Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Ε ΛΟΙΠΟΝ, ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ.......

Βρεθήκαμε για καφέ, που αλλού, στο αγαπημένο της στέκι στο Κολωνάκι. Είχα να τη δω αρκετά χρόνια, από τότε που τελείωσε μια σύντομη σχέση περίπου έξη μηνών.

Ήταν ένα περίεργο πλάσμα. Με ένα σωρό προβλήματα να την ταλαιπωρούν, είχε πάντοτε κέφι, ένα γλυκό χαμόγελο, κάτι πρωτότυπο να σου πει.

Από τη πρώτη στιγμή με γοήτευσε το γαλάζιο χρώμα των ματιών της. Πάντοτε δυό πράγματα με γοήτευαν σε μια γυναίκα: τα όμορφα, ζωντανά μάτια και τα χέρια με τα μακριά δάκτυλα και τις κινήσεις τους που είναι πιο εκφραστικές ακόμα και από τις πιο δυνατές λέξεις.
Το θαυμασμό μου για τα μάτια της, τον εξέφρασα από τη πρώτη φορά που την είδα. Κάρφωνα το βλέμμα μου σε εκείνα τα παιγνιδιάρικα γαλάζια μάτια, τονίζοντάς της διαρκώς πόσο με γοητεύουν.

Όπου μια μέρα αποκαλύφθηκε το μεγάλο μυστικό.
Έφευγα ταξίδι στο εξωτερικό. Θα έλειπα 4-5 μέρες και είπαμε να συναντηθούμε στο αεροδρόμιο μια δυό ώρες πριν την αναχώρησή μου, να φάμε και να πιούμε ένα καφέ μαζί.
Μόλις ανήγγειλαν τη πτήση μου, μου παρέδωσε ένα κλειστό φάκελο και με παρακάλεσε να μη διαβάσω το περιεχόμενό του πριν την απογείωση του αεροπλάνου.
Ανυπόμονος, άνοιξα το φάκελο στην αίθουσα αναμονής, λίγο πριν την επιβίβαση.

Και έσκασα στα γέλια !!
Μου έγραφε ότι τελικά το χρώμα των ματιών της δεν ήταν γαλάζιο αλλά καστανό και απλά φορούσε έγχρωμους φακούς !! Θέλησε να μου αποκαλύψει την αλήθεια επειδή συνεχώς της μιλούσα για το χρώμα των ματιών της και δεν ΕΠΡΕΠΕ να με αφήσει σε αυτή τη πλάνη γιατί το θεωρούσε ΑΝΗΘΙΚΟ.
Ξαναθυμηθήκαμε το επεισόδιο και αυτή τη φορά γελάσαμε και οι δύο μαζί.

Αυτή η όμορφη συνάντηση με έκανε να σκεφτώ πόση σημασία μπορεί ακόμα να δίνουν ορισμένοι άνθρωποι στα «πρέπει» και στην ηθική.
Η φίλη μου ενέδωσε σε μια απλή γυναικεία φιλαρέσκεια, να αλλάξει το χρώμα των ματιών της σε κάτι πιο ασυνήθιστο. Έπρεπε όμως να μου πει την αλήθεια, δεν άντεχε άλλο, γιατί ένιωθε ότι παραβίαζε τα όρια της ηθικής της. Τόσο απλά.

Διερωτώμαι πόσοι σήμερα θα μιλούσαν για μια καταδικαστέα ανήθικη πράξη.

Από τη παιδική ηλικία ακούμε τα «πρέπει» των γονιών μας. Τα αποδεχόμαστε, αρχικά δίχως καμία ανάλυση γιατί πρέπει. Απλά πρέπει.
Μεγαλώνουμε και τα «πρέπει» ή «δεν πρέπει» απαιτούν πλέον αναλυτική αιτιολόγηση, δε γίνονται αυτόματα αποδεκτά, θέλουμε λογική εξήγηση.

Και σταδιακά, διαμορφώνουμε τα δικά μας «πρέπει», τη δική μας «ηθική» με τη δική μας λογική, τη δική μας επιχειρηματολογία, τα δικά μας πιστεύω, στηρίζοντας επάνω σε όλα αυτά τη συμπεριφορά μας.

Αλήθεια όμως, όλες αυτές οι βάσεις στήριξης της συμπεριφοράς μας και η κάθε μία χωριστά, πως διαμορφώνονται μέσα μας;
Θα μου πείτε ανατροφή, παιδεία, περιβάλλον κάθε στιγμής κ.τ.λ.

Η γνώμη μου είναι ότι έτσι όπως είναι σήμερα η κατάσταση, το κοινωνικό κατεστημένο, οι ανάγκες της ζωής, ο αγώνας επιβίωσης, όλα πλέον και τα «πρέπει» και προπαντός η ηθική, στηρίζονται σχεδόν απόλυτα σε υποκειμενικά κριτήρια, σε θέσεις διαμορφωμένες ατομικά από το καθένα για τον εαυτό του.
Η αλήθεια που τόσο πολύ λείπει σήμερα από τις κάθε είδους σχέσεις μας, είναι η αλήθεια του καθενός μας. Αλήθεια, έτσι όπως τη θεωρούμε προσωπικά εμείς, μακριά από οτιδήποτε αλλότρια κριτήρια. Ακόμα κιαν είναι στρεβλή αυτή η αλήθεια, θα την υποστηρίξουμε με πάθος σαν τη μόνη και μοναδική.
Ηθική; Κάποτε υπήρχαν αρχές που περιχαράκωναν την έννοια αυτή σε καθαρά, αποδεκτά πλαίσια.
Ξεφύγαμε. Ηθική είναι η ηθική του καθενός μας. Διευρυμένη η έννοια και τα όριά της, έτσι όπως μας βολεύει, όπως μας απελευθερώνει, όπως μας επιτρέπει να κάνουμε ό,τι θέλουμε.
Μιλάμε δήθεν για ταμπού, αυτά τα παρωχημένα άβολα όρια. Έτσι ονομάζουμε ό,τι δε μας βολεύει. Σμπαράλια όλα, μπρός σ΄αυτά που θέλουμε. Εκφυλισμός σώματος και ψυχής!!

Αποτέλεσμα, χάσανε την ομορφιά, τη γοητεία τους κάποια πράγματα, που η ανθρωπιά, η αγνότητα, η καρδιά, η ψυχή είχε κάποτε οριοθετήσει. Όχι για να τα αλλοιώσει, αλλά για να τα κάνει πιο σημαντικά, να τους δώσει μεγαλύτερη αξία και προπαντός να τα κάνει πιο όμορφα, μοναδικά.

Γελοίος και οπισθοδρομικός όποιος πιστεύει σε κάποια «ορισμένα».
Φτάσαμε στο σημείο να λέγεται «ο,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Άσχετα αν φτιάχνονται νόμοι με ορθάνοιχτα παράθυρα, κομμένοι και ραμμένοι σύμφωνα με στενά κομματικές επιδιώξεις και επιθυμίες. Μπλέξαμε νόμους με τη νομιμοφάνεια. Και αυτό το λέμε ηθικό!!

Αλλά προχωράμε με τα «πρέπει» μας και την ηθική μας, σχεδόν ατομικά οριοθετημένα, μέσα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Προς τα πού; Έχει πια σημασία;

Μη μου προσάψετε διάθεση ηθικολογίας. Κάθε άλλο. Μια διαπίστωση λέω να κάνω σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια, ύστερα από τη συνάντηση με εκείνο το εύθικτο πλάσμα στο παλιό μας στέκι.
Κι εσύ ρε κορίτσι μου, επειδή μου έκρυψες την αλήθεια, πίστεψες ότι ξέφυγες από την ηθική σου, μόνο και μόνο γιατί τα μάτια σου δεν ήταν γαλάζια αλλά καστανά; Έχεις μείνει πίσω!!
Άκου λέει, ανήθικο…..

20 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Κι ομως...το νομιμο δεν ειναι παντα και ηθικο...ποιος αλλωστε το πιστεψε ποτε αυτο;
Πιστευω πως η ηθικη του καθενος μας οριοθετειται τελικα απο ενα κραμα παραγοντων. Ναι, παιδεια, οικογενεια, περιβαλλον αναπτυξης, αλλα και προσωπικα θελω, πιστευω, προσωπικη καλλιεργεια και αναζητηση. Γιατι μην ξεχναμε οτι η ηθικη ειναι μερος του χαρακτηρα μας και με ενα μεγαλο ποσοστο αυτου του χαρακτηρα γεννιομαστε, μονο το υπολοιπο ειναι διαμορφωσιμο..
Ομως, πιστευω πως μεσα μας ξερουμε...πιστευω πως το ενστικτο και η συνειδηση ειναι οι καλυτεροι οδηγοι ηθικης. Αρκει να μας μιλανε και αρκει να τα ακουμε...
Μπραβο στη φιλη σου! Διατηρει μια παιδικοτητα σπανια και πανεμορφη!
Καλησπερα!

b|a|s|n\i/a είπε...

πέρα από την "αντικειμενική" ηθική που ίσως είναι ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια στην ζωή (όλων) η ατομική ηθική και αλήθεια του καθενός δεν μπορεί να οριοθετηθεί από νόμους και όρια.
πολύ καλό σου βράδυ!

leondokardos είπε...

Πεταλουδίτσα "προσωπική καλλιέργεια και αναζήτηση", ναι συμφωνώ απόλυτα. Η ηθική διαμορφώνεται με βάση αυτά τα δύο πράγματα. Και η συνείδηση του καθενός επίσης. Δε μπορεί να ισχυρίζεται κάποιος οτι έχει ηθικές αρχές όταν με τις επιλογές του ξέρει πολύ καλά οτι βλάπτει, πληγώνει ακόμα και τους δικους του ανθρώπους.
Η φίλη μου; Πράγματι εκπληκτικό πλάσμα, χαρούμενο, αγνό, με μια παιδικότητα αφάνταστη.Νάναι καλά.

leondokardos είπε...

basnia "ατομική ηθική και αλήθεια" όπως λες,προϋποθέτει να είμαστε καταρχήν ειλικρινείς προς τον εαυτό μας, να παραμένουμε αυτοί που είμαστε, δίχως φόβους. Και εφόσον δε βλάπτουμε κανένα, εφόσον έχουμε τη συνείδησή μας ήσυχη, καταλαβαίνουμε πολύ καλά τα πλαίσια μέσα στα οποία μπορούμε να κινηθούμε.

ippoliti_ippoliti είπε...

Οντως μπλεχτήκαμε και μπλεκόμαστε. Ενα σύστημα αξιών που κάποτε όριζε την συμπεριφορά μας μοιάζει να μην ισχύει πλέον. Να διαφοροποιείται και το θέμα είναι ότι σωστά ίσως διαφοροποιείται σε ότι οριοθετείται εντός της στενής έννοιας του όρου¨"ηθική", σωστα διαφοροποιείται στην δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης του καθενός στον προσωπικό του ερωτικό χώρο. Ακόμη κι αυτή βέβαια φαίνεται πως έχει ανάγκη θεσμοθετήσεων, άσχετα που στη δική μας κοινωνία καθυστερούν, πχ κατάργηση του αδικήματος της μοιχείας, αποδοχή της ερωτικής ταυτότητας των ανθρώπων, ομοφυλόφιλων, ελεύθερες συμβιώσεις κα.
Ομως υπάρχει ένας χώρος, ο κοινωνικός, όπου το ηθικό, διαφοροποιήθηκε ραγδαία όχι προς την ελεύθερη έκφραση των ανθρώπων αλλά προς την καταπίεση και εκμετάλλευσή τους.
Μέχρι πριν 25-30 χρόνια, σημασία είχε τι έκανες κι όχι πόσα χρήματα είχες ανεξαρτήτως του πως τα απέκτησες. Σήμερα τα πράγματα είναι αντίστροφα. Η κατοχή των υλικών αγαθών υπερισχύει του τρόπου απόκτησης. Ετσι νομίζω φθάνουμε στο "ηθικό ότι είναι νόμιμο", και μάλιστα από ανθρώπους που οφείλουν να αποτελούν παραδείγματα ήθους. Ολη αυτή η ιστορία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δεν πατάει στην έλλειψη ήθους, ηθικής και εν γένει έλλειψης ή διαφοροποίησης αξιών των πρωτεργατών της; Η απληστία πάνω από τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Θέλω τέλος μόνο τούτο να προσθέσω. Η έλλειψη ή διαφοροποίηση του ήθους, ηθικής, της κατίσχυσης προτύπων επηρέασε και επηρεάζει ακόμη και τα όνειρα των μικρών παιδιών. Κόρη φίλης (5χρονη) έλεγε:θέλω να παντρευτώ έναν κροίσο. Τα χάσαμε.
Είθε να έχουν δίκηο όσοι πιστεύουν ότι πάντοτε μέσα "από την κρίση" ξεπηδάει κάτι ελπιδοφόρο.
Καλή σου ημέρα Leondokarde

Lilith είπε...

Πολύ καλά έκανε η φίλη σου. Μη σου πω ότι και πολύ άργησε...
Έχω ακούσει πολλές φορές να λένε "δεν είπα ψέματα, απλά δεν είπα όλη την αλήθεια".
Ναι... είναι κι' αυτός ένας τρόπος να μη νιώθει ο ψεύτης, ψεύτης. :)
Για ποια ηθική να μιλήσουμε πια;
Έχουν ηθική οι άνθρωποι που αντί να κοιτάζονται στα μάτια κοιτάζονται στα πορτοφόλια; Έχουν ηθική αυτοί που, ενώ οι άνθρωποι στην Αφρική περπατάνε χιλιόμετρα κάθε μέρα για να πάρουν έναν κουβά νερό, αυτοί το σπαταλάνε με χίλιους δυο τρόπους χωρίς να νιώθουν καμία ενοχή;
Ποιοι είναι ηθικοί; Οι μάνες που αφήνουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν με τις οικιακές βοηθούς γιατί είναι πιο σημαντικό γι' αυτές να έχουν λεφτά για να αγοράσουν ό,τι επώνυμη βλακεία τους σερβίρει ο άρρωστος και αδίστακτος χώρος της μόδας;
Ας την αφήσουμε την ηθική Λεοντόκαρδε... ας μιλήσουμε για κάτι άλλο...
Τα "πρέπει" μπορεί να είναι καταπίεση, μπορεί όμως και να είναι "ανατροφή".
Ο Άγγλος τζέντλεμαν έμαθε ότι πρέπει να ανοίγει την πόρτα σε μια κυρία, αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα την ανοίγει όσο υπάρχουν κυρίες και μόνο σ' αυτές.

tovenito είπε...

ίσως η λέξη που χρησιμοποίησε να ήταν όντως ατυχής, αλλά παρόλα αυτά εγώ θα το έβλεπα τελείως διαφορετικά.
θα σκεφτόμουν ότι για να θέλει να μου αποκαλύψει την αλήθεια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εδιαφέρεται να δείξει το ποια είναι και μάλιστα με έναν τέτοιο τρόπο σχεδόν παιδικό αθώο και ρομαντικό ίσως ήθελε να σου πει ότι για αυτήν εισαι σημαντικός και αξίζεις της αλήθεια της!

marianaonice είπε...

Όσο κι αν ήταν ασήμαντο το μικρό αυτό ψεμματάκι, ένας άνθρωπος αληθινός, που έχει μάθει να ζει με την αλήθεια του, δεν μπορεί να αποδεχθεί την "εξαπάτηση" του αγαπημένου φίλου ή συντρόφου του, ακόμη και για το χρώμα των ματιών του...

Αχ σήμερα, αυτά φαντάζουν γραφικά...
Η απατεωνιά και η ψευτιά έχουν αναχθεί σε μέγιστες αξίες και φθάσαμε πλέον να νομιμοποιήσουμε την ανηθικότητα και να λέμε ότι το "νόμιμο είναι και ηθικο"!
Πώς βαφτίζουν οι καλόγεροι το κρέας ψάρι και το τρώνε??
Κάτι τέτοιο δηλαδή...

Πολύ όμορφη και νοσταλγική ανάρτηση!
:))

leondokardos είπε...

tovene η γυναίκα αυτή είχε πράγματι μιά παιδιάστικη συμπεριφορά σε πολλά πράγματα. Είναι ίσως απο εκείνους τους ανθρώπους τους απρόβλεπτους που ποτέ δε βαριέσαι και είσαι έτοιμος να καταλάβεις και να συγχωρίσεις τα πάντα.Είναι ένα πολύ διάφανο άτομο.
Ήθελε όπως λες να μου δείξει ποιά ακριβώς ήταν, έστω κιαν αυτό αφορούσε το χρώμα των ματιών της.

leondokardos είπε...

ippoliti θέτεις πολλά πράγματα για συζήτηση. Ασφαλώς δε παραβαίνουμε την ηθική, όταν αποδεχόμαστε τη συμβίωση ή την ομοφυλοφιλία σαν μιά εξέληξη της κοινωνικής θέσης.
Δε ξέρω εαν το "σύστημα αξιών" που κάποτε ίσχυε και τώρα έχει καταργηθεί είναι πραγματική κοινωνική πρόοδος ή απλά επιβολή κοινωνικής καταπίεσης.
Η επιδείωξη πλούτου που αναφέρεσαι δεν εκτροχιάζει την ηθική αντιμετώπιση καταστάσεων;
Αλλά το θέμα σηκώνει γενικά μεγάλη συζήτηση που δεν εξαντλείται μέσα απο τα μπλογκ.
Και ό,τι είναι τελικά ηθικό για μένα μπορεί να είναι ηθικό για κάποιον άλλο. Γιαυτό και μου προκαλεί τόση εντίπωση πόσο πολύ μπορεί διίστανται οι απόψεις δύο ανθρώπων στα θέματα της ηθικής ή για νοτ ελαφρύνω λίγο, σε θέματα έντιμης συμπεριφοράς.

leondokardos είπε...

Lilith μου, για ποιά ηθική μιλάμε, όταν υπάρχουν άτομα που φτάνουν στο σημείο να αρνούνται ακόμα και τα αισθήματά τους μπρός στη προσωπική τους ικανοποίηση και επιδιώξεις; Ξεδιάντροπη κατάρευση κάθε έννοιας, όχι μόνο ηθικής,αλλά και ψυχικού και πνευματικού επιπέδου.
Τα ΄"πρέπει" γίνονται αθώα και αποδεκτά όταν ο καθένας μας τα εκλαμβάνει όχι σαν καταπίεση, αλλά σαν αυτονόητη εσωτερική επιθυμία.

leondokardos είπε...

Καλή μου Μαριάνα,φοβάμαι οτι πράγματι γίνεται κάποιος γραφικός όταν σήμερα μιλάει γιά ηθική, σε ένα κόσμο που επικρατούν οι άψυχοι, οι κάλπικοι, οι ψεύτες, οι αδιάντροποι.
Λίγοι έχουν το θάρρος της αποδοχής της αλήθειας, δίχως στρεβλώσεις για την επιβολή των δικών τους απόψεων.
Ίσως λοιπόν η μεγαλύτερη ικανοποίηση που μπορεί να νιώσουν "οι άλλοι" είναι οτι αυτοί παραμένουν άνθρωποι με καρδιά και ψυχή, ακλόνητοι, αυτοί που πραγματικά είναι με όσα καλά ή κακά έχουν, αλλά αληθινοί και στο κάτω κάτω, σε όποιον αρέσουν.

Margo είπε...

Τώρα εμένα γιατί η συμπεριφορά της μου φαίνεται απολύτως φυσιολογική; Μικρό ψέμα δεν υπάρχει όταν δεν μπορείς να το δεχτείς για τον εαυτό σου κυρίως.
Αν είσαι έτσι όμως πώς μπορείς ν' αντέξεις τα ψέματα των άλλων;
Καλή σου μέρα Λεοντόκαρδε

leondokardos είπε...

Margo καλωσόρισες.
Πολλά πράγματα πρέπει να τα έχεις μέσα σου.Αυτό το άκακο ψεματάκι δε μπόρεσε να το αντάξει, ούτε καν να μου το πει. Ετσι το έκρυψε μέσα σε ένα φάκελο!
Χαρακτήρες, όπως λέει και μιά φίλη μας.

Cassiel είπε...

Καλως σε βρηκα, μεγαλο θεμα, αλλα πιστευω οτι τα πιστευω του καθενος ειναι στην δικια του (της) αυτογνωσια, το πως μεγαλωνουμε!! The soul loves the truth, ετσι οταν ακολουθαμε την αληθεια μας, χωρις να πειραξουμε ψυχη, τοτε νομιζω, η μαλλον θελω να πιστευω πως τα πραγματα πανε καλα...

leondokardos είπε...

Cassiel καλωσόρισες.
Το θέμα πράγματι είναι μεγάλο και..ποικίλο.
Ξέρεις όμως κάτι, έχω συναντήσει ανθρώπους που στη προσπάθειά τους να δείξουν κάτι που δεν είναι, ή να πετύχουν αυτό που θέλουν, υπερβαίνουν κάθε όριο οχι απλά ηθικής, αλλά και εντιμότητας προς τον εαυτό τους. Διαλύουν κάθε έννοια του λογικού, του σωστού, του γενικά αποδεκτού, θέλοντας να παραστήσουν τους ελεύθεροα σκεφτόμενους και... σύγχρονους ανθρώπους.
Ε λοιπόν αυτό αυτό το θεωρώ χυδαίο.
Καλή σου μέρα και καλή βδομάδα.

Side21 είπε...

Καλησπέρα φίλε μου ...
Το ηθικό και το δίκαιο
αλλάζουν από τόπο σε τόπο
κι από εποχή σε εποχή !!!
Το βασικό είναι να είσαι ο εαυτός σου
να έχεις θέσει τα δικά σου όρια ...
και να είσαι συνεπής με αυτά ...
Αυτά κι η σταθερότητα του χαρακτήρα
είναι τα στοιχεία που καθορίζουν
την προσωπικότητα καθενός μας ...
Αυτά σε κατατάσσουν και είναι η
αιτία της αποδοχής ή μη από τους άλλους
ανθρώπους ή κοινωνικές ομάδες ...

leondokardos είπε...

side 21 πράγματι η θική και τα πρέπι αλλάζουν απο εποχή σε εποχή. Το να είσαι αληθινός και όχι κάποιος "δήθεν", με σταθερότητα θέσεων και σκέψεων, ασφαλώς σε κάνει να νιώθεις τουλαχιστον όμορφα με τον εαυτό σου και αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο τη σημερινή εποχή.

roadartist είπε...

Συμφωνώ με tovene και με Μαριάννα.. Δεν ήταν τίποτα το φοβερό, και πολύ όμορφο που στο αποκάλυψε. Δείχνει εντιμότητα και παιδικότητα.. Αθωότητα όμορφη :) καλημερούδια lion heard μας :)

leondokardos είπε...

Αρτιστάκι αυτό ακριβώς ήταν, ένα παιδιάστικο αθώο ψεματάκι, χαριτομένο που με έκανε να γελάσω. Αλλά αυτό ήθελα να δείξω με την ανάρτηση, πόσο πολύ σημασία δίνουν ορισμένα άτομα ακόμα και σε τέτοια άκακα περιστατικά ηθικής και αλήθειας και πόσο άλλοι κάνουν ό,τι θέλουν αδιαφορώντας για τα πάντα.
Καλό ΣΚ