Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

ΕΡΩΡΕΥΜΕΝΟΣ.....

Σπάνια είχα την ευκαιρία να τη δω, δε με εντυπωσίαζε κιόλας. Πριν 17 χρόνια μπήκε ξαφνικά στη ζωή μου, τη γνώρισα από κοντά και όσο περισσότερο τη γνώριζα ανακάλυπτα όλο και κάτι παραπάνω που με γοήτευε. Την ερωτεύτηκα.

Αναζητούσα πάντοτε τη ηρεμία, ένα τρόπο να ξεφεύγουν οι σκέψεις μου από τα νούμερα που με κούραζαν καθημερινά λόγο της φύσης της δουλειάς μου. Αναζητούσα «χώρο», με έπνιγαν τα κάθε λογής όρια. Αναζητούσα τη συντροφιά, να υπάρχω κάπου, να νιώθω ότι ανήκω κάπου.
Μου τα προσέφερε όλα, απλόχερα, δίχως αντάλλαγμα, δίχως δισταγμούς. Παραδόθηκα. Δέθηκα. Και είμαι ευτυχισμένος.

Όχι, δε περιγράφω τον έρωτά μου για μια γυναίκα ! Μα τι νομίζετε, ερωτεύεσαι ακόμα και άψυχα πράγματα, όπως ένα τόπο που μένεις, ένα στέκι που συχνάζεις, ακόμα και ένα παγκάκι σ΄ένα πάρκο.
Είμαι ερωτευμένος με τη περιοχή που ζω εδώ και 17 πλέον χρόνια.

Γεννήθηκα στο κέντρο της Αθήνας, κολωνακιώτης με κεφαλλονίτικη καταγωγή.
‘Έζησα μετά στη Φιλοθέη, στα Πατήσια, μετά πάλι κέντρο και μετά λίγο… απόκεντρα, για να βρεθώ τελικά εδώ.
Είναι περίεργο λοιπόν, πολλές φορές λυπάμαι γιατί δε γεννήθηκα εδώ, στο τόπο που οι παλαιότεροι τον περιγράφουν τόσο όμορφο, όταν ακόμα τίποτα δε προμήνυε την οικιστική « ανάπτυξη ». Ευτυχώς όμως δεν έχασε την ομορφιά του.

Το σπίτι μου είναι πολύ μικρό, ένα επίπεδο με το έδαφος και με δική του καγκελόπορτα από το κήπο. Ας πούμε κήπο, έξω από τη πόρτα μου μια αλέα, ένα παρτέρι με θαμνάκια και ένα άλλο υπερυψωμένο με διάφορα είδη δένδρων που προσφέρουν ευχάριστη δροσιά.
Κάθομαι λοιπόν στο κηπάκο μου να γράψω, να διαβάσω, να πιώ το καφέ ή το ούζο μου, να αφεθώ στις σκέψεις μου. Ηρεμώ και ξεφεύγω, ταξιδεύω.

Πάντοτε τα απλά, τα πολύ απλά πράγματα με γοήτευαν.
Αυτό λοιπόν το τόσο απλό μου προσφέρει το μέρος που ζω.
Έχω πραγματικά μια ερωτική σχέση με το τόπο αυτό. Δε θέλω να φύγω από εδώ και αγωνιώ μήπως κάποια στιγμή αναγκαστώ να εγκαταλείψω το νοικιασμένο σπίτι μου.
Μου φαίνεται κυριολεκτικά αδιανόητο.

Γιατί με αυτό το χώρο είμαι ολοκληρωτικά δεμένος. Σκέφτομαι ότι ίσως κάποια γεγονότα συμβάλλουν στο να δενόμαστε με τόπους και καταστάσεις. ’Ίσως γιατί έζησες τα πιο ευτυχισμένα και γεμάτα χρόνια της ζωής σου. Γυρνώντας στα δρομάκια με τα πλατάνια, στα στέκια σου, ηχούν λόγια που κάποτε άκουγες, ζωντανεύουν εικόνες, βιώματα, ξαναζείς στιγμές, μαζεύεις και συνθέτεις κομμάτια μιάς μοναδικής περιόδου της ζωής σου.
Δε μπορείς να απομακρυνθείς από όλα αυτά. Νιώθεις όλες αυτές οι αναμνήσεις να σε αγκαλιάζουν και αφήνεσαι σκλάβος αυτών και του τόπου που τις έζησες…. Έτσι και για μένα, όλα μαζί, « εκείνα », ο τόπος, ο κήπος μου, τα τόσο όμορφα και τα απόλυτα δικά μου….
Το μόνο παιγνίδι που έπαιξε η μοίρα είναι ότι χάθηκαν
χρόνια, όλα ήρθαν τόσο αργά.

21 σχόλια:

Roadartist είπε...

πάντα θα νιώθουμε..πως χάνονται τα χρόνια.. Να σου πω, αυτός ο τόπος τελικά που είναι? Δε κατάλαβα.. στο κέντρο? Φιλάκια πολλά!

Lilith είπε...

Διάβαζα το κείμενό σου και ήταν σαν να σε έβλεπα...
Καθισμένο στον κήπο σου με ένα καφέ και τα βιβλία σου ακουμπησμένα στο τραπεζάκι δίπλα σου. :)
Δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω...
Και δεν ξέρεις και πόσο σε νιώθω στην αγωνία σου μην το χάσεις!
Κάποιοι λένε ότι είναι κακό να δένεσαι με "άψυχα".
Και συμφωνώ.
Όταν όμως αυτά τα "άψυχα" έχουν για σένα ψυχή, ίσως είναι καλό να δένεσαι γιατί έτσι θα έχεις και κίνητρο να παλέψεις γι' αυτά όταν έρθει η ώρα.
Μη σκέφτεσαι ότι χάθηκαν χρόνια!
Να είσαι σίγουρος ότι όλα ήρθαν στην ώρα που έπρεπε και που μπορούσαν να έρθουν.
Το πιστεύω γιατί το έχω σκεφτεί πολύ το θέμα και πάντα καταλήγω εκεί! :)
Φιλιά και καλό μήνα!

Κ......ωτισα είπε...

Αγαπητέ Λεοντοκαρδε,
απο την περιγραφη σας, καταλαβα που μενετε. Προφανώς στην ωραιοτερη περιοχή του Λεκανοπεδίου.
Και εγώ εκεί μενω, και θα συμφωνησω απολυτα μαζί σας ότι η περιοχή μας ειναι η γοητευτικότερη, η ομορφοτερη περιοχή, όχι μονο της Αττικής, αλλά νομιζω ολοκληρης της Ελλαδας. Δεν λεω Ευρωπης, για να μην θεωρηθεί ότι δεν ειμαι αντικειμενική. Μεταξυ μας, η ομορφοτερη της υφηλίου ειναι.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Για φαντάσου και να μην έρχονταν καθόλου.....
Είσαι ευτυχής λοιπόν, που ζεις τώρα όλο αυτό. Τώρα που ξέρεις να το εκτιμήσεις και να το αξιολογήσεις.
Σε νεαρότερη ηλικία ίσως δεν σου έκανε εντύπωση
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και βάλε ουζάκι και για μένα.
:-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

tovenito είπε...

στην αρχή με ψάρωσες! νόμιζα θα διάβαζα κάτι πιο προσωπικό!λολ!
όχι ότι αυτό δεν είναι.
ποιος δεν είναι ερωτευμένος με τον τόπο του; υπάρχει ασφαλέστερο καταφύγιο από τη γωνιά που πρωτοάνοιξες φτερά;

NdN είπε...

Τι έγινε; Μετακόμισες στη Θεσσαλονίκη; :)

Φυσικά και πρέπει να είσαι "ερωτευμένος" με το μέρος που κατοικείς. Εκεί περνάμε αρκετές ώρες της ημέρας μας, αν δεν μας αρέσει θα έχουμε μια μόνιμη κατάθλιψη.

Οσο για το τελευταίο...και εγώ έχω παρατηρήσει ότι τα ωραία πράγματα πάντοτε αργούν.

leondokardos είπε...

Αρτιστάκι οχι δεν είναι στο κέντρο, είναι εκτός.
Ξέρεις , όταν ζήσεις κάτι υπέροχο και μοναδικό, που δε βλέπεις να το ξαναζήσεις, πάντοτε σου μένει το παράπονο γιατί να έρθει τόσο αργά.
Όποτε κιαν είναι αυτό.

leondokardos είπε...

Lilith μου, χαίρομαι που με καταλαβαίνεις, και δεν είναι η πρώτη φορά. Έχουμε μια περίεργη ταύτιση εμείς, κάπου συνατιόμαστε.
Ξέρεις τα άψυχα που αγαπάμε ποτέ δε πρόκειται να σου κάνουν κακό, αντίθετα με τα έμψυχα που συχνά σε πληγώνουν.
Α,δε ξέρω, όταν ζω κάτι μοναδικό,δε θέλω να τελειώσει ποτέ.
Και μου κακοφαίνεται γιατί δεν ήρθε νωρίτερα. Λίγο εγωιστικό ίσως.
όσο για τη ταύτισή μας στην ανταλλαγή σχολίων, μα σου είπα,ταυτιζόμαστε τέλεια !!

leondokardos είπε...

Γλαρένια ουζάκι και μεζεδάκι έτοιμα!!!
Έχεις δίκαιο,πρέπει να είμαστε ευτυχείς και ευγνώμονες γιατί νιώσαμε κάτι όμορφο. Καμιά φορά όμως είναι δύσκολο να δεχθούμε ότι όλα περνούν.

leondokardos είπε...

Αγαπητή συντοπίτησα Κ...ωτισα !!!
Ναι, στην ομορφότερη περιοχή της υφηλίου ζούμε,απόλυτα αντικειμενικά και δίχως ίχνος... τοπικιστικού ρατσισμού!!
Το κάτω κάτω γούστα είναι αυτά.

leondokardos είπε...

tovene είδες, σας ξεγέλασα, νόμιζες οτι θα διάβαζες τη πιό καφτή ερωτική... τραγωδία !!
Δε το τολμώ, αλλά είχα... ύλη !!!
Το θέμα είναι οτι δε γεννήθηκα εδώ, απλά αγάπησα πάρα πολύ αυτό το μέρος και για πολύ συγκεκριμένους λόγους.

BUTTERFLY είπε...

Καλημερα!
Γλυκια, μελενια αναρτηση!
Μια μονοκατοικια με κηπο, αν εχει και θαλασσα στο τοπιο, ακομα καλυτερα!
Αχ!

leondokardos είπε...

NdN μα η Θεσσαλονίκη είναι η πολύ αγαπημένη μου πόλη, θα μπορούσα να την υμνήσω πραγματικά. όποτε ανεβαίνω εκεί, δε τη χορταίνω και οπτικά αλλά και απο άποψη...μεζέδων !!Κάποτε ερχόμουνα πολύ συχνά λογο δουλειάς.
Βλέπεις τα ωραία πράγματα πάντοτε τα θέλαμε νωρίτερα στη ζωή μας, έστω κιαν θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς γιατί τα ζήσαμε.Ανθρώπινες επιθυμίες, μια και η ζωή είναι μία και μοναδική.

leondokardos είπε...

Πεταλούδα μου, οχι θάλασσα δεν έχω και δεν είναι μονοκατοικία,έχει 5-6μικρά διαμερίσματα και το δικό μου διαμέρισμα είναι δυό δωμάτια όλα κιόλα είναι. Αλλά τα λατρεύω και το κήπος του τώρα το καλοκαίριδε το χορταίνω.
Το Αχ σου σημείνει οτι με καταλαβαίνεις.

marianaonice είπε...

Πόσο όμορφο και γοητευτικό είναι να νοιώθει κανείς ότι ο τόπος που ζει και περνά τη ζωή του ολόκληρη είναι ο αγαπημένος του!!
Νομίζω ότι αυτό είναι από τα βασικότερα στον άνθρωπο για να νοιώθει πλήρης και γεμάτος στη ζωή του...
Συνήθως ο χώρος μας μπορεί να μας πνίγει, να μας καταπιέζει, να μας βαλτώνει και γενικά να μας αποδιώχνει χωρίς να έχουμε και εναλλακτική λύση αλλαγής!!
Είσαι από τους τυχερούς Λεοντόκαρδε που πέτυχες αυτό που η ψυχή σου γύρευε!!

leondokardos είπε...

Ναι Μαριάνα μου, είμαι τυχερός γιατί ήρθα σ΄συτό το μέρος, έζησα μοναδικές στιγμές και εξακολουθώ να περνώ καλά. Μόνο κάποιες ώρες οι αναμνήσεις με βασανίζουν,αλλά τουλάχιστον είμαι εδώ, 'οπως το ζητά η ψυχή μου.

ippoliti_ippoliti είπε...

Καταρχήν σε ξαναβρήκα και χαίρομαι πολύ.΄Δεν μπορούσα να θυμηθώ το ψευδώνυμο.
Και ...τώρα για την ανάρτηση.
Είμαι κι εγώ απ'αυτούς που "ξεγελάστηκαν" με την εισαγωγή. Τι όμορφη όμως και η συνέχεια.
Ο τόπος πάντως, για μένα. δεν είναι άψυχο πράγμα, έχει ψυχή, ενέργεια, άρωμα.
Και σύ τα δίνεις μέσω αυτού του κειμένου. Είδαμε την εικόνα του κήπου, μυρίσαμε το άρωμα, εισπράξαμε την θετική ενέργεια.
Τέλος, επιθυμώ να πω ότι δεν πειράζει κι αν αργεί η ομορφιά είναι πιο γλυκιά η γλύκα της.
Καλό καλό βράδυ

patsiouri είπε...

Bρε συ, τυχαία λες βγήκε η παροιμία "Το καλό το πράμα αργεί να γίνει"????

Ασε που η απάντηση της Γλαρένιας είναι το μότο μου!!

leondokardos είπε...

ippoliti και εγώ χαίρομαι που είσαι πάλυ κοντά μου.Αυτές τις μέρες ήμουνα λίγο ...εκτός κλίματος αλλά θα περάσω και απο σένα.
Ναι, όπως τα λες είναι, ακόμα και τα άψυχα μας δίνουν χαρά, ανακούφηση, ξεκούραση, ενώ καμιά φορά αυτά που..δήθεν έχουν ψυχή, μας βασανίζουν.
Είμαι λιγάκη... εγωϊστής ξέρεις, οταν κάτι με κάνει ευτυχισμένο, θέλω με κάθε τρόπο να το κρατήσω, να μη τελειώσει ποτέ !!
Ο,τι λοιπόν έζησα στο χώρο αυτό και ο,τι απολαμβάνω τώρα, θα ήθελα να τα είχα πολύ πιό γρήγορα στη ζωή μου. Δεν είμαι όμως αγνώμων,είμαι τυχερός που ήρθαν κάποια στηγμή.
Θα τα λέμε.

leondokardos είπε...

patsiouri μου, εντάξει,σύμφωνοι με όσα λέει η Γλαρένια, κάλλιο αργά παρά ποτέ !!Πάντως τα χαίρομαι όσο μπορώ περισσότερο.Και για να δείξω τον .... εγωϊσμό μου σε όλο του το μεγαλείο, να συμφωνήσω μαζί σου οτι το καλό πράμα αργεί να γίνει, αλλά είπαμε,νάρχονται όσο το δυνατόν νωρίτερα !!

kariatida62 είπε...

ΒΡΕ ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ...ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΔΩ,ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ! Η ΠΑΛΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΝΟ ΨΥΧΟΠΛΑΚΩΜΑ ΜΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΚΑΝΤΑΝΤΗΣΕ. ΝΑ ΠΑΩ ΒΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ? ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΝΑ ΚΑΩ!!! ΝΑ ΠΑΩ ΝΟΤΙΑ? ΘΑ ΜΕ ΦΑΕΙ Η ΥΓΡΑΣΙΑ,ΤΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΚΑΙ Η "ΜΠΟΥΡΖΟΥΑΡΖΙΑ" ΤΗΣ ΤΣΙΦΤΕΝΤΕΛΟΠΑΡΑΛΙΑΣ! ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΛΥΤΩΣΕ ΜΕ ΑΠΟ ΣΙΓΟΥΡΗ ΚΑΑΘΛΙΨΗ!!!