Χριστούγεννα στο Λονδίνο

Το λατρεύω το Λονδίνο. ΄Εχω πάει αμέτρητες φορές. Έχω τριγυρίσει και έχω επισκεφτεί ο,τι ενδιαφέρον προσφέρει αυτή η πόλη, τα ιστορικά της μνημεία, τα μουσεία, τα πάρκα, τα καταστήματά της, παρακολούθησα θεατρικές παραστάσεις, μιούζικαλ κ.α. Αν εξακολουθώ να τρέχω σε κάθε ευκαιρία εκεί, είναι απλά για να περάσω καλά, να μπω στους ρυθμούς της πόλης, να απολαύσω ένα ποτήρι μπύρα στα περίφημα γραφικά της pub.

Oxford Street

Θεωρώ ότι είναι μια πόλη που προσφέρει απλόχερα τα πάντα, διασκέδαση, καλλιτεχνική και πνευματική ζωή, έχεις πάντα κάτι να κάνεις, κάπου να πας. Είναι μια πόλη που ευχαρίστως θα μπορούσα να ζήσω, εκτός από την Αθήνα.
Και όλα γίνονται πιο ευχάριστα όταν γνωρίσεις καλύτερα αυτό τον φλεγματικό λαό, να καταλάβεις το χαρακτήρα του και τον τρόπο που σκέφτεται τη σημερινή πλέον εποχή.
Φθάνοντας στο αεροδρόμιο του Stansted, συναντάς τη βρετανική τυπικότητα. Ένας ξανθοκόκκινος στρογγυλοπρόσωπος ελεγκτής εξετάζει το διαβατήριο με τη βοήθεια μεγεθυντικού φακού! Πίσω στο τοίχο μια φωτεινή επιγραφή δηλώνει U.K. Border.
Περνάς πλέον τα σύνορα και τίθεσαι υπό τη προστασία και τους νόμους της Αυτής Μεγαλειότητας της Βασιλίσσης!
Ο καιρός πολύ ανεκτός. Συννεφιά αλλά χωρίς στάλα βροχής και θερμοκρασίες γύρω στους 11 βαθμούς.

Βραδάκι στην Oxford Street

Δεκέμβρης μήνας, μήνας γιορτινός και το αδιαχώρητο παντού. Στη κλασσική πλέον Oxford Street γεμάτα τα μαγαζιά, με δυσκολία βαδίζεις στα πεζοδρόμια.
Στο κατάστημα Hamleys με τα αναρίθμητα παιγνίδια, πανζουρλισμός! Απλησίαστα τα ράφια με τα παιδιά μαγνητισμένα να έχουν πέσει επάνω τους και ως συνήθως να τα θέλουν όλα. Μήνας των παιδιών ο Δεκέμβρης !!

Γιορτινές οι βιτρίνες

Εκπτώσεις παντού, από 30%, 50% μέχρι και 70%, ίσως και λόγο της οικονομικής κρίσης. Πάντως τόσο γεμάτα καταστήματα πρώτη φορά βλέπω. Στο ολοκαίνουργιο εμπορικό κέντρο Westfield η πολυκοσμία δεν περιγράφεται. Έξω από το κατάστημα Gucci ουρά 25 μέτρων, με τον αστυνομικό ασφαλείας να επιτρέπει την είσοδο 2-3 ατόμων μόνον όταν έβγαιναν άλλοι τόσοι από το κατάστημα.

Εμπορικό κέντρο Westfield

Ένα μοναδικό μαγαζί είναι το Fortnum and Mason. Έχει κυρίως ο,τι μπορεί να φανταστεί κανείς από γλυκίσματα, μπισκότα, μαρμελάδες, τσάγια. Υπάρχουν δύο εστιατόρια και ένα καφέ όπου ο εξαιρετικός εσπρέσο συνοδεύεται και από ένα μικρό χωνάκι παγωτό με κομμάτια πορτοκαλιού. Οι Άγγλοι έπιναν τσάι, τώρα όμως έμαθαν και φτιάχνουν πολύ καλό εσπρέσο.
Το καταπληκτικό αυτό κατάστημα διαθέτει και δερμάτινα είδη, πλήρες χαρτοπωλείο με υπέροχες εκτυπώσεις, αρωματοπωλείο με ιδιαίτερες κολόνιες, είδη προσωπικής φροντίδας κ.α. Η ουρά για να πληρώσεις περίπου 20 μέτρα με 8 ταμεία στη σειρά.

Fortnum & Mason

Η αγγλική κουζίνα δεν είναι από τα δυνατά σημεία της χώρας αυτής. Θέλησα όμως να φάω το fish and chips, κλασικό βρετανικό πιάτο, που παλιότερα σερβιριζόταν σε …χωνάκι από σελίδα εφημερίδας, με το τυπογραφικό μελάνι να προσδίδει μια ιδιαίτερη γεύση και οσμή. Πήγα συστημένος σε ένα εστιατόριο όπου έφαγα μεν ένα θαυμάσιο ψάρι, σερβιρισμένο με… μεγαλεία όμως και καλοπληρωμένο. Φαίνεται ότι εκμοντερνίστηκε το σερβίρισμα του πιάτου αυτού, χάνοντας τη παλιά του αίγλη !!

Μπορεί να φανεί παράξενο, όμως απολαμβάνω αφάνταστα τα βρετανικά κλασικά μπαρ, τα pubs. Με συναρπάζει η ατμόσφαιρα εκεί, η διακόσμηση, η μπάρα με τη κάβα πίσω της, τα πολλά χερούλια για τη βαρελίσια μπύρα, τα κρεμασμένα ποτήρια. Δε ξέρω, δε μπορώ να περιγράψω το πόσο όμορφα νιώθω μέσα σε ένα τέτοιο μπαρ.
Ένα ποτήρι μπύρα στο χέρι, κουβέντα και εάν πεινάσεις έχει εκεί και πολύ καλό και φθηνό φαγητό. Βέβαια, πέρασα αρκετές ώρες εκεί μέσα, αφού κάθε τόσο και λιγάκι πέφτεις επάνω σε ένα pub, πώς να το αποφύγεις…..

Pub...... η αμαρτία μου!!

Γραφικά τα στενά δρομάκια στο Soho και στη China Town με τα μπαράκια, τα καφέ και τη μυρουδιά της κινέζικης κουζίνας.
Όλη εκείνη η περιοχή γύρω από το Piccadilly, τη Leicester Square πιο δίπλα, με τα σύνορα του Soho, σφύζει από ζωή, με άτομα κάθε λογής και κάθε φυλής γύρω σου.
Είχα τρία χρόνια να πάω στο Λονδίνο, έχω όμως την αίσθηση ότι οι ξένοι που κυκλοφορούσαν στη πόλη ήταν περισσότεροι από κάθε άλλη φορά. Κυρίως Κινέζοι, Άραβες παντού, όχι μόνο στους δρόμους, αλλά και να εργάζονται σαν σερβιτόροι, εμποροϋπάλληλοι, ταμίες, ξενοδοχοϋπάλληλοι.

Πανοραμική η θέα της πόλης που προσφέρει το London Eye. Από μια γυάλινη καμπίνα σε ένα τεράστιο περιστρεφόμενο τροχό και για 30 λεπτά περιστροφής, αντικρίζεις όλο το Λονδίνο με τα αξιοθέατα να ξεχωρίζουν ένα ένα.

Σε μια πόλη των θεάτρων, των μιούζικαλ, των συναυλιών που δε ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις, το παλιό αλλά πολύ καλό μιούζικαλ Το φάντασμα της Όπερας αποδείχθηκε καλή επιλογή.

Το κινέζικο εστιατόριο του Mr.Wing το ήξερα από παλιά. Ένας υπέροχος χώρος σε δύο επίπεδα και όπου το υπόγειο είναι στολισμένο με ενυδρεία σε όλο τον ένα τοίχο, τα τραπεζάκια χωρίζονται με διάφορα εξωτικά φυτά και νερά τρέχουν συνεχώς στους καταρράκτες. Τέτοια διακόσμηση δεν την έχω ξαναδεί. Ενθουσιασμένος ο κινέζος ιδιοκτήτης όταν του έδειξα τη παλιά κάρτα του εστιατορίου που είχα κρατήσει, αν και δεν λειτουργούσε τη μέρα εκείνη το υπόγειο, μου επέτρεψε να κατέβω κάτω, και άναψε όλα τα φώτα για να βγάλω φωτογραφίες. Στο τέλος ήπιαμε και ένα μπουκάλι κρασί μαζί !!

Το εστιατόριο του Mr. Wing

Παραμονή Χριστουγέννων, γεύμα σε ένα από τα μεγάλα ξενοδοχεία της πόλης. Ήταν η μόνη στιγμή που νοστάλγησα την Αθήνα. Όλα τόσο ήρεμα, ομαλά, τυπικά εκεί που ειλικρινά μελαγχόλησα.
Την ημέρα των Χριστουγέννων δεν υπάρχει τίποτα, δεν υπάρχουν συγκοινωνίες, όλα κλειστά. Σκέτη θλίψη. Απλά κάνεις μια βόλτα στο Ηyde Park.

Δε περιέγραψα αξιοθέατα, μουσεία, μνημεία, γιατί δε πήγα για αυτό το λόγο στο Λονδίνο. Να ξεφύγω πήγα, να ξαναδώ τη πόλη που αγαπώ. Μου έκαναν όμως εντύπωση κάποια πράγματα :
Η πληθώρα των Κινέζων και των Αράβων. Παντού μελαμψά πρόσωπα και μικρά τραβηγμένα ματάκια.
Η κοσμοσυρροή στα καταστήματα και οι μεγάλες εκπτώσεις. Εδώ δεν ισχύει « Ο θάνατος του εμποράκου» αλλά « Ο θάνατος του καταναλωτή» οικονομικά φυσικά!!
Ο φόβος και τρόμος των Βρετανών για την οικονομική κρίση. Προβλέπουν ότι η εθνική τους οικονομία θα υποχωρήσει κατά πέντε χρόνια, περιμένουν ανεργία και κλείσιμο καταστημάτων. Και ο φόβος αυτός εκφράζεται από τα δελτία ειδήσεων και το τύπο σχεδόν καθημερινά.

Πριν 5-6 μέρες γύρισα από το Λονδίνο. Είμαι έτοιμος να ξαναπάω αύριο !!!