε μέσα στα κείμενά σου και μια δόση φιλοσοφική, που προσωπικά μου αρέσει πάρα πλύ. ΄Ετσι και στο σχόλιό σου,δίνεις μια εξήγηση που δε θα μπορούσα να αντικρούσω απόλυτα. Εγώ στο ποστ μου αναφέρομαι περισσότερο στην ηθελημένη παραποίηση των λέξεων,που πάντος όλες έχουν κατα κάποιο τρόπο μια συγκεκριμένη έννοια ή πλέον αποδεκτή έννοια, αλλά εμείς,προκειμένου να πετύχουμε αυτά που θέλουμε, δίνουμε ενα ψεύτικο, επιπόλαιο χρώμα σε μιά λέξη.

MARINOS είπε...

είναι αυτό που κάποτε είπε ο ποιητής
"μην ενοχλείται τις λέξεις..."

leondokardos είπε...

Μαρίνε καλωσόρισες.
Ναι αυτό ακριβώς που λέει ο ποιητής. Και εκείνος μεν με τους στίχους του μπορεί να δίνει στις λέξεις μια πιό ελεύθερη έννοια.Εμείς όμως οταν παραποιούμε τις έννοιες μόνο για να περάσουμε αυτό που θέλουμε,τις παραενοχλούμε....

Ανώνυμος είπε...

Αγάπη, φιλία, συντροφικότητα...
Ειλικρινή και αυθεντικά μπορεί και να είναι (τουλάχιστον για λίγο)...
Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι ανθεκτικά :)

αντωνης είπε...

Μπραβο Λεοντοκαρδε.

Επειδη εχω μια λοξα με τις λεξεις και τη σωστη και κυριολεκτικη χρησιμοποιηση τους, μου τη δινει αφανταστα οταν τις χρησιμοποιουμε λαθος και ενω άλλο θελουμε να πουμε τελικα λέμε κατι άλλο.

Το παραδειγμα που εδωσες οταν εγραψες οτι:
"Μιλάμε για φίλους ενώ συχνά δε πρόκειται για τίποτα άλλο παρά παρέα για καφέ ή ταβέρνα." και ολα τα υπολοιπα που εγραψες για το θεμα της φιλιας με εκφραζουν απολυτα.

Καλη Κυριακη!
:)

leondokardos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
leondokardos είπε...

Lilith,μα αυτό είναι το θέμα, οτι χρησημοποιούμε τις λέξεις, αγάπη,φιλία, συντροφηκότητα κάνοντας απλά κατάχρηση, όταν δεν είναι αυθεντικές οι καταστάσεις, παραποιόντας ο,τι αυτές οι έννοιες πράγματι σημαίνουν.

leondokardos είπε...

Αντώνη, έχω νιώσει πολύ τη παραποίηση των λέξεων αυτών, και των τριών. Ορισμένοι έχουν τη τάση να τις πετάνε έτσι σκόρπια, απλά για κάποιο δικό τους λόγο.
Όταν είσαι κάτι, σε περιτριγυρίζουν και όλοι κάνουν το φίλο σου. Μόλις χαθεί αυτό το κάτι, σε ξεχνούν και το χειρότερο σε προδίδουν.Και αυτό το ξέτω πολύ καλά,πίστεψέ με.
Ετσι είναι πιά,χρήση λέξεων και προ παντός εννοιών που σημαίνουν πολλά,να χάνουν τη σημασία τους για προσωπικούς και μόνο λόγους.

Ανώνυμος είπε...

Ναι, εννοώ όμως ότι δυο φίλοι, για παράδειγμα, μπορεί η φιλία τους να μην μπόρεσε να διαρκέσει πάνω από ένα χρόνο, αλλά για όσο διάστημα ήταν φίλοι, δεν μπορείς να πεις σίγουρα ότι δεν ήταν αυτό που ζούσαν δεν ήταν ειλικρινές ή αυθεντικό...
Απλά δεν κράτησε πολύ.

leondokardos είπε...

Lilith σύμφωνοι, η πραγματική φιλία δεν ειναι θέμα διάρκειας, όπως και η αγάπη. Κατ΄αρχήν και τα δύο αυτά μπορεί να εκδηλωθούν ειλικρινά μέσα απο ένα απλό περιστατικό. Ας διαρκέσουν λίγο, φτάνει να είναι αυθεντικά, γνήσια, αληθινά.
ΠΟλλές φορές ο έρωτας, η αγάπη για κάποιο λόγο μπορεί να κρατήσει μόνο για κάποιους μήνες αλλά να είναι πραγματικά γνήσια τα αισθήμτα αυτά. Η ειλικρίνια λοιπόν μετράει.

KΑΡΜΕΝ είπε...

Όλα τα συναισθήματα και όλες οι έννοιες που ανέφερες, δεν έχουν καμία ουσία αν δεν είναι αληθινές, π.χ. είτε δίνεις, είτε παίρνεις αγάπη. Αλλά βέβαια, πρώτα πρέπει να υπάρχει ψυχή για να προσφέρεις χωρίς υποκρισία!
Τελευταία βλέπω, οι φιλίες όλο και πιο συχνά γίνονται για το συμφέρον. Λίγες αυθεντικές, όλο και πιο λίγες.
Συντροφικότητα είναι λαχείο. Μάλλον το κέρδισα.
Όσο για την Δημοκρατία, αν δεν υπάρχει Σεβασμός προς τους πολίτες από τους πολιτικούς, αν δεν καταλαβαίνει και το κράτος ότι έχει υποχρεώσεις απέναντι στους πολίτες, αν δεν υπάρχει διαφάνεια και λογοδοσία αληθινή, τότε δεν μιλάμε για ένα Κράτος του Δήμου, αλλά για μια κοροϊδία της ολιγαρχίας. Που συνεχίζει το έργο της, με το να σκορπάει αμφιβολίες στους πληβείους μέσω των απόλυτα ελεγχόμενων δούλων της…
Φίλε μου, λίγο η πολύ μερικοί έχουμε τους ίδιους προβληματισμούς. Το διαδίκτυο βοηθάει, αλλά είναι και απρόσωπος… δεν ξέρεις αν ο άλλος είναι αυθεντικός… Αυτή την σκέψη δεν την κάνω για σένα, προς Θεού, για κάποια/ον άλλη/ον που γνωρίζω. Απλά, πολλά μας προβληματίζουν τελευταία, μέχρι και αν αξίζει να συνεχίζεις το blogging (όχι εσύ, εγώ).
Την καληνύχτα μου.

leondokardos είπε...

agapi συμφωνώ απόλυτα με όσα λες.Πράγματι, μόνο εαν τα συναισθήματα της αγάπης, της φιλίας,της συντροφικότητας είναι αληθινά, μονο τότε αξίζουν. Και πράγματι ζούμε στην εποχή του ΔΗΘΕΝ, όλα για το συμφέρον μας.
όσο για τη δημοκρατία μας, και πάλι συμφωνώ μαζί σου. Θέλει ακόμα πολλές"διορθώσεις" για να είναι πλήρης.
Ελπίζουμε.
Καλημέρα, νάσαι καλά.

Side21 είπε...

Ο άκρατος υποκειμενισμός
είναι εχθρός του ανθρώπου.
Καθένας ζυγίζει τα πράγματα
με τη δική του ζυγαριά ...
Τελικά αγάπη είναι να ξέρεις να δίνεις ...
Κι όπως σωστά έλεγαν οι αρχαίοι ...
"ο φίλος τον φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκει"
Την καλησπέρα μου ...

leondokardos είπε...

side1 βεβαίως πρέπει να ξέρεις να δίνεις αγάπη, ως επίσης να ξέρεις να τη δέχεσαι. 'Οσο για πραγματικούς φίλους ,αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο να το δείς. Γιατί οι αληθινοί φίλοι,στις δύσκολες στιγμές φαίνονται και οχι όταν είναι όλα μια χαρά.
Δυστυχώς, θεωρώ οτι εμείς παραγνωρίζουμε τη πραγματική έννοια των λέξεων όταν την αποδίδουμε σε κάποιον, καμιά φορά μόνο για ίδιον συμφέρον.

BUTTERFLY είπε...

Δεν θα σχολιασω αυτη τη φορα. Απλα περασα να πω μια καλησπερα!!!

leondokardos είπε...

Νάσαι καλά Πεταλούδα μου, δεκτή η καλησπέρα σου, αντεύχομαι και πάντα θα περιμένω τις επισκέψεις σου στο μπλόγκ μου.

cinderella είπε...

Kαι ξέρεις ποιο είναι το ζήτημα γλυκέ μου λεοντόκαρδε έτσι; Πως η αγάπη και η δημοκρατία είναι έννοιες μεταξύ τους ασύμβατες!! Εγώ τουλάχιστον έτσι πιστεύω!
Ο έρωτας είναι απολυταρχικό καθεστώς...και η αγάπη ανθίζει στη φωλιά του!! :):)
Γλυκές καλησπέρες!!!

BUTTERFLY είπε...

Ηθελες τα κι επαθες τα...με προκαλεσες...και σε προσκαλεσα!

leondokardos είπε...

cindy σε παρακαλώ μη μου βάζεις δίπλα δίπλα τις λέξεις αγάπη-έρωτας και δημοκρατία !!
Εκτός μόνο αν θέλις να πούμε οτι... αγαπάμε τη δημοκρατία-την αληθινή δημοκρατία εννοώ φυσικά.
Ενώ αυτός ο άτιμος ο έρωτας,δε επειράζει ας είναι απολυταρχικό καθεστός, ας μας βασανίζει, ας μας ...εξουθενώνει, τον αναζητάμε όμως και όταν μας ...κτυπίσει ,παραδινόμαστε.... οικιοθελώς.Αν ξέρουμε να τον νιώσουμε. Αν ξέρουν να τον εισπάξουν.

leondokardos είπε...

Πεταλουδίτσα μου,υποκύπτω, υποκλίνομαι και ανταποκρίνομαι...