"Πάμε Κηφισιά" είπα στο ταξιτζή,πριν καλά καλά κλείσω τη πόρτα του. Μου έριξε μια ματιά μέσα από το καθρέφτη του και με ύφος.....γλυκά 'επιτιμητικό μου λέει:
"Να πούμε πρώτα μια καλημέρα;"
Κι εγώ,ο εκ φύσεως ευγενικός,με ύφος μάλλον χαζοχαρούμενο,συμφώνησα ανταποδίδοντας τη πρωινή ευχή.
Συμπτωματικά σε λίγες μέρες,άκουγα στο ραδιόφωνο ότι στο Βέλγιο ιδρύθηκε ένας όμιλος πολιτών που οργανώνει μια καμπάνια για τη διάδοση του χαιρετισμού αυτού,"καλημέρα σας", μεταξύ των πολιτών.
Αυτή η ευχή φυσικά δεν συμβάλλει στη λύση των καθημερινών μας προβλημάτων,δεν μειώνει την ακρίβεια,δεν εξαλείφει τα άγχη μας. Όμως δεν θα ήταν τουλάχιστον ευχάριστο να πηγαίναμε σε μια δημόσια υπηρεσία,σε μιά τράπεζα,να ψωνίσουμε σε ένα κατάστημα,σε τόσες άλλες καθημερινές μας έπαφές και να μας 'υποδέχονται με μια "καλημέρα σας"; Έτσι,για να μας ανοίξει η διάθεση.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να μη χαιτερούμε τους ενοίκους της πολυκατοικίας μας,να μην τους
γνωρίζουμε καν
Σημεία των καιρών κι αυτά . Δεν πιστεύω ότι είναι θέμα παιδείας η ευγένειας αυτή η έλλειψη αυτού του χαιρετισμού. Πιστεύω ότι είναι κι αυτό,όσο μηδαμινό κι αν φαίνεται,μια ακόμα ένδειξη της έλλειψης κοινωνικής ευαισθησίας και συνοχής και επικράτηση του ατομικισμού που φαίνεται να θριαμβεύει τους καιρούς αυτούς. Εμείς μόνο κι ο εαυτός μας.
"Να πούμε πρώτα μια καλημέρα;"
Κι εγώ,ο εκ φύσεως ευγενικός,με ύφος μάλλον χαζοχαρούμενο,συμφώνησα ανταποδίδοντας τη πρωινή ευχή.
Συμπτωματικά σε λίγες μέρες,άκουγα στο ραδιόφωνο ότι στο Βέλγιο ιδρύθηκε ένας όμιλος πολιτών που οργανώνει μια καμπάνια για τη διάδοση του χαιρετισμού αυτού,"καλημέρα σας", μεταξύ των πολιτών.
Αυτή η ευχή φυσικά δεν συμβάλλει στη λύση των καθημερινών μας προβλημάτων,δεν μειώνει την ακρίβεια,δεν εξαλείφει τα άγχη μας. Όμως δεν θα ήταν τουλάχιστον ευχάριστο να πηγαίναμε σε μια δημόσια υπηρεσία,σε μιά τράπεζα,να ψωνίσουμε σε ένα κατάστημα,σε τόσες άλλες καθημερινές μας έπαφές και να μας 'υποδέχονται με μια "καλημέρα σας"; Έτσι,για να μας ανοίξει η διάθεση.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να μη χαιτερούμε τους ενοίκους της πολυκατοικίας μας,να μην τους
γνωρίζουμε καν
Σημεία των καιρών κι αυτά . Δεν πιστεύω ότι είναι θέμα παιδείας η ευγένειας αυτή η έλλειψη αυτού του χαιρετισμού. Πιστεύω ότι είναι κι αυτό,όσο μηδαμινό κι αν φαίνεται,μια ακόμα ένδειξη της έλλειψης κοινωνικής ευαισθησίας και συνοχής και επικράτηση του ατομικισμού που φαίνεται να θριαμβεύει τους καιρούς αυτούς. Εμείς μόνο κι ο εαυτός μας.
2 σχόλια:
Aν κάτι μου αρέσει που ζω έξω από την Αθήνα, είναι οι αμέτρητες πρωϊνές καλημέρες (και χαιρετισμοί όλες τις ώρες).
Δεν έχω βιώσει είναι η αλήθεια αυτή την αποξένωση, οπότε, δεν μπορώ παρά να την δω όπως μου την περιγράφουν οι φίλοι που ζουν στις μεγάλες πόλεις.
Υπάρχουν βέβαια και τα αρνητικά, μικρές πόλεις, πολλά λόγια.
Καλή εβδομάδα
:-)
Τικαλά να ζείς σε μια πιό ανθρώπινη περιοχή vassia.Πιστεύω οτι εκεί όπου οι κοινωνίες είναι πιο μικρές,θα ύπάρχει ένα άπλωμα χεριού όταν χρειαστεί κανείς ένα στήριγμα.
Δημοσίευση σχολίου