ΔΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΤΙΠΟΤΑ !!

Νομίζω ότι παλιότερα ήταν απόλυτα διακριτό, πιο ξεκάθαρο, το τι ονομάζαμε επάγγελμα και τι λειτούργημα.. Το δεύτερο χαρακτήριζε την απασχόληση κάποιου με ένα αντικείμενο που πρόσφερε υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, ήταν ας πούμε κάτι το ανώτερο, πιο σεβαστό, ξεπερνούσε την έννοια μιας απλής εργασίας.
Όμως για διάφορους λόγους, μάλλον απόλυτα υποκειμενικούς, άρχισαν και άλλα….αντικείμενα απασχόλησης να διεκδικούν την … είσοδο στη κατηγορία του λειτουργήματος.
Το νέο …αντικείμενο, κατέτασσε το «λειτουργό» στα ανώτατα επίπεδα της κοινωνικής αποδοχής, παρέχοντας συγχρόνως το δικαίωμα για υψηλότερες οικονομικές απολαβές.

Έτσι ήρθε και η σειρά των βουλευτών. Θεωρήθηκε δηλαδή ότι και αυτοί ασκούν «λειτούργημα».
Τώρα, δε ξέρω εάν αξίζει να ονομάζεται λειτούργημα το βουλευτιλίκι. Υποτίθεται και υποστηρίζεται ότι ο βουλευτής τελεί λειτούργημα, αφού μοναδική του επιδίωξη είναι η καθημερινή φροντίδα και προσπάθεια για την ευημερία του κοινωνικού συνόλου.

Ξέρω όμως κάτι άλλο.
Ότι δηλαδή είχε καθιερωθεί το επαγγελματικό ασυμβίβαστο για τους βουλευτές οι οποίοι θα είχαν να επιλέξουν μεταξύ του επαγγέλματός τους και αυτό του βουλευτού, προκειμένου οι τελευταίοι να αφιερωθούν, ψυχή τε και σώματι, στα βουλευτικά τους καθήκοντα. Ότι πολλοί βουλευταί με διάφορους τρόπους βόλεψαν και τα δύο, έστω και παράτυπα. Ότι αυτό το ασυμβίβαστο καταργήθηκε πριν ένα περίπου χρόνο.

Υποψιάζομαι επίσης ότι οι περισσότεροι εκπρόσωποι του Έθνους δεν έχουν εργασθεί τουλάχιστον επί μακρόν και μάλιστα με επιτυχία, εκτός ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων.
Το υποψιάζομαι γιατί αδυνατώ να πιστέψω ότι οι επιτυχημένοι θα εγκαταλείψουν τα επαγγέλματά τους, χάριν μιας αμφιβόλου μακροχρόνια εγγυημένης καριέρας, έστω και εάν το βουλευτιλίκι εξυψώνει κοινωνικά.
Δεν είναι λίγοι όσοι αρνήθηκαν δεύτερη θητεία στη Βουλή ή την Ευρωβουλή.

Διάβαζα λοιπόν προ ημερών ότι προτάθηκε από αρκετούς βουλευτές ρύθμιση ώστε να επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός της Βουλής- δηλαδή χρήματα των πολιτών-και να καλύπτει τις ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές τους εισφορές στα Ταμεία τους, σε όσους επιλέξουν τα αρχικά τους επαγγέλματα. Και τούτο, λέει, γιατί οι βουλευτές που δεν ασκούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα και ασχολούνται μόνο με τα βουλευτικά τους καθήκοντα αδικούνται έναντι των συναδέλφων τους που ασκούν και το επάγγελμά τους !!!
Φυσικά μπρός στο θόρυβο και τα σχόλια που ακούστηκαν, η πρόταση αποσύρθηκε.

Δεν είναι μάλιστα η πρώτη φορά που οι βουλευταί όλων των κομμάτων συμφωνούν σε κάτι «πολύ δικό τους».
Ό,τι έχει να κάνει με τη προσωπική τους ευημερία, αμοιβές, συντάξεις, κάλυψη διαφόρων εξόδων, είναι καλοδεχούμενο και υποστηρίζεται από όλους, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Έχουμε όμως Δημοκρατία, ο καθένας επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμα που θέλει και οι βουλευτές έχουν την ευχέρεια να επιλέξουν το ένα ή και τα δύο.
Και όπως συμβαίνει με όλους τους Έλληνες πολίτες, όποιος δουλεύει, ιδρώνει, κουράζεται, έχει καλύτερες οικονομικές απολαβές.
Ας εξετάσουν λοιπόν τα κότσια τους, τις αντοχές τους, τι θα στερηθούν από τη ζωή τους οι βουλευτές μας και ας αποφασίσουν εάν θα ασκούν και τις δύο εργασίες τους.
Δική τους επιλογή είναι, κανείς δε τους υποχρεώνει.
Αλλά το να ζητούν από εμάς να τους πληρώνουμε τις υποχρεώσεις τους στα Ταμεία τους γιατί θα …δουλεύουν λιγότερο, ε αυτό καταντά προκλητικό, λαϊκίστικο, χυδαίο.
Γιατί υπάρχουν άλλοι που πληρώνουν μια ζωή ασφαλιστικές εισφορές προκειμένου να πάρουν μια μικρή σύνταξη. Και τη σύνταξη αυτή θα τη πάρουν μετά πάρα πολλά χρόνια σκληρής εργασίας, όχι μέσα σε δύο βουλευτικές θητείες, όπως οι κύριοι βουλευταί μας.

Έχασε πλέον το χαρακτήρα του λειτουργήματος το βουλευτιλίκι. ΄Ετσι το κατάντησαν οι ασχολούμενοι με αυτό.
Με κάτι τέτοιες προτάσεις, απαξιώνεται ακόμα περισσότερο το πολιτικό μας σύστημα, το επίπεδό του.
Φαίνεται ότι ορισμένοι δε κατανόησαν το μήνυμα των ευρωεκλογών, το νόημα, τη προειδοποίηση που θέλησε να εκπέμψει το μεγάλο ποσοστό της αποχής.
Εάν το είχαν εισπράξει, δε θα τολμούσαν να καταθέτουν και να υποστηρίζουν παρόμοιες προτάσεις σαν τις προχθεσινές.