Δε τρελαίνομαι με τα λαϊκά τραγούδια. Όμως είναι ορισμένα που οι στίχοι τους βγάζουν ζωή. 'Έχουν κάτι να πούνε ,σου μένουν γιατί ίσως βρίσκεις στα λόγια τους κάποιες δικές σου στιγμές που έζησες, που αναπολείς, που ξυπνούν μνήμες και ίσως πόνο. Αυτά,ακόμα και άσχετα από τη μελωδία τους, θέλω να τ΄ακούω. Όπως αυτό που παραθέτω:
Τίτλος του"ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΑ"
Μουσική και στίχοι Γιώργου Θεοφάνη.
"Σε μια γωνιά κρυμμένα
με μάτια τρομαγμένα
τα "θέλω" μου κοιτάνε σαν παιδιά
κι ας ξέρουν τι έχουν κάνει
έμενα δε μου φτάνει
γιαυτό τα τιμωρώ κάθε φορά.
Τα πιο ωραία πράγματα
έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις
και γίνονται τα θαύματα
όταν πάψεις να επιμένεις
τα πράγματα τα όμορφα
όσο τα θέλεις χάνονται τυχαία
κι ας ψάχνεις σε πολυώροφα
στα υπόγεια είναι η θέα.
Τα όνειρά μου μοιάζουν
φεγγάρια που αλλάζουν
τα φτάνω κι όλο πάνε πιο μακρυά
και όσο τα γυρεύω
τους φόβους μου παλεύω
και πάω για άλλα απ΄την αρχή ξανά"
Εκείνα τα "θέλω" μας,ανεκπλήρωτα ίσως.
Η αναμονή ,και ξαφνικά θα φανεί το θαύμα.
Μη περιμένεις όμως τα πολλά "στα πολυώροφα."
Δέξου τα λίγα, τα πιο σημαντικά.
Εκεί, "στα υπόγεια είναι η θέα".
'Αλλάζουν πια τα όνειρα σαν τα φεγγάρια.
Αφήνεις τους φόβους σου.
Ξεκινάς για νέα όνειρα.
Γιατί με συγκινούν αυτά τα λόγια τούτη τη στιγμή........
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ακούω σχεδόν τα πάντα, αλλά αγοράζω ότι με εκφράζει.
:-)
Ο Πασχάλης Τερζής, όμως, είναι αδυναμία μου.
(κι αυτό το τραγούδι μου αρέσει πολύ).
Καλησπέρα
Καλημέρα vassia,όπως πάντα είμαι πολύ πρωινός!
Το άκουσα πρόσφατα,πρόσεξα τα λόγια του,έτρεξα να το αγοράσω,με εξέφραζε τόσο πολύ τούτη τη στιγμή.Βλέπεις στο προφίλ μου οτι ένα απο τα...κακά μου είναι η ευαισθησία και ο ρομαντισμός μου!
Πολλές φορές νομίζω οτι στίχοι και τραγούδια, μας θυμίζουν κάποιες δικές μας στιγμές,είτε που ζήσαμε είτε που λαχταράμε να ζήσουμε.Ανθρώπινη η φύση μας....
Καλημέρα όλη μέρα.
Δημοσίευση σχολίου