Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

ΜΕΤΕΩΡΟΙ.....

Να λοιπόν που ήρθε και το 2011 αφήνοντας πίσω το…μνημονιακό 2010, μια χρονιά που ανέτρεψε τη σιγουριά σε πολλά πράγματα της ζωής μας.

Ανατροπές στα οικονομικά μας, στα εργασιακά, στο ασφαλιστικό σύστημα. Σμίκρυναν σχέδια και θόλωσαν όνειρα.


Βέβαια όποια κιαν είναι η κατάσταση, όσες αναταραχές κιαν μας προκάλεσε η περσινή χρονιά, είθισται να υποδεχόμαστε κάθε Νέο Χρόνο με ανακούφιση και αισιοδοξία, ευελπιστώντας σε ευτυχέστερες μέρες.


Προσωπικά θεωρώ ότι αυτές οι αλλαγές της χρονιάς είναι κάτι πολύ τυπικό, μια αυταπάτη, μια φτιαχτή ευκαιρία για να μας γεμίζει κάθε φορά με ελπίδες και να το γιορτάζουμε με ολονύκτια ξεφαντώματα.
Πιθανόν η άποψή μου αυτή να προέρχεται από το γεγονός ότι πολύ σπάνια μπόρεσα να νιώσω και να χαρώ αυτή την αλλαγή του χρόνου λόγω συγκεκριμένων συνθηκών.
Με…. συνήθισε η κατάσταση αυτή ώστε τώρα πλέον να τα βλέπω όλα τυπικά και αδιάφορα.


Τη περίοδο αυτή των εορτών οι σκέψεις μου στράφηκαν στην αγορά, στην ελάχιστη κίνηση που παρατηρήθηκε. Σκεφτόμουν τους εμπόρους, τα άδεια καταστήματα σε μια περίοδο πολύ σημαντική για το τζίρο των επιχειρήσεων. Αναλογιζόμουν την απελπισία της εμπορικής τάξης, την αγωνία των ανθρώπων αυτών, το αδιέξοδο στο οποίο κινδύνευαν να οδηγηθούν. Έβλεπα άδεια καταστήματα σε κεντρικούς εμπορικούς δρόμους όπου άλλοτε ήταν αδύνατο να βρεθεί ξενοίκιαστος χώρος. Στη δική μου περιοχή έκλεινε μία επιχείρηση μετά την άλλη, ορισμένες μάλιστα είχαν ξεκινήσει να λειτουργούν λίγους μήνες πριν.


Αυτοί οι άνθρωποι ρισκάρισαν περιουσίες κινητές και ακίνητες, έβαζαν τις οικογένειές τους σε περιπέτειες. Ήταν αναγκασμένοι να απολύουν υπαλλήλους, κάποτε στήριγμα των επιχειρήσεών τους, να τους βγάζουν άνεργους στο δρόμο, ίσως σε ηλικίες που θα ήταν αδύνατο να ξαναβρούν εργασία.
Αβοήθητοι από το τραπεζικό μας σύστημα και πιθανότατα καταχρεωμένοι, οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τη νέα χρονιά με δέος.


Συγκλονίστηκα ειλικρινά όταν σε τηλεοπτική εκπομπή για τους φτωχούς της πόλης τις γιορτινές αυτές μέρες, είδα έναν έμπορο που κάποτε είχε μια ανθούσα επιχείρηση, βρέθηκε με πολλά χρέη, οι τράπεζες του πήραν το σπίτι του, καταστράφηκε και σήμερα ο δυστυχής, σκυφτός και περπατώντας με δυσκολία, σέρνεται στα παγκάκια και στις γωνιές για να κοιμηθεί στην ύπαιθρο. Τον ρώτησαν εάν ήξερε ότι ήταν γιορτινές οι μέρες, ότι ο χρόνος άλλαζε, αλλά αυτός δε το γνώριζε! Ήξερε ότι σε κάθε περίπτωση και φέτος στους δρόμους θα κοιμάται τα βράδια.


Ειλικρινά δε ξέρω πλέον τι μπορεί να εύχεται κανείς όταν αντικρίζει αυτή τη φτώχια και την ανεργία. Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ τη νέα χρονιά, νιώθω μετέωρος, νέα μέτρα λέγεται ότι θα ληφθούν. Η αγωνία και η οργή των πολιτών έχει φτάσει στο αποκορύφωμα και η απελπισία οδηγεί στο παραλογισμό και στη βία.


Η ευχή «νάσμαστε καλά» εξαρτάται πλέον από πολλούς, πρωτόγνωρους και ιδιόμορφους παράγοντες.

8 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Το ίδιο κι εγώ ανησυχώ.
Ανησυχώ όμως περισσότερο βλέποντας παγκοσμιοποιημένη αυτή την κατάσταση και φοβάμαι πιθανές άσχημες εξελίξεις...


KAΛΗ όσο γίνεται ΧΡΟΝΙΑ με ΥΓΕΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ και ΧΑΡΑ έστω και μέσα απο τα μικρά που άλλοτε μας φάνταζαν αδιάφορα!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Lilith είπε...

"Προσωπικά θεωρώ ότι αυτές οι αλλαγές της χρονιάς είναι κάτι πολύ τυπικό, μια αυταπάτη, μια φτιαχτή ευκαιρία για να μας γεμίζει κάθε φορά με ελπίδες και να το γιορτάζουμε με ολονύκτια ξεφαντώματα".

Το ίδιο ακριβώς πιστεύω κι' εγώ.
Ο χρόνος δεν κόβεται σε κομμάτια.
Είναι ενιαίος.
Και ο άνθρωπος αυτός για τον οποίον μιλάς στο κείμενό σου, που έχασε τα πάντα, θα στο επιβεβαιώσει αν τον ρωτήσεις.

Καλό θα ήταν να είμαστε όσο αισιόδοξοι μπορούμε και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, έχοντας επίγνωση της πραγματικής κατάστασης και όχι μόνο σε περιόδους κρίσης.

Καλή Χρονιά, Λεοντόκαρδε και εύχομαι, πραγματικά, το 2011 να ήρθε με καλύτερες προθέσεις από το 2010. :)

Βάσσια είπε...

Σωστά τα γράφεις φίλε μου.

Και ειλικρινά δεν πιστεύω ότι το 1 αντί του 0 θα αλλάξει κάτι.

Ανησυχώ και πολύ μάλιστα. Και προσωπικά αλλά και για όλους μας.

Καλησπέρα

leondokardos είπε...

Γλαρένια σε όλο το κόσμο κυριαρχεί μιά αναστάτωση.Φυσικά εμείς κοιτάζουμε τη χώρα μας, αλλά τη σημερινή εποχή καμία χώρα δε μπορεί να ζεί ανεξάρτητη απο τον υπόλοιπο κόσμο. Πολύ περισσότερο μια αδύναμη χώρα όπως η Ελλάδα.Ο δικός μας Θεός να βάλει το χέρι του.

leondokardos είπε...

Lilith Καλή Χρονιά και σε σένα.
Ναι, χρόνος δε κόβεται,δε κατανέμεται. Απλά οι άνθρωποι επινώησαν γιορτές και πανηγύρια για...ποικιλία στη ζωή μας, έτσι για μας δίνουν την αίσθηση και ίσως τη δύναμη να ξεκινάμε κάτι καινούργιο, ελπίζοντας οτι θα είναι καλύτερο απο το προηγούμενο!!
Με αισιοδοξία; Εγώ όχι, φύσει απαισιόδοξος, που να βρώ την αισιοδοξία σήμερα με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας;;

leondokardos είπε...

Και εγώ ανησυχώ πάρα πολύ Βάσσια μου. Μάλλον φοβάμαι. Υπάρχουν τόσα πολλά προβλήματα, ανατρέπεται η ζωή όλων μας, ιδιαίτερα των αδυνάτων, που δε ξέρω που μπορεί να οδηγηθεί η κατάσταση αυτή. Κάνω το σταυρό μου, απλά.

Nikos Lioliopoulos είπε...

Kαποια σε πεισμα των καιρων επιμενουμε να ειμαστε αισιοδοξοι!
Καλη χρονια Λεοντοκαρδε

leondokardos είπε...

Καλή Χρονιά Νίκο μου, να είναι ένας καλός και χαρούμενος χρόνος για σένα και την οικογένειά σου. Μπορούμε να κάνουμε και τίποτα άλλο απο το να ελπίζουμε;;