ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΖΩΗΣ ΜΕ...ΓΝΩΣΕΙΣ.

Διάβαζα προ ημερών στο πρόλογο ενός βιβλίου ότι εμείς, σχεδόν αποκλειστικά, διαμορφώνουμε με τις επιλογές μας τη ζωή, της μιας μικρής διάρκειας και μοναδικής ζωής που έχουμε. Ότι για τις επιλογές μας αυτές οι ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ μας προσφέρουν ΓΝΩΣΕΙΣ που εάν τις αξιοποιήσουμε ,θα κατανοήσουμε τον εαυτό μας καλύτερα, θα κάνουμε τα σωστά πράγματα και θα διευρύνουμε το φάσμα των επιλογών μας ,προκειμένου να ζήσουμε τη ζωή που ΘΕΛΟΥΜΕ. Ότι με τις ΓΝΩΣΕΙΣ που αποκτούμε διαμορφώνουμε αξίες που καθοδηγούν τη συμπεριφορά μας ,αξίες όπως η εντιμότητα, η υπευθυνότητα, ο σεβασμός ,η αλληλεγγύη, η αγάπη. Και συνεπώς, όλοι είμαστε αποτέλεσμα των επιλογών μας.

Αν λοιπόν κατάλαβα καλά, με τις «γνώσεις» που αποκτούμε από την επιστημονική μας κατάρτιση, και με την αξιοποίηση των «γνώσεων» αυτών, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε σωστές επιλογές, με αποτέλεσμα να ζήσουμε καλύτερα. Και εδώ δε πρόκειται για «γνώσεις» που προέρχονται από τις εμπειρίες μας, που πράγματι και μέχρι ενός σημείου, μπορεί να μας βοηθήσουν σε πιο σωστές επιλογές. Με αυτή την έννοια θα συμφωνούσα. Ο συγγραφέας όμως φαίνεται να θεωρεί ότι το επίπεδο μόρφωσης του καθενός, είναι ο σημαντικός παράγοντας για σωστές επιλογές με αποτέλεσμα «να ζήσουμε εμείς τη ζωή μας, αντί να μας ζήσει εκείνη».

Μου φαίνεται αρκετά εκτός πραγματικότητας μια τέτοια άποψη.
Πάντοτε πίστευα ότι πάρα πολλά εξαρτώνται από το χαρακτήρα μας που διαμορφώνεται μέσα από μια ροή «περιόδων»,μέσα στην οικογένεια, μετά στην εφηβική, σχολική και φοιτητική περίοδο.

Όπως πιστεύω ακράδαντα ότι στις οποιεσδήποτε επιλογές και αποφάσεις μας, αποφασιστικό παράγοντα παίζει το περιβάλλον εκείνης της στιγμής που έχει διαμορφωθεί γύρω μας, η ψυχική μας διάθεση και η δυνατότητα ανεπηρέαστης σκέψης, ο απεγκλωβισμός μας από κάθε άλλη παράμετρο.
Πιστεύω ότι το ίδιο άτομο που παίρνει μια απόφαση σημαντική κάτω από τις συγκεκριμένες σημερινές συνθήκες, σε άλλη περίπτωση κάτω από διαφορετικές συνθήκες, η απόφαση του μπορεί να ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη.
Και πέρα από αυτό, δεν κατανοώ τι θα πει «σωστή επιλογή» όταν αυτή λαμβάνεται δίχως να ξέρουμε το τελικό αποτέλεσμα.
Διερωτώμαι ακόμα πόση σταθερότητα μπορεί να έχουν οι αξίες με τις οποίες ταυτίζουμε τον εαυτό μας, αξίες που αποδεχόμαστε να υπηρετήσουμε όπως αυτές που ανέφερα, μέσα στο σημερινό περιβάλλον. Και αυτό γιατί η ζωή είναι σκληρή ,αποτρεπτική, απρόβλεπτη, με μια «μεταβλητή» στη πορεία της.

Να συμφωνήσω ότι οι εμπειρίες που αποκτούμε, καίτοι απόλυτα προσωπικές,
βοηθούν στη λήψη μελετημένων επιλογών και αποφάσεων. Όμως η Μοίρα είναι πάντα εκεί, έτοιμη να παρέμβει απρόσκλητη και συχνά καταστροφική.
Παίρνουμε αποφάσεις με βάση εμπειρίες, πεποιθήσεις, υποχρεώσεις, περιορισμούς , με τη μόρφωση μας να συμβάλει πολύ λίγο στη διαδικασία αυτή.
Ο χαρακτήρας μας αμφιταλαντεύεται συχνά, ξεφεύγει από τις σταθερές του, επηρεάζεται από συναισθήματα που ξεπροβάλλουν με απίστευτη ένταση.
Το περιβάλλον άγριο, συχνά απάνθρωπο, ανταγωνιστικό, αφιλόξενο, ερεθιστικό ή ακόμα και στιγμιαία συμπαθητικό και φιλικό, παίζει το καθοριστικό του ρόλο.
Ζούμε σε μια εποχή όπου κυριαρχεί το «δήθεν» , όπου ο καθένας «πουλάει» αυτό που θέλει από τον εαυτό του, σε μια εποχή ανισορροπίας, σχεδόν τρέλας.
Γνωρίζεις ανθρώπους, που εμπιστεύεσαι, που προσφέρεις το «είναι» σου, που δίνεσαι και αντικρίζεις κάποια στιγμή την αδιαφορία, τη καταχνιά, τον αληθινό «άλλο» και νιώθεις ότι ξεγελάστηκες, σε πρόδωσαν.

Οδηγίες πλοήγησης ,χάρτες με σημειωμένες τις ξέρες, ξάστερους ουρανούς, καθάριες διαδρομές, όροι και προϋποθέσεις να ζήσεις όπως θέλεις τη ζωή σου, δεν υπάρχουν.
Απλά επιλέγουμε και αποφασίζουμε μέσα σε ένα περιβάλλον που μπορεί να φαίνεται ότι είναι «έτσι» .
Απλά πρέπει να επιλέξουμε με μια πυξίδα που μπορεί να δείχνει τα σημεία του ορίζοντα, αλλά …βελόνα είναι.