ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.....

Λοιπόν και τι δε βλέπεις και τι δεν ακούς κατά τη διάρκεια των διακοπών σου σε οποιοδήποτε μέρος κιαν πας. Φεύγοντας θέλεις ν΄αφήσεις πίσω σου τα προβλήματα, τα «συνηθισμένα» με τα οποία σε έχει πνίξει η καθημερινότητα, να διώξεις σκέψεις για το αύριο, να αναβάλεις ένα σωρό πράγματα για το «μετά τις διακοπές».


Ξεκινάς με λαχτάρα να περάσεις καλά σε τόπους γνωστούς ή ακόμα άγνωστους. Ο καθένας μας έχει το δικό του κώδικα διασκέδασης και ξεκούρασης, διαφορετικό το «πέρασα καλά» του καθενός μας.

Έτσι ξεκίνησα κι εγώ για τη παραλία της Αγίας Άννας στη Βόρειο Εύβοια, ύστερα από … ενδελεχή έρευνα που με έπεισε για σωστή επιλογή.

Η διαδρομή προς το προορισμό μου ήταν στο μεγαλύτερο μέρος υπέροχη, ένας πολύ καλός δρόμος μέσα από πλατάνια, πανύψηλα δένδρα και τρεχούμενα νερά.

Το ξενοδοχείο απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον, κτισμένο με πρωτότυπο τρόπο. Τα διαμερίσματα ισόγεια με ένα ακόμα όροφο, χωρισμένα σε δύο σειρές δεξιά και αριστερά ενός πλακόστρωτου διαδρόμου. Κάθε μπλοκ δωματίων είχε το δικό του κηπάκο.

Τα δωμάτια τεράστια με όλα τα απαραίτητα και πολύ δροσερά που δε χρειαζόταν η χρήση κλιματισμού.

Τα γεύματα πλούσια. Η πλαζ, ένα κομμάτι μιάς παραλίας 3 χιλιομέτρων, εξοπλισμένη με ψάθινες ομπρέλες και τραπεζάκια για το καφέ που μπορούσες να παραγγείλεις να σου φέρουν από το μπαρ. Το σέρβις γενικά άψογο από προσωπικό νεαρότατης ηλικίας μεταξύ των οποίων και δύο αλλοδαπές.

Είχα όμως και κάποια παράπονα. Η μουσική στις πισίνες και στα εστιατόρια ήταν υπερβολικά δυνατή. Ο εσπρέσο μετριότατος ενώ δεν είχαν… ούζο, κάτι που το ήθελα …απεγνωσμένα μετά το μπάνιο μου !

Γεμάτη από καφέ και ταβερνάκια ήταν η Παραλία της Αγίας Άννας. Μου έκανε εντύπωση το πόσο φροντισμένα ήταν όλα εκεί, ενώ το χωριό δεν έλεγε τίποτα. Ένα νεαρό ζευγάρι ντόπιων είχε κάθε βράδυ έκθεση χειροποίητων κοσμημάτων στη παραλία.

Βέβαια υπήρχαν και τα κακά που συναντάς σε πολυσύχναστα μέρη στις διακοπές σου. Γονείς που πιστεύουν ότι τα βλαστάρια τους μπορούν να αλωνίζουν ουρλιάζοντας, να φέρονται σα στο σπίτι τους. Έβλεπες και τα διάφορα… «συστήματα ανατροφής»: το παιδί που τσίριζε και οι παρακείμενοι γονείς αδιαφορούσαν, ενώ σε άλλο παρόμοιο περιστατικό έπεφτε φάπα!

Τελικά με τη κατάσταση αυτή συχνά αναζητούσες τη παρέμβαση του… Ηρώδη !!

Γενικά καλά τα πέρασα. Τώρα είμαι έτοιμος να βουτήξω στη γνωστή καθημερινότητα και να στηρίξω το μέλλον μου στις υποσχέσεις του πρωθυπουργού μας αφού όπως λέει, έμπλεος πατριωτικών συναισθημάτων έσωσε τη τιμή της Ελλάδας και θα μας κάνει τώρα ευτυχισμένους πολίτες !!