ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ...

Μέσα στο κοινωνικό σύνολο που ζούμε, έχουμε συναντήσει ανθρώπους με διαφορετικούς χαρακτήρες, διαφορετικών πνευματικών επιπέδων,προικισμένους ή ασήμαντους ανθρώπους που μας εντυπωσίασαν, που τους θέλαμε μαζί μας κι άλλους που μας άφησαν παντελώς αδιάφορους΄Ανθρώπους που αγαπήσαμε,που τους νιώσαμε δίπλα μας,δικούς μας και τους κρατήσαμε στη ζωή μας. Τους λατρέψαμε,τους δοθήκαμε,τους εμπιστευτήκαμε,που ίσως πάλι κάποτε μας πίκραναν,μας απογοήτευσαν,μας θύμωσαν.

Πως όμως ξεχώρισαν αυτοί στους οποίους πιστέψαμε,πως βεβαιωθήκαμε για την ειλικρίνειά τους, τι τους ζητήσαμε, τι μας έδωσαν,γιατί παραμένουν ακόμα στη ζωή μας, εκεί,δικοί μας κι εμείς δικοί τους ?

Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς στην απάντησή του,π. χ. μας ένωσαν κοινές θέσεις,κοινοί στόχοι, σύμπτωση χαρακτήρων,συμπεριφορές που ταιριάζουν και άλλα κοινά γνωρίσματα.

Προσωπικά θεωρώ ότι πολλά μπορεί να διαπιστώσει κανείς για έναν άνθρωπο σαν φίλο ή φίλη,σαν ερωτικό σύντροφο ή έστω σύντροφο,σαν τον "άνθρωπό" σου.
Είναι αυτές οι στιγμές,οι χρονικά ακαθόριστες,οι ανεπιτήδευτες,οι αυθόρμητες,οι απροσδιόριστες,οι ξαφνικές εκείνες στιγμές που έτσι άπλα εκφράζουν τόσο βαθιά συναισθήματα. Μια χειρονομία ,ένα άπλωμα χεριού, ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα, μια λέξη....
Κι αν τότε μπορέσεις να αντιληφθείς, να νιώσεις τις στιγμές αυτές, να τις ερμηνεύσεις, τότε νομίζω ότι έχεις ξεχωρίσει τον ''άνθρωπό" σου.'Από αυτά τα μικρά στιγμιότυπα,δίχως να προσδοκάς τρανταχτές αποδείξεις