ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΟΥ.....

Αυτή τη φορά είπα να πάω στο Λονδίνο δίχως συγκεκριμένο πρόγραμμα. Να είμαι ελεύθερος να τριγυρίσω σε μέρη που μου αρέσουν. Να απολαύσω εκείνη τη μοναδική ατμόσφαιρα των αγγλικών pubs, πίνοντας τη μπύρα μου.

Θα μου πείτε μα τι μπορεί επιτέλους να είναι αυτό που με κάνει να ενθουσιάζομαι με αυτό το χώρο. Δε μπορώ να το εξηγήσω. Είναι κάτι που θα πρέπει να το έχεις ζήσει, να το έχεις καταλάβει, να έχεις νιώσει την ατμόσφαιρά του και να το έχεις αποδεχθεί. Είναι μια ολιγόωρη κοινωνική συναναστροφή θα έλεγα.

Κάθε φορά που πήγαινα στο Λονδίνο μεταχειριζόμουνα το εκπληκτικό δίκτυο του μετρό τους. Με το μικρό χάρτη των γραμμών στο χέρι, ήταν πολύ εύκολο, δε χανόσουν, πήγαινες παντού.

Αυτή τη φορά σχεδόν αποκλειστικά μεταχειρίστηκα τα κόκκινα λεωφορεία. Είχα βάλει χρήματα στην ηλεκτρονική μου κάρτα, την oyster card με κοινή χρήση στα ΜΜΜ. Ο ηλεκτρικός πίνακας μέσα στο λεωφορείο έδειχνε τη κάθε στάση, πέρα από την εκφώνησή της. Κανένα πρόβλημα να χαθείς, φτάνει να έβρισκες στους αναρτημένους και πεντακάθαρους έγχρωμους πίνακες στις στάσεις των λεωφορείων τη κατάλληλη λεωφορειακή γραμμή.

Όχι, στην Oxford street απλά πέρασα στα γρήγορα!! Συνωστισμός στο δρόμο αυτό κυρίως από Άραβες, γεμάτα τα καταστήματα λόγω εκπτώσεων μέχρι και 70%.Το κάπνισμα απαγορεύεται παντού. Στους δρόμους καπνίζουν άνδρες και γυναίκες. Δεν έχω ξαναδεί τόσες….γόπες πεταμένες στο πεζοδρόμιο κυρίως έξω από τα pubs. Στους δρόμους του κέντρου γίνονται πολλά έργα, προφανώς λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων.

Και μετά στο Greenwich, μια πασίγνωστη και ενδιαφέρουσα περιοχή 35 λεπτά με το πλοιαράκι του Τάμεση.

Περνάμε κάτω από τη γέφυρα London Bridge, αριστερά ο Πύργος του Λονδίνου, χώρος σημαντικών ιστορικών γεγονότων. Το πολεμικό Belfast αραγμένο εκεί, συμβολίζει τη σημαντική συμμετοχή του στην απόβαση της Νορμανδίας,τη ναυτική βοήθεια της Αγγλίας στη Ρωσία, και στο πόλεμο της Κορέας.

Υπέροχα τα καταπράσινα πάρκα στο Greenwich. Σε αναζωογονούν. H ήμερά ηλιόλουστη. Ξάπλα στο γρασίδι οι Άγγλοι, πόσες φορές το χρόνο χαίρονται τέτοιες μέρες!

Το Αστεροσκοπείο  τραβά το ενδιαφέρον των επισκεπτών.

Και μέσα στο χώρο της Ναυτικής Ακαδημίας και του Πανεπιστημίου, ένα εκπληκτικό pub! Φαγητό στο κήπο του. Μέσα, μια απέραντη κάβα και τα καζάνια παρασκευής της μπύρας! Είναι να μη χαρείς το θέαμα και το ποτό σου;

Στη λεγόμενη South Bank είχα πάει σπάνια, είναι η άλλη πλευρά του Λονδίνου που χωρίζει ο Τάμεσης. Εκεί μας έπιασε μια περίεργη….βασανιστική βροχούλα, πέντε λεπτά βροχή και δέκα λεπτά ηλιοφάνεια, από τις 12 μέχρι τις 4 το απόγευμα!

Να πιούμε όμως και για λίγο κρασί, όχι μόνο μπύρα!
Βρεθήκαμε στο παλιότερο wine bar της Αγγλίας, το Gordons που πήρε τη σημερινή του μορφή το 1890.

Η εξώπορτά του είναι σχεδόν απαρατήρητη. Μπαίνεις όμως μέσα και βρίσκεσαι σε ένα χώρο με ξύλινους τοίχους γεμάτους από ιστορικές εφημερίδες και άλλα αναμνηστικά. Στο κελάρι μπαίνεις σκύβοντας για να αποφύγεις τις χαμηλές καμάρες και για να βρεθείς στο τραπέζι σου που φωτίζεται μόνο με κεριά. Ηλεκτρικά φώτα, μουσική δεν επιτρέπονται και σερβίρονται μόνο κρασιά και μικρογεύματα.

Υπάρχει και ένας χώρος να καθίσεις έξω, καιρού επιτρέποντος.

Ο ιδρυτής του μπαρ ήταν ο Arthur Gordon που ήταν οινοποιός. Κατά σύμπτωση και οι σημερινοί ιδιοκτήτες έχουν το ίδιο επίθετο!

Πάνω από το μπαρ έζησε ο Rudyard Kipling όπου έγραψε ένα από τα πιό γνωστά του ποιήματα.

Το άλλο wine bar, το Beaujolais, βρίσκεται κοντά στη Leicester Square, ίσως λίγο πιο ….εξευγενισμένο, αλλά με το..…γαλλόφωνό του όνομα το απέφυγα!

Η αγορά στο Covent Garden όπως πάντα γεμάτη κόσμο, κάθε καρυδιάς καρύδι, αραγμένοι όλοι στα καφέ-μπαρ και στα εστιατόρια.

Εκεί και ένα από τα πιο γνωστά καταστήματα για τσάι με απέραντες ποικιλίες και ….δοκιμαστήριο των διαφόρων γεύσεων!

 

Δίπλα η περίφημη ομώνυμη Βασιλική Όπερα, ανοικτή στο κοινό να επισκεφτεί τις εκθέσεις, το κατάστημα και να πιεί το καφέ του στη μεγάλη βεράντα.

Αξίζει ακόμα να πάει κανείς στο περίφημο κατάστημα Fortnum and Mason φημισμένο για τη μεγάλη ποικιλία τσαγιών, γλυκών και μαρμελάδων, αλλά ακόμα για ειδικά καλλυντικά και χαρτικά είδη. Φυσικά εκεί στο καφέ του απολαμβάνεις και πολύ γευστικά γλυκίσματα!

Κυριακή το κατάστημα HARRODS ήταν ανοικτό και στα πάντα είχε εκπτώσεις μέχρι και 50%.

Στη μνήμη της Νταΐάνας και του φίλου της  υπάρχει αυτό το τεράστιο μνημείο, το πλέον φωτογραφούμενο  σημείο του καταστήματος.

Είσοδος στο China town μετα αμέτρητα κινεζικά εστιατόρια, μιά ακόμα αδυναμία μου.

Λίγο ποιό πάνω η συνοικία Soho, λίγο πιο αλλαγμένη και όχι τόσο μποέμικη όπως ήταν παλαιότερα, πάντα όμως γραφική.

Ζήλεψα πάντως κάποια πράγματα στην Αγγλία. Ορισμένα ίσως μπορούμε κι εμείς κάποια στιγμή να τα αποκτήσουμε.
Όμως όσα αφορούν νοοτροπίες όπως η αξιοπρέπεια, η ευθιξία, ο ορθολογισμός, αυτά είναι μέσα στη φύση του κάθε λαού.
Το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών του Μέντροχ ήταν το πρώτο θέμα στα κανάλια όλο το 10ημερο που ήμουνα εκεί. Μέσα σε λίγες μέρες παραιτήθηκαν τρία από τα ανώτατα στελέχη της εκδοτικής του εταιρίας, παραιτήθηκαν ο διευθυντής (μόνο και μόνο επειδή γνωριζόταν με ένα από τα στελέχη της News of The World) και ο υποδιευθυντής της περίφημης Scotland Yard και κλήθηκε σε απολογία ο Μέντροχ με το γιό του στη Βουλή. Ακόμα και ο πρωθυπουργός βρέθηκε κατηγορούμενος στη Βουλή. Και έπεται συνέχεια.
Ήδη μάλιστα η κυβέρνηση σκέφτεται να αλλάξει το νόμο και να απαγορεύεται η συγκέντρωση πολλών τηλεοπτικών καναλιών και εκδόσεων το ίδιο άτομο.
Εμείς εδώ το σκάνδαλο των υποκλοπών πριν λίγα χρόνια και μάλιστα όταν η υποκλοπή αφορούσε και το τηλέφωνο του πρωθυπουργού, το ξεχάσαμε, το θάψαμε και κανένας δε πήγε φυλακή.


Θα μου πείτε βέβαια, με τόσο….διαδεδομένες, ποικιλόμορφες και συνεχιζόμενες κλοπές, μόνο για τις υποκλοπές τηλεφώνων δε πάει κανείς φυλακή στη Ελλάδα;;
Σωστό κι αυτό!!