Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

ΔΥΟ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΕΝΑΣ ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.....

Σήμερα ήταν μια ευχάριστη ηλιόλουστη μέρα. Δε μούκανε καρδιά να καθίσω μέσα στο σπίτι και έτσι αποφάσισα να κάνω τη «μικρή» απογευματινή μου βόλτα στη περιοχή που ζω, αυτή που κρατά περίπου 10 λεπτά, όχι τη μεγάλη των 20 λεπτών.


Μέρες τώρα οι ειδήσεις δεν ήταν καθόλου ευχάριστες, προκαλώντας φόβο, ανασφάλεια και οργή στους πολίτες. Περιμέναμε και τελικά ανακοινώθηκαν τα περίφημα οικονομικά μέτρα που δυστυχώς πλήττουν τους πάντες, εκτός από αυτούς που θα έπρεπε να πλήξουν.

Νωχελικά, με βήμα αργό, έφτασα και στο αγαπημένο μου καφέ στη γειτονιά μου να πιώ τον εσπρέσο μου.
Η υπάλληλος, πτυχιούχος ψυχολογίας παρακαλώ, άριστου Πανεπιστημίου του Λονδίνου ! αντιλαμβάνεται αμέσως αν έχω τα κέφια μου ή τις μαυρίλες μου.
« Όλα καλά ;» μου κάνει τη συνηθισμένη της ερώτηση, για να της δώσω τη δική μου ….συνηθισμένη απάντηση :
« Ποτέ δε μπορεί να είναι όλα καλά ». Τα μάτια της παιχνιδίζουν, παίρνει ένα επιτιμητικό ύφος και μου χαμογελά γλυκά. Ξέρει ότι το ποτήρι για μένα ήταν πάντοτε….μισοάδειο! Που να μου βγει πιο αισιόδοξη άποψη!
Το καφεδάκι ήρθε, δεν είχα πάρει να διαβάσω εφημερίδες να μου μαυρίσουν ακόμα περισσότερο τη ψυχή και απλά ρέμβαζα και απολάμβανα τη φωτεινότητα και τη γλυκύτητα της απογευματινής αυτής ώρας.

Ξάφνου, ήρθε και κάθισε στη ράχη της διπλανής μου καρέκλας ένα σπουργιτάκι.
Δείλιασε για λίγο περιμένοντας κάποια δική μου κίνηση και μετά μ΄ένα πήδημα ήρθε επάνω στο τραπέζι μου. Με κοίταξε διερευνητικά να βεβαιωθεί για τις προθέσεις μου.
Με προσεκτικές κινήσεις, έτριψα λίγο το μπισκότο που συνόδευε το καφέ μου και το έριξα επάνω στο τραπέζι.
Το σπουργίτι πλησίασε ακόμα περισσότερο στα ψίχουλα, η απόσταση από μένα δε θα ήταν πάνω από 20 εκατοστά, με ξανακοίταξε και ….έπεσε στο φαγητό.
Σήκωμα το κεφαλιού και μετά στα ψιχουλάκια του μπισκότου.
Ύστερα, χορτασμένο πλέον, άρχισε να τιτιβίζει κουνώντας δεξιά αριστερά το πανέμορφο κεφαλάκι του. Φαίνεται να ήθελε να με ευχαριστήσει για τη γενναιοδωρία μου, τη φιλική ήρεμη στάση μου απέναντί του. Το κελάηδισμά του ήταν τόσο χαρούμενο, μου φαινόταν ότι τίποτα άλλο δεν ήθελε να εκφράσει.
Και όταν θεώρησε ότι μου είχε πει αρκετά, αφήνοντας μία αποχαιρετιστήρια φωνούλα, άνοιξε τα φτερά του για τα κλαδιά του παρακείμενου πλάτανου.

Ηρέμησα και αφαιρέθηκα. Σκεφτόμουν πόσο πολύ οι απλές αυτές εικόνες μπορούν, έστω και για λίγο, να σε φέρουν σε έναν άλλο κόσμο, πολύ πιο όμορφο.

Γύρισα μετά σπίτι, αλλά η διάθεσή μου εξακολουθούσε να παραμένει τελείως… ανοιξιάτικη. Έβγαλα λοιπόν τη καρέκλα μου στο κηπάκο μου- τι κήπος δηλαδή, να δέστε τον- και άνοιξα να διαβάσω το βιβλίο μου.
Φαίνεται όμως ότι ήταν η μέρα που κάποια πανέμορφα αθώα πλάσματα, ήθελαν να μου κρατήσουν συντροφιά.

Μια εκπληκτική κατακόκκινη πασχαλίτσα ήρθε και κάθισε επάνω στο δείκτη του αριστερού μου χεριού.
Αυτή φυσικά δε κελαηδούσε, απλά κουνούσε πέρα δόθε τη μουσουνίτσα της προχωρώντας επάνω στο δάκτυλό μου. Ξέρετε, της μίλησα ! Της διηγήθηκα ένα χθεσινό συμβάν, τη κολάκευσα για την ομορφιά, τη ….μεγαλειώδη εμφάνιση, την ηρεμία της.

Ανοησίες, έτσι;
Και όμως. Αυτά τα δύο απλά περιστατικά, μ΄έκαναν να σκεφτώ ότι υπάρχουν πολύ ωραιότερες εικόνες καθημερινά στη ζωή μας σαν αυτές που σου προσφέρουν τα πλασματάκια του ζωικού βασιλείου όταν τα βλέπεις απέναντί σου, παρά ορισμένα
πλάσματα που ανήκουν στο ανθρώπινο γένος. Και που η εικόνα που κάποτε μπορεί να «έβγαζαν», κάποια στιγμή μπορεί να αποδειχθεί τόσο κάλπικη….

24 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

πω πω χώρος ελεύθερος έτοιμος προς φύτεμα! :)) μια χαρά κηπάκος! εύγε! και είναι όλα αυτά τα απλά τα καθημερινά ίσως τα δεδομένα που αντλούμε χαμόγελο. πολύ καλό σου βράδυ!

Roadartist είπε...

panemorfo!!

Eides bre poy logo tis krisis mexri kai tsampa phixanalisi tha exeis se ligo apo ti servitora phixologo ho :)

Αστοριανή είπε...

...σίγουρα ομορφιά... ανάμεσα στις αντιθέσεις...
Έχεις, όμως, φανταστεί ότι κάπου "προκαλείς" την ίδια σου την τύχη;
Φαντάστηκες ότι πολλοί, πάρα πολλοί, δεν έχουν αυτή τη μικρή ευτυχία, τη δική σου;
Καλό μήνα, λοιπόν,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

kariatida62 είπε...

Ωραίος κηπάκος! Να ευχαριστείς τον Θεό που τον έχεις κι'αυτόν..!
Και απ'ότι καταλαβαίνω είσαι κι ένας προνομιούχος συνταξιούχος?

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Δε θα το πιστέψεις...
Τώρα έρχομαι από άλλη φτερωτή ανάρτηση όπου του περιγράφω το φτερωτό ...ξυπνητήρι μου κάθε μέρα

Η Φύση μόνο και ο κόσμος της μας προσφέρουν αληθινές στιγμές που μόνο ικανοποίηση μας γεμίζουν.

Πωπω...χώρος για φύτεμα.. είδες ba|s|n|i|\/a;
:-))))

ιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Margo είπε...

Είδες τελικά Λεοντόκαρδε που υπάρχει Θεός; Σε είδε έτσι και τσουπ, σου έστειλε δυο αγγελιοφόρους του να σου χαρίσουν χαμόγελα και αισιοδοξία. Έτσι όπως διάβασα την διήγηση σου μου μετέφερες την ανεμελιά, γιατί δε σου κρύβω την έχω χάσει κι ας πετάνε γύρω από το κεφάλι μου χελιδόνια και σπουργίτια κι ας φροντίζω όλη μέρα τα φυτά μου. Αυτή η ιστορία μας έχει κάνει έναν λαό θλιμμένο.
Μου χάρισες μια βαθειά ανάσα, σ' ευχαριστώ πολύ!

Ααα και ο κήπος είναι μια χαρά, είσαι από τους τυχερούς:)

Μικρές ανάσες είπε...

Σημασία έχει πως άρηκες τη μέρα σου και μπήκες στο ρυθμό της φύσης, μικρός ή μεγάλος δεν έχει σημασία το μέγεθος του κήπου όσο όσα ένιωσες και οι "επισκέψεις" που δέκτηκες.

Να χαμογελάς!!!

BUTTERFLY είπε...

:):):)
Καλημερα!

Sidepap21 είπε...

Μ' αρέσει η ...
θετική σου σκέψη !!!
Πάντως το σπουργιτάκι το
βλέπω λίγο προβληματισμένο ...
Μάλλον έμαθε πως ανέβηκαν τα ...
spreads στα ψίχουλα από μπισκότο !!!
ΚΑΛΟ ΜΑΗ σου εύχομαι ...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Τι υπεροχο κειμενο!!!

Μου μετεφερες επ ακριβως την γαληνη που ενιωσες......



ΥΓ Φίλε μου δεν καταλαβα τι εννοεις για τα μαιλ μου, ειμαι και λιγο―τι λιγο δηλαδη πολυ―ασχετου

Γραψε μου εδω rikimatal@yahoo.gr

Lilith είπε...

"Δυο εικόνες, ένας όμορφος κόσμος".
Ακριβώς έτσι!
Μάλλον, το σπουργιτάκι και η πασχαλίτσα, ήταν η φύση που προσπαθούσε να σου πει με τον τρόπο της ότι πρέπει να αρχίσεις να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο. ;)
Και ο κήπος σου είναι άψογος!
By the way... τι είναι αυτά που είναι φυτεμένα στη σειρά και ακόμα μικρά; :)

Καλησπέρα!!!

leondokardos είπε...

Βασίλη, δυστυχώς το χώμα στην αριστερή πλευρά του κήπου-στο μόνο μερος που μπορώ να φυτέψω- είναι εξαιρετικά σκληρό, θέλει κομπρεσερ για να σκαφτεί. Ετσι περιορίζομαι να διακοσμώ όσο περισσότερο μπορώ το χώρο που με ξεκουράζει τόσο πολύ και μου προσφέρει ιδανικό μέρος να πιώ το ουζάκι ή το καφέ μου.

leondokardos είπε...

Αρτιστάκι θαυμάζω αυτή τη κοπέλα στο καφέ μου. Τελείωσε ψυχολογία στο Λονδίνο, είεναι νέα και...πολύ όμορφη, αλλά αναγκάστηκε να γυρίσει στην Ελλάδα λόγω οικονομικών. Δουλεύει κάποιες ώρες στο καφέ, τις Κυριακές πηγαίνει στο Στάδιο Καραϊσκάκη στο μπαρ να σερβίρει και προσπαθεί να ανοίξει και το ιατρίο της !
Εγώ αυτούς τους πραγματικούς αγωνιστές της ζωής τους θαυμάζω Κια για μένα αποτελεί μια πολύ ευχάριστη νότα να βλέπω το χαμογελαστό της πρόσωπο να με καλωσορίζει και να με πειράζει στις ακεφιές μου.

leondokardos είπε...

Υιώτα καλωσόρισες και σύντομα θα σου.....κάνω επίσκεψη.
Ξέρω πως είμαι πολύ τυχερός που πρώτον έχω την υγεία μου για να μπορώ να απολαμβάνω τα απλά πράγματα της ζωής. Εξάλλου, μου έχουν μείνει πλέον πολύ λιγά και ναι, είμαι τυχερός που μπορώ να έχω έτσω αυτά.
Ελπίζω να μπορέσω να εξακολουθώ να τα απολαμβάνω.

leondokardos είπε...

kariatida πράγματι είμαι τυχερός για ο,τι έχω, όπως λέω και στη Υιώτα και πάνω απόλα την υγειά μου.
Τώρα το πόσο προνομιούχοι μπορεί να είναι σήμερα οι συναξιούχοι φαίνεται πράγματι απο το γεγονός οτι η κυβέρνηση τους θεωρεί πάρα πολύ πλούσιους και γιαυτό θεώρησω σκόπιμο να τους πάρει απο τη τσέπι τους και άλλα χρήματα.Φυσικά για την Ελλάδα ρε γαμώτο, αλλά για να φάνε τελικά οι επιτήδειοι!

leondokardos είπε...

Γλαρένια αυτή τη φύση που τόσα πολλά απλόχειρα μας προσφέρει, εμείς έχουμε τη μανία να τη καταστρέφουμε κάθε μέρα. Οι εικόνες της συχνα είναι μαγευτικές,φτάνει να μπορούμε να τις διακρίνουμε και να έχουμε τη ψυχή να τις απολαμβάνουμε.
Το κήπο μου το στολίζω όσο μπορώ και μια και έχουμε την έκθεση λουλουδιών, εκεί θα πάω σήμερα να βρω κάτι καλό για το χώρο μου.

leondokardos είπε...

Margo μη μ΄ευχαριστείς, γιατί στις δικές σου αναρτήσεις, ντυμένες με υπέροχες φωτογραφίες, με απόλυτα ταιριαστεί μουσική, έχει πολύ συχνά γαληνέψει η ψυχή μου.Ειλικρινά.
Δεν είμαι ούτε υπήρξα ποτέ καλός στο γράψιμο. Απλά, ίσως ορισμένα πολύ απλά αλλά τόσο αληθινά μικροπράγματα να με συγκινούν βαθύτατα.
Νάσαι πάντα καλά.

leondokardos είπε...

Μικρές ανάσες, το έχω πλέον καταλάβει και το πιστεύω απόλυτα οτι στα μικρά πράγματα, σε κάποιες σύντομες στιγμές, βρίσκεται πάντα η ομορφιά της ζωής, φτάνει να μπορείς να τις νιώσεις και να απολαύσεις.
Και είναι ακριβώς αυτά που μπορούν ακόμα να με κάνουν να χαμογελώ.

leondokardos είπε...

Χριστίνα καλημέρα. Φαντάζομαι νάναι όλα καλά.

leondokardos είπε...

sidepap πολύ πιθανόν να ....άκουσαν και τα ζωάκια της φύσεις οτι τα πράγματα ακριβαίνουν και σε λίγο ούτε... ψίχουλο δε θα περισεύει και γιατυτά !!

leondokardos είπε...

Ρίκη σου έστειλα μέηλ για το βιβλίο σου πριν περίπου 4 μέρες. Μετα είχα ένδειξη οτι και εσύ που απάντησες. όταν μπήκα να το διαβάσω έλεγε κάτι ακαταλαβίστηκα, οτι to yahoo έχει πρόβλημα. Θα προσπαθήασω να στο ξαναστείλω ελπίζοντας οτι θα το πάρεις.
Πλέον στα πολύ απλά πράγματα βρίσκω τη γαλήνη και αφαιρούμαι απο τις εικόνες που με εξοργίζουν.

leondokardos είπε...

Lilith, αν ούτε η φύση τα καταφέρει να με κάνει πιο αισιόδοξο, τουλάχιστον μπορει να καταφεύγω σ΄εκείνη απλά να γαληνεύω.
Τα μικρά φυτά τα έχει φυτεψει ο διαχειριστής μας, δε ξέρω πως λέγονται. Φαίνεται οτι τον ξεγέλασαν γιατί του είπαν οτι αυτά θα μεγαλώσουν, αλλά έχουν περάσει ήδη δύο χρόνια και αυτά είναι ακόμα... μπασμένα. Το έδαφος εκεί είναι πολύ σκληρό, ίσως αυτο να μη τα βοηθα΄.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Καλημερα Λεό!
Οχι, δεν πηρα τίποτα
Για στειλε το παλι στο rikimatal@yahoo.gr

marianaonice είπε...

Δυό εικόνες ένας όμορφος κόσμος!
Ο τίτλος σου τα είπε όλα!
:))