Είναι αυτό που λέμε «άρπαξε την ευκαιρία» και αυτό το «άρπαγμα» ισχύει σε κάθε περίπτωση. Να, ακόμα και στο ποδόσφαιρο, ένας παίκτης παραμελημένος περιμένει τη ευκαιρία να παίξει σε ένα αγώνα, να διακριθεί και να καθιερωθεί στη πρώτη ομάδα.
Την άλλη μέρα, λιοντάρι θα τον πουν οι εφημερίδες, γίγαντα, αεριωθούμενο, παικταρά κτλ.
Φυσικά, για να εκμεταλλευτείς τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται στη ζωή, χρειάζεται εκτός από τύχη και κάποιες ικανότητες. Ικανότητα διορατικότητας, σωστών επιλογών, γνώσεις να διαχειριστείς την ευκαιρία, επίδειξης δυναμισμού,
πυγμής, θάρρους.
Ακόμα, να ξέρεις να επιλέγεις τους διπλανούς σου εάν φυσικά η ευκαιρία που σου δόθηκε, απαιτεί κάποιου είδους συνεργασίες.
Πάνω όμως απόλα, θα πρέπει να έχεις, πως τα λένε, τέλος πάντων…..τα κότσια να αρπάξεις την ευκαιρία που σου δίνεται.
Αναμφίβολα υπάρχουν άνθρωποι που άρπαξαν ευκαιρίες και πέτυχαν στη ζωή τους πολλά, συχνά μάλιστα δίχως μόρφωση, δίχως τα απαραίτητα εφόδια, ίσως και δίχως σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Και όμως τα κατάφεραν μια χαρά να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις που παρουσιάστηκαν. Πιθανόν, όχι πάντα με καθαρό τρόπο, αλλά η ζωή είναι σκληρή και συχνά απαιτεί σκληρούς τρόπους αντιμετώπισης για την επιβίωση.
Ρε γαμώτο, δε το θέλω, αλλά να , τώρα με το πρόβλημα αυτό των «ευκαιριών» κάμπτεται …. ο αδύναμος χαρακτήρας μου και υποκύπτοντας σύρομαι να μιλήσω για θέματα που αποφεύγω να σχολιάζω !!!
Αλλά τι να κάνω, οι απύθμενες ανοησίες (ευγενικά ειπωμένο) με συγκλονίζουν σύγκορμα. !!
Είχε μια ευκαιρία να δείξει ηγετικές ικανότητες- βοηθούσε ακόμα και το όνομα- δυναμισμό, πυγμή, αποφασιστικότητα και να κάνει πράξη όσα είχε υποσχεθεί.
Κάκιστη διαχείριση της ευκαιρίας. Κάκιστες επιλογές συνεργατών. Μπουμπούκια
σκέτα, που αντί να… μοσχοβολούν, ανέδυαν οσμή δυσάρεστη. Και την οσμή αυτή τη κάλυψε με …αποσμητικά αέρος !!
Δεύτερη ευκαιρία. Να δώσει μάχη εξάμηνη, να επιμείνει, να το παλέψει μέχρι το τέλος, να κάνει έστω και τώρα όλα όσα δεν έκανε.
Γιατί ξέρεις, τα mea culpa δεν αρκούν πάντοτε.
Διάλεξε να φυγομαχήσει.
Τρίτη ευκαιρία. Να νιώσει το σφυγμό της κοινωνίας, να δείξει ότι έχει αίσθηση της πραγματικότητας, να συνέλθει επιτέλους.
Να φωνάξει το θειούλη και να του πει ότι καλύτερα να κάθεται στο καφενείο του χωριού του, να αναπνέει καθαρό αέρα και να απολαμβάνει το καφεδάκι του. Φτάνει πια, 80 ετών είναι.
Μετά, καθαρό θα πει….καθαρό και όχι ελαφρώς …λερωμένο !
Έφυγαν κάτι μπουμπούκια, πέταξε και κάποια ακόμα και άφησε άλλα που δεν είχαν λέει…… «πρωτογενή ανάμειξη» για τις δυσάρεστες οσμές !! Δεν ήταν δηλαδή αυτουργοί, ήταν απλοί ……συνεργοί !!
Να πει και στους δυό κοντινούς του να πάνε στις περιφέρειές τους να διεκδικούσουν την επιβράβευση τους και να βοηθήσουν μήπως δε χαθεί και η τρίτη ευκαιρία. Αλλά τους έμπασε σε σίγουρα λιμάνια.
Και κάτι άλλο. Ακόμα και ……οι μπουλντόζες φθείρονται και κάποια στιγμή σκουριάζουν, γίνονται παλιοσίδερα και πρέπει να τις αποσύρουν, έστω και … με πόνο ψυχής !!
Χάθηκαν οι ευκαιρίες.
Άντε φίλε, τα ξαναλέμε μετά καμιά εικοσαριά χρόνια !!!
Έφυγαν κάτι μπουμπούκια, πέταξε και κάποια ακόμα και άφησε άλλα που δεν είχαν λέει…… «πρωτογενή ανάμειξη» για τις δυσάρεστες οσμές !! Δεν ήταν δηλαδή αυτουργοί, ήταν απλοί ……συνεργοί !!
Να πει και στους δυό κοντινούς του να πάνε στις περιφέρειές τους να διεκδικούσουν την επιβράβευση τους και να βοηθήσουν μήπως δε χαθεί και η τρίτη ευκαιρία. Αλλά τους έμπασε σε σίγουρα λιμάνια.
Και κάτι άλλο. Ακόμα και ……οι μπουλντόζες φθείρονται και κάποια στιγμή σκουριάζουν, γίνονται παλιοσίδερα και πρέπει να τις αποσύρουν, έστω και … με πόνο ψυχής !!
Χάθηκαν οι ευκαιρίες.
Άντε φίλε, τα ξαναλέμε μετά καμιά εικοσαριά χρόνια !!!
11 σχόλια:
ίσως είναι ευκαιρία να θυμηθούμε πώς είναι να ζούμε τα αυτονόητα που πολλές φορές έτσι απλά ξεχνάμε.
και ίσως δεν είναι θέμα ευκαιριών τόσο. μα θέμα (αυτο)νόησης.
καλημέρα σου!
μου θύμισες το ανέκδοτο με τις ξανθιές, αν το ξέρεις. με το δώστης ακόμη μία ευκαιρία!
συνήθως όταν αρπάζεις μια ευκαιρία, αυτό σημαίνει ότι για να πετύχεις θα πατήσεις επί πτωμάτων πράγμα που δεν δύναμαι να πράξω..
basnia είμαι υπέρ του απλού τρόπου ζωής και τα αυτονόητα είναι μέρος αυτής της θέσης.
Όσο για... νόηση, αυτό είναι κάτι που πράγματι φαίνεται να μην υπάρχει στη περίπτωση που αναφέρομαι !
tovene,δεν είναι ανάγκη να πατήσεις επί πτωμάτων προκειμένου να αρπάξεις μιά ευκαιρία. Η αρπαγή δεν σημαίνει πόλεμο εναντίον ενός άλλου. Σημαίνει νομίζω διορατικότητα και ένδειξη θάρρους.
΄Αλλος μπορεί να μη τολμούσε να διακρίνει την ευκαιρία ή να την εκμεταλευτεί σωστά.
Λεοντόκαρδε θα μείνω στην πρώτη, την μεγάλη ευκαιρία που έχασε όταν ανέλαβε Πρωθυπουργός το 2004. Δεν σου κρύβω ότι και εγώ ήλπιζα ότι θα πετύχει. Συγκεκριμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν απογοητεύσει τόσο τον κόσμο και είχαν προκαλέσει τόσο με τις συμπεριφορές τους που ο Καραμανλής ξεκινούσε με μία απίστευτη ανοχή όλων μας. Επίσης είχε 4 χρόνια μπροστά του για να προετοιμάσει σωστά τη διακυβέρνηση της χώρας καθότι ήταν βέβαιο ότι δεν θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ να κέρδιζε 4 συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Είχε την δυνατότητα να διαλέξει για συνεργάτη όποιον ήθελε χωρίς να τον αμφισβητησει κανένας από ο κόμμα του, να διώξει, να πάρει, να αμεπιστευτεί όποιον θεωρούσε ικανό και τελικά διάλεξε τους Πολύδωρες. Μόνο και μόνο για να κρατήσει εσωκομματικές ισορροπίες τι στιγμή που δεν υπήρχε κανένας λόγος.
Είχε παραλάβει μία χώρα που δούλευε εντατικά για τους ΟΑ. Ολα ήταν κανονισμένα και έπρεπε απλά να τα επιβλέψει και να καταρτίσει ένα σχέδιο κεφαλαιοποίησης αυτού του μεγάλου γεγονότος, αυτης της μεγάλης προσπάθειας ολων των Ελληνων. Δυστυχώς δεν έκανε τίποτα και επιπλέον διέλυσε και κάποια από αυτά που δουλευαν όπως για παράδειγμα το ΑΣΕΠ.
Δυστυχώς για όλους μας Λεοντόκαρδε αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων. Ισως ο άνθρωπος ποτέ να μην θέλησε πραγματικά να κυβερνήσει. Οπως και να έχει η Ελλαδα έχασε μία μεγάλη ευκαιρία να μπει σε έναν δρόμο ανάκαμψης και να εξαργυρώσει πολλές από τις «θυσίες» που έκαναν οι Ελληνες επί των κυβερνήσεων Σημίτη. Ας ελπίσουμε οι επόμενοι να είναι καλύτεροι.
Οσο για την δεύτερη και την Τρίτη ευκαιρία, ήταν λογικό πως θα τις χάσει. Φαινότανε ότι δεν ήταν ικανός να επιβληθεί, δεν ήθελε καν να προσπαθήσει. Πάρα πολύ κρίμα γιατί ήξερα κόσμο που το 2004 πραγματικά εναπόθεσε τις ελπίδες του πάνω του. Απογοητευσε τους πάντες.
NdN ακριβώς απογοήτευσε τους πάντες. Καταρχήν, αν δεν ήθελε πραγματικά να κυβερνήσει, ας μην επιδίωκε την αρχηγία του κόμματος. Ας έμενε ένας απλός βουλευτής. Το όνομα γιαυτόν ήταν βαρύ φαίνεται.
Υποσχέθηκε ανασύνταξη του κράτους και το βύθισε. Υποσχέθηκε νέο τρόπο διοίκησης και απέτυχε. Ένα από τα σημαντικότερα προτερήματα ενός μεγάλου κυβερνήτη είναι να επιλέγει σωστά συνεργάτες. Αυτός επέλεξε όλους τους άχρηστους που τελικά και τον πρόδωσαν με τις ανικανότητές τους.
Πράγματι απογοήτευσε πολύ κόσμο, ακόμα και όχι κατ΄ανάγκη δικό του, που τον πίστεψαν. Και καλά τη πρώτη φορά, αλλά και τη δεύτερη;;;
Εάν η τελική διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων είναι μεγάλη, η ΝΔ θα διαλυθεί.
Προσωπικά και απόλυτα ειλικρινά, δε με ενδιαφέρει ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα. Δεν έχω να ζητήσω από κανέναν τίποτα. Ένα πράγμα θέλω, αυτός που θα πάρει την εξουσία να σεβαστεί το λαό και να ανεβάσει αυτή τη πανέμορφη χώρα μας.
Και φοβάμαι μόνο ένα πράγμα: το ελληνικό σαράκι που μας τρώει από πάρα πολλά χρόνια : εάν οι πασοκτζίδες θεωρήσουν ότι αυτή η χώρα είναι δική τους, ότι κακώς μπήκε σφήνα πέντε χρόνια η ΝΔ, και θελήσουν να την επαναφέρουν δέσμια στο κομματικό μηχανισμό, αλίμονο μας.
Εύχομαι να γίνει ο,τι είναι καλύτερο για το λαό και τη χώρα, το λέω απόλυτα ειλικρινά, πίστεψέ με.
"A team is as strong as its weakest link".
Αυτό ισχύει για ομάδες, ισχύει και για τον ίδιό μας τον εαυτό.
Γιατί και ο εαυτός μας αποτελείται από μια "ομάδα" χαρακτηριστικών που θα σου επιτρέψουν να φτάσεις μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει το πιο αδύναμο από αυτά.
Άρα, μπορεί να έχεις όλα τα καλά του κόσμου και όλες τις πιθανότητες με το μέρος σου για να πετύχεις. Αν είσαι όμως (πχ) αναβλητικός, το' χεις χάσει το τρένο.
Καλησπέρα!
Lilith μου καλή, έτσι χάνονται οι ευκαιρίες, με το δισταγμό, την αναβλητικότητα, την έλλειψη θάρρους.
Γιαυτό μιλάω γιά "αρπαγή" με τη καλή έννοια της λέξης, αυτή που σημαίνει απλά, να μη χάνω την ευκαιρία.
Την ευκαιρία της επιλογής, της σωστής επιλογής, σ' εμάς, ποιός θα την δώσει;
(Γιατί, φώς στο τούνελ, εγώ, δυστυχώς, δεν βλέπω....)
Βιολίστριά μου, έχω πλέον παγιωμένη άποψη για τη χώρα μας:
Θα σκάβουμε πάντα για να βγούμε απο το τούνελ, αλλά φώς δε θα δούμε. Έτσι θα σέρνεται αυτή η χώρα. Δυστυχώς.
Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου